ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4807

อาการหัวเสียของคุณท่านทำให้สามพี่น้องตระกูลอานมีสีหน้าชะงักงัน

แม้ว่าทุกคนจะพอเดาบทสรุปได้อยู่แล้ว แต่ตอนที่คุณท่านพูดออกมา ทำให้ทุกคนเกิดความรู้สึกหนาวสันหลัง

สีหน้าของอานข่ายเฟิงสับสนพลางกล่าวว่า “ผมไม่เข้าใจ……คนพวกนี้มีความแค้นอะไรกับพวกเรากันแน่ ความแค้นอะไรที่ทำให้พวกเขาจับตาดูเราอยู่ตลอดยี่สิบปี”

อานจาวหนานกล่าวอย่างข้องใจเช่นกัน “การได้มาซึ่งทรัพย์สมบัติของตระกูลอานก็ไม่ได้ทำเรื่องผิดศีลธรรมอะไรมา หลายปีที่ผ่านมานี้ ทรัพย์สินของพวกเราส่วนใหญ่ก็ได้มาจากนักลงทุนใจดีในตอนนั้น โดยเฉพาะพี่สาวของฉันที่คอยสนับสนุนซิลิคอนแวลลียในสัดส่วนครึ่งหนึ่ง แล้วใครกันที่มีความเคียดแค้นกับพวกเราอย่างลึกซึ้งขนาดนี้”

อานโฉงชิวกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา “บางทีพวกมันอาจจะอยากได้อะไรบางอย่างจากพวกเราก็ได้”

อานจาวหนานถามกลับว่า “พี่ใหญ่ ความหมายของพี่คือ พวกมันอยากได้เงินของพวกเรางั้นหรือ”

“ฉันเองก็ตอบไม่ได้” อานโฉงชิวกล่าว “ฉันรู้สึกแค่ว่าอีกฝ่ายหนึ่งวางแผนมาแล้วเป็นเวลานาน น่าจะไม่ใช่เพราะเหตุผลเรื่องการแก้แค้นเท่านั้น”

คุณท่านอานฉี่ซานขมวดคิ้ว “ถ้าหากอยากได้เงินก็ไม่จำเป็นที่จะต้องฆ่าพวกเราทั้งตระกูลสักหน่อย  ช่วงนี้ทรัพย์สินส่วนมากก็มีเพียงแค่ตัวเลขเท่านั้น เพราะทั้งหมดก็อยู่ในบัญชีธนาคาร บัญชียืนยันตัวตนรวมทั้งตัวเลข รวมทั้งอีกจำนวนมากที่อยู่ในทรัสต์ อีกอย่างเงินทุกบาททุกสตางค์ก็ถูกบันทึกลงในบัญชีหมดแล้ว ต่อให้ฆ่าพวกเราจนหมด ทรัพย์สินของพวกเราก็ไม่มีทางตกไปอยู่ในมือของพวกมันได้”

อานโฉงชิวพยักหน้า “นี่ก็เป็นอีกจุดหนึ่งที่ฉันไม่เข้าใจ……”

สี่คนพ่อลูกตกอยู่ในความเงียบงัน

ในตอนนั้นเอง ลูกสาวคนเล็กอานโยวโยวก็เคาะประตูแล้วรายงานอยู่จากด้านนอก “พ่อคะ คุณหนูเฟ่ยโทรมาบอกว่าอีกสักครู่จะมาเยี่ยมค่ะ”

“คุณหนูเฟ่ย……” คุณท่านขมวดคิ้วก่อนจะถามไปโดยสัญชาตญาณ “คุณหนูเฟ่ยคนไหน”