บทที่ 481
เย่เฉินมองซ่งหวั่นถิง และยิ้มเล็กน้อย: "ผมมาร่วมงานศิษย์เก่าเป็นเพื่อนพ่อตา ก็ไม่รู้จะลำบากคุณไปทำไม ก็เลยไม่ได้บอกคุณ"
ซ่งหวั่นถิงรีบพูดว่า: "อาจารย์เย่ พ่อตาคุณจัดงานศิษย์เก่าที่นี่ คุณควรบอกฉันให้ไวกว่านี้ ฉันจะได้เตรียมอุปกรณ์ให้ครบครัน เพื่อที่จะไม่ให้เกิดการดูแลที่ไม่ทั่วถึง"
เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า: "ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น จริงๆ ก็แค่กลุ่มของชายชราที่ออกมาสนุกสนานกัน หากจัดงานอลังการใหญ่โต เกรงว่าพวกเขาจะไม่คุ้นชิน"
จากนั้น เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง: "อีกอย่าง ผมก็ไม่ได้บอกพ่อตาเรื่องความสัมพันธ์ของเรา หากคุณหนูใหญ่ตระกูลซ่งอย่างคุณออกมาดูแลเองล่ะก็ เกรงว่าเขาจะสับสน"
ซ่งหวั่นถิงจึงพยักหน้าอย่างรีบร้อน และพูดว่า: "ใช่แล้วค่ะอาจารย์เย่ ปู่ของฉันจะมีจัดงานเลี้ยงวันเกิดตอนเที่ยงพรุ่งนี้ แต่เดิมฉันว่าส่งจดหมายเชิญให้คุณในคืนนี้ ดีที่เจอคุณพอดี ฉันเลยอยากถามคุณว่าในวันพรุ่งนี้มีเวลามาร่วมงานไหมคะ? ปู่พูดถึงคุณมานานแล้ว และอยากให้คุณไปนั่งเล่นบ้าน "
เย่เฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าพูดว่า "พรุ่งนี้ไม่มีปัญหา ถึงเวลาผมจะไปแน่นอน"
สำหรับเย่เฉินแล้ว แม้ว่าตระกูลซ่งจะไม่ใช่ตระกูลใหญ่ แต่ก็ถือว่าเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเมืองจินหลิง หากสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขา อาจช่วยลดปัญหาได้มาก
ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็รู้สึกดีต่อซ่งหวั่นถิง รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ฉลาดมากและมีอนาคต ดังนั้นเลยรู้สึกชื่นชม
ซ่งหวั่นถิงเห็นเย่เฉินตอบรับ ก็รีบถาม: "อาจารย์เย่ งั้นพรุ่งนี้ตอนบ่ายฉันไปคุณนะคะ? "
เย่เฉินปฏิเสธ: "ไม่เป็นไร งานเลี้ยงวันเกิดคุณท่านซ่ง พรุ่งนี้คุณมีเรื่องต้องทำมากมายแน่ ถึงตอนนั้นผมไปที่นั่นด้วยตัวเองดีกว่า"
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า ยิ้ม และพูดว่า:"ก็ได้ค่ะ ถ้าพรุ่งนี้อาจารย์เย่มาถึงแล้วก็มาหาฉันได้เลย "
"ครับ"
ทุกคนต่างชื่นชมไม่หยุด ทำให้เซียวฉางควนภาคภูมิใจ
ในตอนแรกเขามักตกเป็นเป้า และถูกเยาะเย้ยอยู่เสมอ แต่คิดไม่ถึงว่า ตอนนี้เขากลายเป็นคนที่ถูกจับตามองมากที่สุดและได้รับคำชมจากเพื่อนร่วมชั้น ซึ่งทำให้เขาพึงพอใจในศักดิ์ศรีตัวเองเป็นอย่างมาก
……
ในขณะที่เซียวฉางควนและเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเขา กำลังเพลิดเพลินกับความหรูหราขั้นสุดยอดบนชั้นที่สิบของคลับเฮาส์ฮุยหวง อีกด้านหนึ่ง หม่าหลันและเฉียนหงเย่นได้มาถึงที่บริเวณบ้านพักตากอากาศ Tomson Riviera และนั่งเล่นไพ่นกกระจอกกับผู้หญิงร่ำรวยที่เฉียนหงเย่นเป็นคนแนะนำ
ตรงที่นั่งด้านตะวันออกของโต๊ะไพ่นกกระจอก มีหญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวดูสูงศักดิ์นั่งอยู่ ขณะเตรียมเครื่องไพ่นกกระจอกไฟฟ้า ยิ้มและถามเฉียนหงเย่น: "หงเย่น น้องสาวคนนี้เป็นใครเหรอ? แนะนำให้ฉันรู้จักหน่อยสิ”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...