ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 480

บทที่ 480

ในคลับเฮาส์ฮุยหวงทั้งหมด ทำบัตรสูงสุดให้ตัวเองแค่ใบเดียว ไม่เพียงแต่ไปได้สิบห้าชั้น อีกทั้งยังสามารถฟรีทุกอย่าง

เขาไม่อยากให้พ่อตาเซียวฉางควนรู้ว่า ตัวเองมีบัตรใบนี้

ไม่อย่างนั้น ด้วยนิสัยของเขา เขาจะต้องตื้อทุกวันให้ตัวเองพามาที่นี่ หรือไม่ก็หาทุกวิถีทางเอาบัตรของตัวเองแล้วพาเพื่อนๆมาคุยโม้โอ้อวด

ดังนั้น ไม่ให้พวกเขารู้จะดีกว่า

ท่านหงห้าเข้าใจความหายของเย่เฉินทันที รีบคว้าบัตรสมาชิกของตัวเองออกมา ยื่นให้พนักงานต้อนรัย แล้วเอ่ยปากว่า “เตรียมห้องใหญ่ของชั้นสิบให้หน่อย ค่าใช้จ่ายทั้งหมด คิดที่ผม”

พนักงานต้อนรับรับบัตรสมาชิกด้วยความเคารพจากนั้นยิ้มและพูดว่า "ชั้นสิบห้องหนึ่งศูนย์ศูนย์แปดเปิดให้ท่านเรียบร้อยแล้วค่ะ เข้าไปได้ทุกเมื่อ ในนั้นพื้นที่กว้างมาก สามารถเข้าไปได้สามสิบคน"

ท่านหงห้าพยักหน้า จากนั้นพูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพ "อาจารย์เย่ ท่านสามารถขึ้นไปพร้อมกับคุณท่านทั้งหลายได้แล้วครับ"

เย่เฉินพูดกับทุกคนว่า "คุณอาทั้งหลาย เพื่อนของผมจองชั้นสิบห้องหนึ่งศูนย์ศูนย์แปด วันนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเขาจ่ายเอง ตอนนี้เชิญทุกท่านตามพนักงานงานต้อนรับขึ้นไปเลยครับ!"

ทุกคนไม่คาดคิดว่า เรื่องร้ายผ่านไปอย่างหวุดหวิดเรื่องดีก็ผ่านเข้ามาแทนที่ ทุกคนก็ยินดีปรีดาขึ้นมาทันที

เดิมทีทุกคนนึกว่า อย่างมากก็ไปได้แค่ชั้นเจ็ดของคลับเฮาส์ฮุยหวง แต่คิดไม่ถึงพริบตาเดียวก็ไปถึงชั้นที่สิบ พูดได้ว่าอะไรที่สูญเสียไป อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดีก็ได้ แต่อาจจะนำไปสู่เส้นทางใหม่ๆได้อีกมากมาย!”

เซียวฉางควนมีความสุขที่สุด ยิ้มแล้วพูดว่า “ยังไงก็ลูกเขยของผมก็มีความสามารถมากกว่า! ไม่เหมือนจางเจี้ยนนั่น มีแต่คุยโม้โอ้อวดติดปากตลอด"

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะชมเชยและนับถือ "ไอ้หยาเย่เฉิน นายนี่เป็นเสือซ่อนเล็บจริงๆนะ ฉางควนมีลูกเขยอย่างคุณถือเป็นบุญวาสนาจริงๆ!"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย "พวกท่านชมผมเกินไปแล้ว จริงๆผมก็ไม่ได้มีความสามารถอะไร ก็แค่รู้จักเพื่อนไม่กี่คน เชิญทุกคนรีบขึ้นไปสนุกกันเถอะ!"

เซียวฉางควนถามเขา "เย่เฉิน นายไม่ขึ้นมาเหรอ?"

เย่เฉินพูด "ผมจะคุยกับหงห้าสักสองสามคำค่อยตามขึ้นไป คุณพ่อท่านขึ้นไปกับพวกอาๆทั้งหลายก่อนเถอะ"