ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4822
“เข้าใจ?” เฉินจุนเหมยร้องไห้พร้อมกล่าวว่า “เขาทำแบบนี้จะให้ฉันเข้าใจว่าอะไร”
“เมื่อกี้คุณบอกว่าในใจของเขามีอยู่สองเรื่องเท่านั้น ฉันจะบอกอะไรให้นะ คุณพูดผิดแล้ว ในใจของเขามีอยู่แค่เรื่องเดียวเท่านั้น นั่นก็คือไขคดีและก็ไขคดี!”
“คุณรู้ไหมว่าช่วงเวลาที่เขาอยู่กับคนร้ายมากกว่าเวลาที่เขาอยู่กับฉันซะอีก!”
“ความทุ่มเทของเขาที่มีต่อลูกศิษย์ยังมากกว่าความทุ่มเทที่เขามีต่อลูกสาวที่เป็นเลือดเนื้อแท้ๆ เสียอีก!”
“คุณบอกว่าให้ฉันเข้าใจเขา เมื่อก่อนฉันพยายามกัดฟันเข้าใจ นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนี้ให้ฉันอดทนก็ใช่ว่าฉันจะทนไม่ได้……”
“แต่ครั้งนี้เขาทำเกินไปมาก! ลูกสาวของเขาท้องเขายังไม่สนใจ! ปกติเขาไม่สนใจก็ว่าแย่แล้ว ตอนนี้ยังมาหายตัวไปเฉยๆอีก คนปกติมีพ่อที่ไหนเขาทำกันแบบนี้บ้าง”
ระหว่างที่พูด ประตูลิฟต์ก็เปิดออก
เฉินจุนเหมยยังพูดไม่จบ เธอก็เริ่มสะอึกสะอื้น “เขาเป็นพ่อแท้ๆ ยังสู้ลูกเขยไม่ได้ พอเขาได้ยินว่าลูกสาวท้อง เขาก็รีบบินจากในประเทศมาทันที คุณว่าสิ่งที่เขาทำมันใช่วิสัยของคนเขาทำกันไหม”
กล่าวจบ ลูกสาวของเธอก็พูดขึ้นมาว่า “พ่อ!”
เฉินจุนเหมยได้ยินดังนั้นก็เงยหน้าขึ้นทันที ตอนนั้นถึงจะเห็นว่าหลี่ญ่าหลินยืนอยู่หน้าประตูลิฟต์
หลี่ญ่าหลินตอนนั้นมีสีหน้าละอายใจ ดวงตาของเขาแดงก่ำพลางเอ่ยว่า “จุนเหมย ขอโทษนะที่ทำให้คุณเป็นห่วง……”
เฉินจุนเหมยชะงัก ก่อนจะตั้งสติได้แล้วก้าวอาดๆ เดินไปที่ประตูลิฟต์แล้วตบหน้าหลี่ญ่าหลิน แล้วบ่นด่าเขาอย่างเสียสติ “หลี่ญ่าหลินคุณมันคนไม่เอาถ่าน!”
พอหลี่ญ่าหลินโดนตบ ใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยนิ้วมือแดงก่ำขึ้นพร้อมกับสีหน้าละอายใจ
เมื่อตั้งสติได้ เขาก็รีบอธิบายว่า “จุนเหมย ผม……ผมทำไปเพราะมีเหตุผล……”
“เหตุผล? เหตุผลอะไร?” เฉินจุนเหมยถามอย่างโมโหจัด “ฉันไม่รู้จักคุณหรือไงญ่าหลิน ในสายตาของคุณไม่ว่าเรื่องอะไรก็สำคัญกว่าพวกเราสองแม่ลูก! ในแผ่นดินนิวยอร์กเล็กๆ แห่งนี้พอมีคนตาย ใจของคุณก็บินหายไปแล้วทันที มีไหมที่เคยสนใจพวกเรา”
หลี่ญ่าหลินไม่รู้จะพูดอย่างไร
อันที่จริงแล้วเขาเป็นคนที่พูดไม่เก่ง
และยิ่งไม่ถนัดการพูดโกหก
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการบุกโจมตีของภรรยาเช่นนี้ ตอนนั้นเขาก็สูญเสียการควบคุม
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...