ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4822

“เข้าใจ?” เฉินจุนเหมยร้องไห้พร้อมกล่าวว่า “เขาทำแบบนี้จะให้ฉันเข้าใจว่าอะไร”

“เมื่อกี้คุณบอกว่าในใจของเขามีอยู่สองเรื่องเท่านั้น ฉันจะบอกอะไรให้นะ คุณพูดผิดแล้ว ในใจของเขามีอยู่แค่เรื่องเดียวเท่านั้น  นั่นก็คือไขคดีและก็ไขคดี!”

“คุณรู้ไหมว่าช่วงเวลาที่เขาอยู่กับคนร้ายมากกว่าเวลาที่เขาอยู่กับฉันซะอีก!”

“ความทุ่มเทของเขาที่มีต่อลูกศิษย์ยังมากกว่าความทุ่มเทที่เขามีต่อลูกสาวที่เป็นเลือดเนื้อแท้ๆ เสียอีก!”

“คุณบอกว่าให้ฉันเข้าใจเขา เมื่อก่อนฉันพยายามกัดฟันเข้าใจ นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนี้ให้ฉันอดทนก็ใช่ว่าฉันจะทนไม่ได้……”

“แต่ครั้งนี้เขาทำเกินไปมาก! ลูกสาวของเขาท้องเขายังไม่สนใจ! ปกติเขาไม่สนใจก็ว่าแย่แล้ว ตอนนี้ยังมาหายตัวไปเฉยๆอีก คนปกติมีพ่อที่ไหนเขาทำกันแบบนี้บ้าง”

ระหว่างที่พูด ประตูลิฟต์ก็เปิดออก

เฉินจุนเหมยยังพูดไม่จบ เธอก็เริ่มสะอึกสะอื้น “เขาเป็นพ่อแท้ๆ ยังสู้ลูกเขยไม่ได้ พอเขาได้ยินว่าลูกสาวท้อง เขาก็รีบบินจากในประเทศมาทันที คุณว่าสิ่งที่เขาทำมันใช่วิสัยของคนเขาทำกันไหม”

กล่าวจบ ลูกสาวของเธอก็พูดขึ้นมาว่า “พ่อ!”

เฉินจุนเหมยได้ยินดังนั้นก็เงยหน้าขึ้นทันที ตอนนั้นถึงจะเห็นว่าหลี่ญ่าหลินยืนอยู่หน้าประตูลิฟต์

หลี่ญ่าหลินตอนนั้นมีสีหน้าละอายใจ ดวงตาของเขาแดงก่ำพลางเอ่ยว่า “จุนเหมย ขอโทษนะที่ทำให้คุณเป็นห่วง……”

เฉินจุนเหมยชะงัก ก่อนจะตั้งสติได้แล้วก้าวอาดๆ เดินไปที่ประตูลิฟต์แล้วตบหน้าหลี่ญ่าหลิน แล้วบ่นด่าเขาอย่างเสียสติ “หลี่ญ่าหลินคุณมันคนไม่เอาถ่าน!”

พอหลี่ญ่าหลินโดนตบ ใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยนิ้วมือแดงก่ำขึ้นพร้อมกับสีหน้าละอายใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน