เมื่อเห็นคนทั้งสองตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก เฟ่ยเข่อซินก็พูดต่อไปว่า “อีกอย่างประสบการณ์ที่ พล.ต.ท. หลี่เผชิญอันตรายอย่างมาก ในฐานะที่ฉันเป็นผู้จ้างก็รู้สึกนับถือในความกล้าหาญของเขามาก และนับถือในความรับผิดชอบที่เขามีต่อครอบครัวด้วย”
“เขาเอาชีวิตของตัวเองแลกกับเงินสิบล้านดอลล่าห์ เพื่ออนาคตของหลานชายหรือหลานสาวของเขา เพื่อเป็นการรับประกันว่าชีวิตนี้ของพวกเขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องความเป็นอยู่ สร้างพื้นฐานชีวิตที่ดีให้เขาหรือเธอ เพื่อให้เขาหรือเธอเกิดมากลายเป็นคนระดับสูงจะได้ไม่ได้ต้องแก่งแย่งชิงดีกับคนในวัยเดียวกันไปได้เป็นสิบๆ ปี!”
“ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่กลัวที่จะต้องสละชีวิตตัวเองและไม่เสียดายชีวิต โดยส่วนตัวฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มาก!”
“ดังนั้นนะคะคุณนายหลี่ ฉันรู้สึกว่านอกจากคุณจะไม่ควรตำหนิพล.ต.ท.หลี่แล้ว ในทางตรงข้ามยังควรกอดเขาไว้แน่นๆ และขอโทษกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเมื่อครู่นี้ของคุณ คุณนายคิดว่าอย่างไร?”
ในเวลานั้น ในใจของสองแม่ลูกเฉินจุนเหมยและหลี่หยวนหยวนตกอยู่ในอาการช็อค
ตระกูลอานและหลี่ญ่าหลินก็ช็อคเช่นกัน
เพราะว่าพวกเขาดูออกว่าเฟ่ยเข่อซินมีความสามารถในการควบคุมสถานการณ์และพลิกผันสถานการณ์ได้ดีมาก ฝีมือของเธอในด้านนี้นับได้ว่าเป็นปรมาจารย์เลยทีเดียว
คำพูดโกหกกลับสามารถทำให้น่าเชื่อถือได้แบบนี้ พูดได้อย่างยิ่งใหญ่ตราตรึง ความสามารถนี้นับได้ว่ายอดเยี่ยมมาก
เมื่อเฟ่ยเข่อซินกล่าวจบหลี่ญ่าหลินก็เต็มไปด้วยความละอายใจ
เพราะเขารู้ดีว่าตัวเองมีบทบาทอย่างไร ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยตัวเองในใจ “ฉันเนี่ยนะยิ่งใหญ่ ฉันยังไม่ทันรู้เรื่องอะไรเลยก็ถูกยิงจนพรุนเป็นตะแกรงไปแล้ว สู้มือพลีชีพยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แม้ว่ามือพลีชีพจะฆ่าคนไม่ได้ แต่อย่างน้อยๆ ก็ยังได้ส่งสัญญาณเตือน ยิงสักนักสองนัด แต่ฉันนับว่าเป็นตัวอะไรได้ ยังไม่ได้ทำอะไรเลยก็ล้มหัวทิ่มแล้ว……”
ในขณะที่หลี่ญ่าหลินรู้สึกละอายอยู่ในใจนั้น ลูกสาวของเขาก็ทนไม่ได้อีกต่อไป
เธอร้องไห้และโผเข้ากอดหลี่ญ่าหลินพลางสะอึกสะอื้น “พ่อคะ บ้านของพวกเราไม่ได้ขัดสนเงินทอง ทำไมพ่อต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย……”
ปัญหาครอบครัวที่ทำให้หลี่ญ่าหลินกลัดกลุ้มที่สุดนั้น ผ่านไปได้ด้วยดีโดยฝีมือของเฟ่ยเข่อซิน
ความรับผิดชอบและจิตวิญญาณความทุ่มเทของหลี่ญ่าหลิน นอกจากจะไม่ทำให้ลูกเมียของเขาโกรธเรื่องที่เขาหายตัวไปเฉยๆ แล้ว แต่ยังช่วยคลี่คลายความไม่ลงรอยที่ผ่านมาด้วย
กล่าวได้ว่า ภาพลักษณ์ของหลี่ญ่าหลินตอนนี้ในใจของลูกเมียยกระดับสูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
ลูกเมียเข้ามาโอบกอดหลี่ญ่าหลิน แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น หลี่ญ่าหลินทั้งตื้นตันและละอายใจไปพร้อมๆ กัน แล้วหันไปมองเฟ่ยเข่อซินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความซึ้งใจ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...