คุณท่านใหญ่อานยิ่งรู้สึกชื่นชมเฟ่ยเข่อซิน เขาอาศัยจังหวะที่ทุกคนพุ่งความสนใจไปที่หลี่ญ่าหลินและครอบครัว โดยเรียกอานโฉงชิวและอานข่ายเฟิงมาอีกด้านหนึ่งแล้วกล่าวเบาๆ ว่า “วันหน้าคุณหนูเฟ่ยจะต้องยิ่งใหญ่อย่างแน่นนอน ต่อไปตระกูลอานจะต้องให้ความร่วมมือกับเธอให้มากๆ และต้องคอยปกป้องดูแลเธอ ในอนาคตจะต้องเป็นผลดีต่อตระกูลอานแน่นอน”
ลูกชายทั้งสองคนพยักหน้า
พวกเขาเองก็มองออกเช่นกัน แม้ว่าคุณหนูเฟ่ยจะอายุได้เพียงยี่สิบกว่าปีเท่านั้น แต่การจัดการปัญหาและความสามารถในการควบคุมสถานการณ์ทำได้อย่างไร้ที่ติ ยิ่งไปกว่านั้นเธออายุเท่านี้แต่สามารถควบคุมตระกูลเฟ่ยได้แล้ว ในอนาคตจะต้องไม่หยุดอยู่เท่านี้อย่างแน่นอน
ในตอนนั้นคุณท่านใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะถอนใจ “ผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ น่าเสียดายที่ตระกูลอานของพวกเราไม่มีผู้ชายที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอเลย ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าทั้งสองตระกูลสามารถแต่งงานกันได้ จะต้องมีแต่คำยินดีจากในเครือข่ายของคนเชื้อสายจีนและทั่วโลก”
อานโฉงชิวอมยิ้ม “จะว่าไปแล้วครอบครัวของพวกเราผู้หญิงมีมาก ผู้ชายมีน้อยเลยไม่มีคนที่มีอายุเหมาะสมกัน”
อานข่ายเฟิงที่อยู่อีกด้านหนึ่งถอนใจ “มีแต่เฉินเอ๋อร์เท่านั้นที่อายุใกล้เคียงกัน……”
“เฉินเอ๋อหรอ……” คุณท่านพยักหน้าแล้วกล่าวกับทั้งสองคนว่า “โฉงชิว ข่ายเฟิง ไม่ว่าฉันจะอยู่ไปได้นานอีกสักเท่าไหร่ พวกแกก็จะต้องหาเฉินเอ๋อร์ให้เจอ ห้ามปล่อยวางเรื่องนี้เด็ดขาด”
“เข้าใจแล้วครับ!” อานโฉงชิวตอบออกมาทันที “พ่อไม่ต้องห่วง รอให้ผ่านไปอีกสักระยะหนึ่งผมจะไปตามหาเฉินเอ๋อร์ด้วยตัวเอง”
อานข่ายเฟิงกล่าวอย่างเป็นกังวล “ตอนนี้สิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือ เฉินเอ๋อจะตกอยู่ในมือของกลุ่มคนที่สังหารพี่สาวของผม ตั้งแต่ที่พี่สาวจากไปก็ไม่รู้ว่าเฉินเอ๋อเป็นอย่างไรบ้าง ส่วนองค์กรนั้นก็ลึกลับและกว้างขวาง ที่พวกเราตามหาเฉินเอ๋อไม่เจอไม่รู้ว่าเป็นเพราะองค์กรนั้นหรือไม่”
เนื่องจากเครื่องบินที่บินจากเอเชียตะวันออกจะบินมาทางทิศตะวันออกผ่านช่องแคบเบริ่ง และผ่านชายฝั่งตระวันตกของอเมริกาข้ามมายังชายฝั่งตะวันออกของอเมริกา ดังนั้นการที่อิโตะ นานาโกะบินจากโตเกียวมาจะใกล้กว่าที่เหออิงซิ่ว และซูโสว่เต้าที่ออกเดินทางมาจากจินหลิงถึงสองพันกิโลเมตร ดังนั้นจึงมาถึงนิวยอร์คเร็วกกว่าเหออิงซิ่วและซูโสว่เต้าค่อนข้างมาก
เย่เฉินได้สั่งให้เฉินจื๋อข่ายไปเจรจากับเฮลิคอปเตอร์ของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เมื่อครอบครัวของอิโตะผ่านด่านมาเมื่อไหร่ ให้พาพวกเขารับมาที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงทันที
เวลานี้อิโตะ นานาโกะยังคงใส่ชุดกิโมโนเหมือนตอนที่ออกจากบ้าน ส่วนนางาฮิโกะ อิโตะก็ยังคงสวมใส่ชุดกิโมโนตัวเดิมเช่นกัน
เนื่องจากก่อนออกเดินทางกำลังฉลองวันเกิดให้นางาฮิโกะ อิโตะ ดังนั้นไม่ได้มีเพียงอิโตะ นานาโกะและนางาฮิโกะ อิโตะ สองพ่อลูกเท่านั้นที่ใส่ชุดตามประเพณีญี่ปุ่น แม้แต่เอมิ อีโตะน้าของนานาโกะเอง รวมทั้งคนสนิทข้างกายของนางาฮิโกะ อิโตะอย่างทานากะ โคอิจิก็ยังใส่ชุดตามวัฒนธรรมญี่ปุ่นดั้งเดิมเช่นกัน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...