ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4826

เย่เฉินมาต้อนรับที่ชั้นบน เมื่อเห็นประตูเฮลิคอปเตอร์เปิดออก อิโตะ นานาโกะในชุดกิโมโนก็ก้าวลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ แล้วก็ค่อยๆ อึ้งไปอย่างไม่รู้ตัว

แม้จะบอกว่าอิโตะ นานาโกะใส่ชุดกิโมโนจะสวยมากจริงๆ และก็ยังมีกลิ่นอายความอ่อนโยนที่เป็นเอกลักษณ์ของหญิงชาวญี่ปุ่นเช่นกัน แต่เย่เฉินก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนักว่าเหตุใดอิโตะ นานาโกะจะต้องใส่ชุดแบบนี้ออกจากบ้านด้วย

เมื่อเห็นเย่เฉินที่กำลังครุ่นคิดพินิจพิเคราะห์อยู่ตรงหน้า อิโตะ นานาโกะเบิกบานยินดียิ่งรอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อนข้างเบ่งบานเป็นประกายเป็นพิเศษ แล้วกล่าวต่อเย่เฉินว่า: “ไม่ได้พบกันหลายวันเลยนะเย่เฉินซัง!”

เย่เฉินยิ้มออกมาจางๆ แล้วพยักหน้ากล่าวว่า: “ใช่ ไม่ได้พบกันเสียหลายวันเลย ทำไมเธอถึงแต่งตัวเป็นทางการเช่นนี้กัน?”

และในตอนนี้พ่อบ้านของตระกูลอิโตะและท่านอาของอิโตะ นานาโกะก็ลงมาจากเครื่องบินเช่นกัน แล้วก็ประคองนางาฮิโกะ อิโตะที่ใส่เฝือกลงมาจากบนเครื่องบินอีก

เมื่อเย่เฉินได้เห็นคนเหล่านี้แต่ละคนต่างใส่ชุดที่เป็นทางการอย่างมาก สีหน้าก็เลยยิ่งประหลาดใจยิ่งขึ้นอีก

อิโตะ นานาโกะเอ่ยปากกล่าวออกมาทีเล่นทีจริงว่า: “เดิมทีวันนี้เป็นวันเกิดของท่านพ่อ ดังนั้นพวกเราจึงสวมใส่ชุดตามธรรมเนียมของญี่ปุ่นเตรียมการที่จะฉลองวันเกิดให้ท่านพ่อ แต่คิดไม่ถึงว่ากำลังเตรียมการจะทานอาหารเย็น เย่เฉินซังก็โทรศัพท์มา พวกเราก็เลยรีบขึ้นเครื่องบินมานี่ไง”

ในขณะที่กล่าวอยู่นั้นอิโตะ นานาโกะก็มองไปยังนางาฮิโกะ อิโตะที่อยู่ด้านข้างครู่หนึ่ง แล้วกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม: “คิดไม่ถึงว่าวันเกิดของท่านพ่อในอายุ 50 ปีจะฉลองบนเครื่องบิน คิดไปแล้วก็เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่อย่างหนึ่งก็ว่าได้นะ......”

นางาฮิโกะ อิโตะราวกับว่าจะเป็นคนชราที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมก็ไม่ปาน หลังจากมองไปที่ อิโตะ นานาโกะด้วยความไม่สบอารมณ์ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยกมือประกบหันมาทางเย่เฉิน กล่าวด้วยคำพูดที่เคารพว่า: “คุณเย่สวัสดี ในที่สุดก็ได้พบกับท่านอีกครั้ง!”

เย่เฉินพยักหน้าหน้าด้วยรอยยิ้มแล้วกล่าวว่า: “คุณอิโตะ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะเป็นวันเกิดของคุณ วันเกิดทั้งทีทรมานให้เจ้าต้องบินมาไกลเช่นนี้ รู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ”

นางาฮิโกะ อิโตะรีบกล่าวขึ้นทันที: “คุณเย่ท่านก็กล่าวหนักเกินไปแล้ว ท่านเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลอิโตะ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ท่านต้องการพวกเรา พวกเราจะต้องมาถึงให้ทันในทันที!”