ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4911

“ใช่！”ห้าสี่เจ็ดพยักหน้าอย่างหนักแน่นโดยไม่ต้องคิด พูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวัง“ ความฝันสูงสุดของผมในตอนนี้ คือการได้พบหน้าลูกเมียอีกครั้งที่ข้างนอกนี้ เกรงว่าความฝันนี้ คงมีเพียงคุณเย่ที่จะทำให้มันเป็นจริงได้……”

พูดจบ เขาถามหลี่ญ่าหลิน “พล.ต.ท.หลี่ คุณยังมีวิธีที่จะระบุสถานที่ตั้งของเราให้ชัดเจนได้มากกว่านี้อีกไหม? หากต้องการเบาะแสอะไรจากผม ผมจะพูดในสิ่งที่รู้ทุกอย่าง！”

หลี่ญ่าหลินมองห้าสี่เจ็ด แล้วเอ่ยถาม“การทำภารกิจของพวกคุณทุกครั้งต้องเข้าออกโดยเครื่องบินเหรอ？”

ห้าสี่เจ็ดพยักหน้าแล้วกล่าว“ใช่！ต้องนั่งเครื่องทุกครั้ง”

หลี่ญ่าหลินถาม“ระหว่างเดินทางคุณอยู่ในสภาพยังไง ？”

“ไม่รู้สึกตัว”ห้าสี่เจ็ดพูดตามความจริง“ ในตอนที่พวกเราจะออกไปปฏิบัติภารกิจ จะต้องกินยาที่ทำให้หมดสติ ในตอนที่ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ถึงที่หมายแล้ว”

หลี่ญ่าหลินถามต่อ“แล้วพวกคุณแน่ใจได้ยังไงว่าทุกครั้งที่ออกไปจะต้องขึ้นเครื่องทุกครั้ง？”

ห้าสี่เจ็ดอธิบาย“ทุกครั้งที่ออกปฏิบัติภารกิจ ผมจะให้ภรรยาของผมช่วยคำนวณเวลา ถึงเวลาของเราจะไม่ค่อยแม่นยำนัก แต่ในช่วงเวลาอันสั้น ก็ไม่ได้คลาดเคลื่อนมากมายนัก”

“ทุกครั้งที่ออกปฏิบัติภารกิจ เวลาที่ผมกะเกณฑ์ไม่ได้นั้นก็คือระยะทางไปกลับ เวลาในช่วงของการปฏิบัติภารกิจ ตัวผมเองบันทึกเวลาตามจริงได้ ดังนั้นทุกครั้งที่ผมกลับไป แล้วเทียบเคียงเวลากับของภรรยาผม ใช้เวลาที่เธอบันทึกไว้ ลบกับช่วงเวลาที่ผมปฏิบัติภารกิจ ก็คือเวลาการเดินทางไปกลับของผม ในสถานการณ์ปกติ ไม่ว่าจะไปทำภารกิจที่ไหนบนโลกใบนี้ ระยะเวลาในการเดินทางของพวกเราก็ไม่เกินหก ถึงเจ็ดวัน ความเร็วนี้ มีเพียงเครื่องบินเท่านั้นที่ทำได้”