ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4913

ว่านพั่วจวินที่นิ่งเงียบอยู่นาน ในตอนนี้ก็เอ่ยพูดขึ้น“พล.ต.ท.หลี่ จากพื้นที่วงแหวนนี้ของคุณ บินไปยังที่ใดก็ได้ในเม็กซิโก อย่างน้อยก็มีระยะทางไม่ต่ำกว่า16,000 กิโลเมตร เครื่องบินส่วนใหญ่ไม่สามารถบินได้ไกลขนาดนี้ คุณคิดว่าพวกเขาบินตรงไปยังเม็กซิโก หรือระหว่างทางมีการแวะพักเครื่องที่ไหนหรือเปล่า？”

หลี่ญ่าหลินกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“ผมคิดว่ามีแนวโน้มน่าจะบินตรงมากกว่า สำหรับพวกเขา หากแวะพักต้องเพิ่มการลงและขึ้นใหม่อีกรอบ ไม่เพียงเสียเวลา แต่ยังมีความเสี่ยงสูงอีกด้วย คุณลองคิดดู ต่อให้จะเป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจแค่ไหน เมื่อให้พวกเขามาอยู่รวมกันในเครื่องบินลำหนึ่ง ก็มีความเสี่ยงที่จะถูกลอบสังหารในคราวเดียว ลองนึกดูว่า หากในระหว่างที่เครื่องทำการบินขึ้นและลงแล้วมีใครมายิงร่วง ยอดฝีมือที่เก่งกาจแค่ไหนจะสามารถเอาชีวิตรอดจากมันได้？”

ว่านพั่วจวินรู้สึกเสียวสันหลังวาบ เอ่ยพูดขึ้น“หากเครื่องบินตกจริงๆ ด้วยความเร็วหลายร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง บวกกับน้ำหนักกว่าร้อยตัน และเชื้อเพลิงอีกหลายสิบตัน เกรงว่าต่อให้จะมีฝีมือที่เก่งกาจแค่ไหนก็ยากที่จะรอดได้”

พูดจบ ว่านพั่วจวินก็กล่าวต่อ“เครื่องบินที่สามารถบินได้ไกลขนาดนี้ โดยพื้นฐานแล้วจะเป็นเครื่องบินลำใหญ่ที่บินระยะไกล โดยปรกติทั่วไป เครื่องบินที่สามารถบินได้ไกลถึง16,000กิโลเมตร ก็มีเพียงโบอิ้ง 777กับแอร์บัสรุ่นA350”

“หากพล.ต.ท.หลี่คิดว่าพวกเขาน่าจะลงจอดที่เม็กซิโกก่อน งั้นเราก็แยกเครื่องบินที่เข้าเม็กซิโกในช่วงเวลานั้นออกมา เน้นตรวจเครื่องบินโดยสารที่บินระยะไกล ก็น่าจะคัดแยกข้อมูลเที่ยวบินออกไปได้อีกจำนวนมาก ”

“หากมีข้อมูลการบินที่สอดคล้องกัน แล้วยังบินมาจากพื้นที่รอบๆบริเวณวงแหวนที่คุณวาดไว้เมื่อครู่ ก็ยิ่งจะชี้เป้าได้ชัดเจนมากขึ้น ”

ดวงตาหลี่ญ่าหลินเป็นประกาย เอ่ยพูดขึ้นมา“เบาะแสนี้มีค่ามาก ช่วยตัดปัญหาได้มากมายจริงๆ ”

ว่านพั่วจวินกล่าว“งั้นผมให้คนไปเช็กบันทึกข้อมูลเที่ยวบินที่เข้าออกเม็กซิโกในช่วงเวลานั้นให้！”

หลี่ญ่าหลินรีบพูดขึ้นมา“ประมุขว่าน การเช็กบันทึกข้อมูลเที่ยวบินนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่คุณแน่ใจได้ไหมว่าช่องทางการตรวจสอบของคุณจะปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์？”

“วางใจได้ ”ว่านพั่วจวินพยักหน้าแล้วกล่าว“การตรวจสอบข้อมูลของสำนักว่านหลงนั้นมีระบบการป้องกันและปลอดภัยสูง อีกทั้งเรายังมีไฟร์วอลล์จำนวนมาก พล.ต.ท.หลี่สบายใจได้”

และในจำนวนเครื่องบินที่มีไม่ถึงหนึ่งร้อยลำนี้ เครื่องบินโดยสารคิดเป็น 80% และเครื่องบินขนส่งสินค้าก็คิดเป็น20%

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตำแหน่งวงแหวนที่หลี่ญ่าหลินวาดนั้นก็น่าจะอยู่ในพื้นที่บริเวณเอเชียใต้กับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เส้นทางสายนี้ไม่มีเครื่องบินโดยสารที่บินตรงมายังเม็กซิโกเลยสักลำ

และในช่วงห้าวันนั้น มีเพียงเครื่องบินขนส่งสินค้าลำเดียวที่บินมาจากโคลัมโบเมืองหลวงของศรีลังกา

เครื่องบินขนส่งสินค้ารุ่นนี้ เป็นเครื่องบินระยะไกลพิเศษโบอิ้ง777ที่ว่านพั่วจวินพูดถึงเมื่อครู่พอดี

จากข้อมูลขาเข้าจะเห็นได้ว่า เครื่องบินลำนี้ได้ออกเดินทางจากโคลัมโบคืนก่อนสี่วันเกิดเหตุการณ์ที่นครนิวยอร์ก ใช้เวลาเดินทางร่วมๆยี่สิบชั่วโมง ก่อนเช้าตรู่ของสองวันที่จะเกิดเหตุการณ์ขึ้น ถึงที่เมืองมอนเทอเรย์ชายแดนของเม็กซิโก ลงจอดในสนามบินนานาชาติมอนเทอเรย์