ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4927

แต่ว่า เห็นได้ชัดว่าระเบียบนี้ไม่เหมาะที่จะใช้กับแปดคนนี้

หรือว่า แปดคนนี้ไม่ใช่ทหารหน่วยกล้าตาย ?

พูดจากตรรกะพื้นฐาน ในเมื่อองค์กรลึกลับไม่ได้กังวลว่าคนพวกนี้จำตำแหน่งฐานที่ตั้งได้ งั้นก็พิสูจน์ได้ว่า คนพวกนี้เป็นคนที่เหนือกว่าทหารหน่วยกล้าตาย ในระดับความสำคัญและฐานะภายในขององค์กรนี้

และในเมื่อองค์กรลึกลับนี้ไม่ได้ป้องกันแปดคนนี้ในแง่ปัญหาพวกนี้ งั้นพวกเขาก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องยืมใช้เบอร์เกนให้ทำหน้าที่เป็นสปริงบอร์ด นี่ก็หมายความว่า เบอร์เกนก็คือสถานที่เป้าหมายในปฏิบัติการครั้งนี้ของพวกเขา

ส่วนพนักงานขนถ่ายที่เพิ่งถูกฆ่าไปแปดคนนั้น พวกเขาไม่ได้ตายโดยปราศจากความผิดอย่างแน่นอน เพราะตัวพวกเขากำลังให้ความร่วมมือแปดคนนี้ในการปกปิดสถานะอยู่

จากมุมมองของเย่เฉิน เดิมทีแปดคนนี้น่าจะช่วยนักฆ่าแปดคนนี้เข้าประเทศเป็นการชั่วคราวก็เท่านั้น รอหลังจากพวกเขากลับมาจากปฏิบัติภารกิจเสร็จสิ้น ค่อยเปลี่ยนพวกเขาแปดคนออกไป ถึงตอนนั้นพวกเขาสามารถเสร็จสิ้นทุกอย่างนี้โดยที่เจ้าก็ยังไม่รู้ผีก็ยังสังเกตไม่ออก และไม่หลงเหลือเบาะแสใด ๆ เอาไว้ด้วย

ครั้นแล้ว เขากำชับว่านพั่วจวินทันที คิดหาวิธีตรวจสอบพนักงานขนถ่ายแปดคนนี้ที่เข้าเวรอยู่สนามบินในคืนนี้หน่อย และลองสืบดูเส้นสนกลในของพวกเขา ลองดูว่าพวกเขามีประวัติยังไงบ้าง

หลังจากกำชับว่านพั่วจวินเสร็จ เย่เฉินก็ตามแปดคนนี้ ออกจากลานขนส่งสินค้าของสนามบินทันที

ตลอดทางนี้ เย่เฉินพบว่า ที่สนามบินนอกเหนือจากพนักงานขนถ่ายที่แอบอ้างแปดคนนี้แล้ว ก็ไม่เห็นพนักงานคนอื่น และการจากไปของแปดคนนี้ ก็ไม่มีใครตรวจสอบและขัดขวางด้วยเหมือนกัน

ทั้งแปดคนเดินออกจากลานขนส่งสินค้าได้อย่างราบรื่น ในจังหวะนี้เอง ที่ด้านนอกลานขนส่งสินค้า มีรถบรรทุกตู้ที่ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้าคันหนึ่งจอดอยู่ หนึ่งในนั้นเดินไปที่ด้านหน้าทางซ้ายของรถบรรทุก ยื่นมือไปลูบด้านบนของยางล้อรถ แล้วลูบเจอกุญแจรถดอกหนึ่ง จากนั้นเขาส่งสายตาให้เจ็ดคนอื่น ๆ เจ็ดคนที่เหลือนั้นก็ทราบในทันที

แต่ว่า เบอร์เกนตั้งอยู่ทางใต้ของยุโรปเหนือ อากาศออกจะอบอุ่น อีกทั้งชัยภูมิค่อนข้างราบเรียบ ดังนั้นเขตชานเมืองของที่นี่ ส่วนใหญ่มีฟาร์มเกษตรในระดับหนึ่ง

การเกษตรทางตะวันตกมีระดับความทันสมัยค่อนข้างสูง เลยพบเขตชุมชนที่ค่อนข้างกระจุกตัวได้น้อยมากที่ชานเมืองเบอร์เกนและเนื่องจากฟาร์มการเกษตรครอบครองพื้นที่ค่อนข้างมาก ครัวเรือนทั้งหมดที่นี่เลยค่อนข้างกระจายตัว หลายร้อยหรือนับพันเมตรจึงจะมีหนึ่งครัวเรือน

เย่เฉินที่นอนคว่ำอยู่ที่หลังคารถ เห็นสภาพแวดล้อมโดยรอบ ในใจก็ยิ่งงงงวย

องค์กรลึกลับนี้ ส่งนักฆ่าแปดคนโดยไม่กลัวการเดินทางไกลที่เหน็ดเหนื่อย ยังไม่เสียดายเลยที่จะกำจัดพนักงานขนถ่ายที่สนามบินแปดคนอีกด้วย แต่พวกเขากลับขับรถมาที่หมู่บ้านใหญ่ที่มีคนอาศัยอยู่เบาบางแบบนี้ เป้าหมายของพวกเขาจะเป็นอะไรกันแน่นะ ?

ในตอนนี้เอง จู่ ๆ ความเร็วของรถบรรทุกที่อยู่ใต้ร่างเย่เฉินก็ชะลอตัวลง แสงไฟจากยานพาหนะก็ปิดกะทันหันด้วยเช่นกัน