เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5009

เย่เฉินถามเขาว่า: "แล้วคุณล่ะ?"

ต้วนลี่เย่กล่าวอธิบายว่า: "คืนนี้ฉันจะอยู่ที่เหมืองแร่ทองแดง ควบคุมทหารม้ากล้ากินยา แล้วก็ควบคุมทหารหน่วยกล้าตายกินยา หลังจากที่แน่ใจว่าทุกคนกินยาตามปกติ ก็เกือบจะรุ่งสางแล้ว"

"โอเค" เย่เฉินพยักหน้าแล้วกล่าวว่า: "เช่นนั้นฉันก็จะเข้าไปด้วยกันกับคุณ!"

พูดจบ เย่เฉินก็ถามอีกว่า: "ยาแก้พิษที่คุณเอามาด้วยล่ะ?"

ต้วนลี่เย่ชี้ไปยังตู้เสื้อผ้าที่อยู่มุมห้อง แล้วกล่าวว่า: "ยาแก้พิษอยู่ในตู้ครับ"

เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวว่า: "คุณไปเอายาแก้พิษออกมา"

"ครับ!" ต้วนลี่เย่เดินไปถึงหน้าตู้เสื้อผ้าทันที และดึงกระเป๋าเป้อันหนักอึ้งใบหนึ่งออกมา แล้วนำกระเป๋าเป้วางลงตรงหน้าของเย่เฉิน

เย่เฉินเปิดกระเป๋าออก ก็พบว่าด้านในกระเป๋าเต็มไปด้วยหีบห่อสี่เหลี่ยมคล้ายกับกล่องชอล์ก มีมากกว่าสามสิบกล่อง

เขาหยิบออกมากล่องหนึ่ง พบว่าที่ฝาด้านบนของกล่อง ตีตราประทับด้วยเครื่องหมายวงกลมวงหนึ่ง ลวดลายของเครื่องหมายมีขั้นตอนซับซ้อนอย่างมาก สามารถมองเห็นได้อย่างรางๆ สัญลักษณ์โดยรวมเป็นคำว่า"พั่ว"

เย่เฉินรับกล่องมาแล้วเปิดออก พบว่าด้านในเป็นทรงกระบอกหนาความยาวเท่านิ้วชี้ แล้วใช้กระดาษสีน้ำตาลม้วนเอาไว้

ด้านบนด้านล่างของกระบอกมีรูระบายอากาศ และแต่ละส่วนก็มีตราประทับ

เย่เฉินฉีกกระดาษสีน้ำตาลออก ก็เห็นยาเม็ดเล็กๆ จำนวนสิบเม็ดห่ออยู่ในนั้น

เขานำยาเม็ดวางที่จมูกแล้วสูดดม จึงพบว่ายาแก้พิษนี้คล้ายกันกับยาแก้พิษที่ตนเองเตรียมเอาไว้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน