ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5013
เย่เฉินคาดเดาถูกต้อง
เมื่อเขากับต้วนลี่เย่มาถึงชั้นบนสุด ชายวัยกลางคนก็พาคนทั้งสองเข้าไปที่ห้องทำงานของตนเอง
และที่ตามเข้ามาด้วย ยังมีชายหนุ่มแดนมืดชั้นสองคนนั้น รวมถึงปรมาจารย์แดนสว่างเหล่านั้นด้วย
ทันทีที่บานประตูปิดลง ชายหนุ่มคนนั้นก็เดินเข้ามาตรงหน้าต้วนลี่เย่ และคุกเข่าลงกับพื้นทันที พร้อมคำนับอย่างหนัก พูดด้วยเสียงสะอื้นไห้ว่า : "ท่านทูตพิเศษ ขอท่านได้โปรดเมตตา ช่วยชีวิตคนของเรา 3,700 กว่าคนด้วยเถอะครับ!"
คนอื่นๆ ก็คุกเข่าตามชายหนุ่มทันที และสะอื้นไห้กล่าวว่า : "ท่านทูตพิเศษ ขอท่านโปรดเมตตาด้วย!"
ต้วนลี่เย่ตั้งตัวไม่ทันอยู่พักหนึ่ง
เย่เฉินให้จุดสังเกตทางจิตวิทยาแก่เขา คือให้เขาทำตามธรรมเนียมปฏิบัติในอดีต และพบปะคนเหล่านี้
เพียงแต่ว่า คนเหล่านี้คุกเข่าต่อหน้าเขา และขอความเมตตาจากเขา ทำให้เขาไม่ทราบเล็กน้อยว่าจะทำอย่างไรดี
ต้วนลี่เย่ในตอนนี้ เหมือนเครื่องจักรที่ดำเนินการตามคำสั่ง หากคำสั่งนั้นมีบันทึกไว้ในระบบของเขา เขาจะดำเนินการได้ทันที แต่ถ้าไม่มีบันทึกไว้ เขาจะเข้าสู่สถานะข้อผิดพลาดของโปรแกรม
นี่ก็เป็นข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของจุสังเกตทางจิตวิทยา
เย่เฉินเห็นว่าระบบของต้วนลี่เย่ขัดข้องเล็กน้อย ด้วยเหตุนี้จึงเอ่ยถามว่า : "พวกคุณกังวลว่า ผู้มีพระคุณจะใช้การลงโทษกับคุณแบบเดียวกันกับที่ลงโทษผู้อื่นเมื่อ 20 ปีก่อนใช่ไหม?"
เย่เฉินพูดคำนี้ออกมา ในชั่วพริบตาใบหน้าของคนเหล่านั้นก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง!
ดังนั้น ตอนนี้ชายหนุ่มคนนี้ ดูเหมือนว่าจะเข้าใจผิด คิดว่าตนเองที่เป็นผู้ช่วยท่านทูตพิเศษนี้ น่าจะเป็นท่านทูตพิเศษตัวจริง
เมื่อเห็นว่าคนเหล่านี้คุกเข่าวิงวอนต่อหน้าตน เย่เฉินจึงยิ้มเล็กน้อย และเอ่ยถามว่า : "ถ้าผู้มีพระคุณตัดสินใจแล้วจริงๆ ว่าจะฆ่าพวกคุณทั้งหมดที่นี่ เช่นนั้นก่อนตายพวกคุณจะกล้าต่อต้านไหม?"
คนเหล่านั้นได้ยินคำพูดนี้ ทั้งหมดต่างสะดุ้งตกใจ ร่างกายสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้
ชายหนุ่มที่เป็นหัวหน้าพูดโพล่งออกมาด้วยความกลัวสุดขีด : "ท่านทูตพิเศษ เทพทั้งหลายอยู่เบื้องบน เรื่องนี้เป็นฉันเองที่ทำงานได้ไม่ราบรื่น จนทำลายความไว้วางใจและความคาดหวังของผู้มีพระคุณ ถึงแม้ว่าผู้มีพระคุณจะให้ฉันไปตายในตอนนี้ ฉันก็จะไม่คับแค้นใจแม้แต่น้อย!"
คนอื่นๆ พูดตามทันที : "ยอมตายเพื่อผู้มีพระคุณ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...