ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5012

หัวหน้าของคนเหล่านั้นรีบวิ่งไปสองสามก้าว เขารีบไปที่รถเมอร์เซเดส-เบนซ์ที่อยู่ตรงกลาง และช่วยเปิดประตูให้ต้วนลี่เย่ จากนั้นยังช่วยเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับให้กับเย่เฉินด้วย

ต้วนลี่เย่ที่สวมเสื้อคลุมสีดำนั่งเข้าไปที่เบาะหลังของรถก่อน และตามด้วยเย่เฉินนั่งที่นั่งข้างคนขับ

หลังจากนั้น คนที่ต้อนรับสองสามคนก็รีบขึ้นรถสองคันด้านหลังด้านหลังอย่างรวดเร็ว ขบวนรถออกจากท่าเรือไป และขับรถไปที่เหมืองแร่ทองแดงซึ่งอยู่ห่างจากท่าเรือไปประมาณหนึ่งกิโลเมตรเท่านั้น

ขบวนรถออกจากท่าเรือ ในชั่วพริบตาพวกเขาก็ขับไปถึงประตูใหญ่ของเหมืองแร่ทองแดง ประตูอัตโนมัติเป็ดก่อนล่วงหน้าแล้ว ทำให้รถทั้งสามคันนี้ขับตรงเข้าไปโดยไม่ต้องลดความเร็ว

เหมืองแร่ทองแดงแห่งนี้ ด้านนอกดูเหมือนฐานทัพของสำนักว่านหลงอย่างยิ่ง เพียงแต่ขนาดเล็กกว่ามาก

แม้ว่าด้านในจะไม่มีอะไรผิดปกติ แต่เย่เฉินยังพบจุดยิงของหน่วยรักษาการณ์ลับที่ซ่อนอยู่มากมาย

จึงมองออกได้ว่า การรักษาความปลอดภัยของที่นี่เข้มงวดอย่างมาก

ขบวนรถขับไปยังอาคารสำนักงานแห่งหนึ่งแล้วหยุดลง แต่ในเวลานี้ มีคนรออยู่ด้านล่างตึกหลายคน

ชายวัยกลางคนที่เป็นหัวหน้าแต่งตัวดูดี ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ประกอบการรายใหญ่

ข้างๆ ชายวัยกลางคน มีหนุ่มสวมแว่นคนหนึ่งยืนอยู่ หนุ่มคนนั้นทั้งผอมทั้งสูง ดูเป็นหนอนหนังสืออย่างมาก เมื่อมองแวบแรก ทำให้คนรู้สึกว่า จึงเหมือนกับผู้ช่วยหรือเลขานุการของชายวัยกลางคนคนนั้น

เพียงแต่ว่า เย่เฉินกลับพบว่า ชายวัยกลางคนคนนั้นไม่มีผลการฝึกฝนอะไรเลยจริงๆ กระทั่งไม่นับว่าเป็นนักบู๊ด้วยซ้ำ ในทางกลับกันชายหนุ่มหนอนหนังสือคนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นปรมาจารย์แดนมืด เพียงแต่ระดับขั้นค่อนข้างต่ำ และเป็นแดนมืดชั้นสอง

จากคำให้การก่อนหน้านี้ของต้วนลี่เย่ คาดว่า ชายวัยกลางคนคนนี้น่าจะเป็นผู้จัดการภายนอกของเหมืองแร่ทองแดงแห่งนี้ แต่ชายหนุ่มข้างๆ ที่เหมือนผู้ช่วยคนนั้น เป็นไปได้อย่างมากว่าจะเป็นผู้ควบคุมตัวจริงของที่นี่ และเป็นขุนพลหัวเมืองที่ทหารม้ากล้าทั้งเจ็ดกล่าวถึง