หัวหน้าของคนเหล่านั้นรีบวิ่งไปสองสามก้าว เขารีบไปที่รถเมอร์เซเดส-เบนซ์ที่อยู่ตรงกลาง และช่วยเปิดประตูให้ต้วนลี่เย่ จากนั้นยังช่วยเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับให้กับเย่เฉินด้วย
ต้วนลี่เย่ที่สวมเสื้อคลุมสีดำนั่งเข้าไปที่เบาะหลังของรถก่อน และตามด้วยเย่เฉินนั่งที่นั่งข้างคนขับ
หลังจากนั้น คนที่ต้อนรับสองสามคนก็รีบขึ้นรถสองคันด้านหลังด้านหลังอย่างรวดเร็ว ขบวนรถออกจากท่าเรือไป และขับรถไปที่เหมืองแร่ทองแดงซึ่งอยู่ห่างจากท่าเรือไปประมาณหนึ่งกิโลเมตรเท่านั้น
ขบวนรถออกจากท่าเรือ ในชั่วพริบตาพวกเขาก็ขับไปถึงประตูใหญ่ของเหมืองแร่ทองแดง ประตูอัตโนมัติเป็ดก่อนล่วงหน้าแล้ว ทำให้รถทั้งสามคันนี้ขับตรงเข้าไปโดยไม่ต้องลดความเร็ว
เหมืองแร่ทองแดงแห่งนี้ ด้านนอกดูเหมือนฐานทัพของสำนักว่านหลงอย่างยิ่ง เพียงแต่ขนาดเล็กกว่ามาก
แม้ว่าด้านในจะไม่มีอะไรผิดปกติ แต่เย่เฉินยังพบจุดยิงของหน่วยรักษาการณ์ลับที่ซ่อนอยู่มากมาย
จึงมองออกได้ว่า การรักษาความปลอดภัยของที่นี่เข้มงวดอย่างมาก
ขบวนรถขับไปยังอาคารสำนักงานแห่งหนึ่งแล้วหยุดลง แต่ในเวลานี้ มีคนรออยู่ด้านล่างตึกหลายคน
ชายวัยกลางคนที่เป็นหัวหน้าแต่งตัวดูดี ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ประกอบการรายใหญ่
ข้างๆ ชายวัยกลางคน มีหนุ่มสวมแว่นคนหนึ่งยืนอยู่ หนุ่มคนนั้นทั้งผอมทั้งสูง ดูเป็นหนอนหนังสืออย่างมาก เมื่อมองแวบแรก ทำให้คนรู้สึกว่า จึงเหมือนกับผู้ช่วยหรือเลขานุการของชายวัยกลางคนคนนั้น
เพียงแต่ว่า เย่เฉินกลับพบว่า ชายวัยกลางคนคนนั้นไม่มีผลการฝึกฝนอะไรเลยจริงๆ กระทั่งไม่นับว่าเป็นนักบู๊ด้วยซ้ำ ในทางกลับกันชายหนุ่มหนอนหนังสือคนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นปรมาจารย์แดนมืด เพียงแต่ระดับขั้นค่อนข้างต่ำ และเป็นแดนมืดชั้นสอง
จากคำให้การก่อนหน้านี้ของต้วนลี่เย่ คาดว่า ชายวัยกลางคนคนนี้น่าจะเป็นผู้จัดการภายนอกของเหมืองแร่ทองแดงแห่งนี้ แต่ชายหนุ่มข้างๆ ที่เหมือนผู้ช่วยคนนั้น เป็นไปได้อย่างมากว่าจะเป็นผู้ควบคุมตัวจริงของที่นี่ และเป็นขุนพลหัวเมืองที่ทหารม้ากล้าทั้งเจ็ดกล่าวถึง
"โอเคครับ! เชิญท่านทางด้านนี้เลยครับ!" ชายหนุ่มคนนั้นทำท่าทางเชื้อเชิญด้วยความเคารพทันที หลังจากนั้นก็รีบเดินนำหน้าไปอย่างรวดเร็ว
ต้วนลี่เย่เดินตามไปติดๆ ชายวัยกลางคนคนนั้นก็เดินตามมาอยู่ข้างๆ เขา และกล่าวว่า : "ท่านทูตพิเศษครับ รายงานการดำเนินงานล่าสุดของเราเขียนเสร็จแล้วครับ ได้โปรดท่านเจียดเวลาสักครู่เพื่อตรวจสอบสักเล็กน้อย"
ต้วนลี่เย่ส่งเสียงอืม ไม่ได้พูดอะไรมาก ท่าทางที่เคร่งขรึมนี้ ทำให้ชายวัยกลางคนประหม่ายิ่งกว่าเดิม
เย่เฉินเดินตามหลังต้วนลี่เย่ เห็นการแสดงออกของคนเหล่านี้ทั้งหมด และเมื่อเห็นท่าทีที่หวาดกลัวของคนเหล่านี้ เขากลับรู้สึกโล่งใจ
ตอนนี้คนกลุ่มนี้อยู่ในความหวาดกลัวสุดขีด ดูเหมือนว่าบรรดาทหารม้ากล้าและทหารหน่วยกล้าตายที่นี่ หลายวันมานี้จะต้องกินไม่อิ่มนอนไม่หลับอย่างแน่นอน นี่จึงเป็นเวลาที่เหมาะสมอย่างยิ่งที่จะปลุกระดมพวกเขา!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...