ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5033

พูดจบ หม่าเฉินเฟยกลัวจะมีใครระแคะระคาย จึงรีบเอ่ยพูดว่า“ท่านทูตพิเศษครับ หากท่านไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวกลับเข้าแถวก่อนนะครับ”

เย่เฉินมองดูผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบข้อมือของเขา พยักหน้าให้เล็กน้อย และพูดเสียงเรียบ “ไปเถอะ”

รอจนทหารม้ากล้าทุกคนยกแก้วที่อยู่ในมือขึ้นมา ทหารม้ากล้าที่ยังไม่ได้กินยาแก้พิษได้รับยาตัวใหม่ไป เย่เฉินก็ถึงได้เอ่ยพูดขึ้น“ทุกคน รับยาแก้พิษนี้ไปแล้ว พิษที่มีอยู่ในร่างกายของทุกคนก็จะหายไปจนหมดไม่เหลือ แต่นี้ต่อไป จะไม่มีใครใช้วิธีที่ชั่วช้าแบบนี้ มาควบคุมชีวิตของทุกคนเอาไว้ได้อีก ！”

ทหารม้ากล้าที่ไม่มีผ้าขนหนูในมือต่างก็กู่ร้องอย่างตื่นเต้นดีใจ จากนั้นก็กินยาแก้พิษที่ได้รับมาอย่างไม่ลังเลใดๆ

หม่าเฉินเฟยและคนอื่นๆ ก็แอบหัวเราะเยาะคนโง่พวกนี้ในใจ โดยเฉพาะหม่าเฉินเฟย ที่แอบพึมพำยินดีไปกับความโชคร้ายนี้ของคนอื่น“ช่างโง่จริงๆ เรื่องแบบนี้ก็ยังจะพากันหลงเชื่อไปได้？ไม่รู้จักคิดกันเลย ว่าผู้มีพระคุณจะปล่อยทุกคนไปได้ยังไง？ท่านทูตพิเศษก็แค่เล่นละครตบตาพวกแกเท่านั้น！”

แต่ทว่า จู่ๆในใจของเขาก็กระตุกวูบขึ้นมา แอบคิด“ความปรารถนาอันแรงกล้าของเจ้าพวกโง่กลุ่มนี้ถูกปลุกขึ้นมา และตอนนี้กลุ่มคนเหล่านี้ก็กำลังตื่นเต้นและฮึกเหิม ไม่รู้ว่าอีกเดี๋ยวท่านทูตพิเศษจะรับมือกับมันยังไง?หากคนพวกนี้คิดก่อกบฏขึ้นมา พวกเรามีกันแค่ยี่สิบกว่าคน ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาแน่ๆ……ไม่รู้ว่าหากท่านทูตพิเศษพูดความจริงออกไป จะสามารถให้พวกเขายอมให้จับโดยไม่คิดต่อสู้หรือไม่？”

ในขณะที่เขากำลังหวาดหวั่นและสงสัยนั้น ทหารม้ากล้าที่อยู่โดยรอบ ก็รู้สึกถึงพิษในร่างกายที่จางหายไป และต่างพากันดีใจเป็นบ้าเป็นหลัง

ส่วนกลุ่มคนของหม่าเฉินเฟย ในตอนนี้ก็กำลังถือยาแก้พิษเอาไว้ในมือ และไม่รู้ว่าควรจะกินมันเข้าไปดีหรือไม่

ในตอนนี้เอง ก็ได้ยินเสียงของเย่เฉินดังก้องขึ้น“ทุกคน เรื่องที่ผมคิดจะทำในคืนนี้ พวกคุณต่างก็น่าจะรู้กันอยู่แก่ใจดีแล้ว ผมคงไม่ต้องพูดอะไรมากไปกว่านี้ วันนี้ผมขอดื่มเหล้านี้ให้กับทุกคน และสัญญาว่าจะขุดรากถอนโคนองค์กรพั่วชิง ให้สิ้นซากไป！”

ทหารม้ากล้าทุกคนต่างก็โห่ร้องกันอย่างตื่นเต้น“ขุดรากถอนโคน ให้สิ้นซากไป！”