น่าเสียดาย ที่มีเพียงทหารม้ากล้าที่ตัดสินใจจะแตกหักกับองค์กรพั่วชิงเท่านั้น ที่รู้ว่าประธานคนนี้ได้กลายเป็นหุ่นเชิดไปแล้ว
ในตอนนี้ ประธานเดินมาที่หน้าเวที พูดเสียงดังฟังชัด“ทหารม้ากล้าทุกคนปฏิบัติตามคำสั่ง ยินดีต้อนรับท่านทูตพิเศษ!”
ทหารม้ากล้าทุกคนที่อยู่ด้านล่าง ต่างก็ตะโกนด้วยอารมณ์ที่ตื่นเต้นดีใจ “ยินดีต้อนรับท่านทูตพิเศษ!”
ทหารม้ากล้าที่ถือผ้าขนหนูตื่นเต้น เพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขาจะบรรลุเป้าหมายที่มีแล้ว
ส่วนทหารม้ากล้าคนอื่นที่ตื่นเต้น เพราะพวกเขาคิดว่ากำลังจะได้หลุดพ้นจากการถูกควบคุมขององค์กรพั่วชิงสักที ทำความฝันอันยิ่งใหญ่ของบรรพบุรุษพวกเขาได้สำเร็จ
ทั้งสองฝ่ายต่างมีความคิดของตัวเอง เฝ้ารอคอยการปรากฏตัวของทูตพิเศษ
ในตอนนี้ เย่เฉินที่สวมชุดคลุมสีดำแต่ไม่ได้สวมหมวกเพื่อปิดบังใบหน้า ภายใต้สายตาที่มองมาของทุกคน ก้าวเดินขึ้นมาบนเวที
ประธานหุ่นเชิดถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างนอบน้อม แล้วยกที่ว่างตรงกลางนี้ให้กับเย่เฉิน
การได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของ“ท่านทูตพิเศษ”เป็นครั้งแรก ทหารม้ากล้าสองกลุ่มที่อยู่ด้านล่างเวที ไม่มีใครเห็นเป็นเรื่องผิดปกติ
เพราะว่า ทั้งสองฝ่ายนั้นได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงกับเย่เฉินไปแล้ว มีความเข้าใจเป็นของตัวเอง
และในตอนนี้เย่เฉินก็ยืนอยู่บนเวที มองลงมาที่กลุ่มคนจำนวนกว่าสองร้อยคน พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ทุกคน ผมเชื่อว่า วันนี้สำหรับทุกคน จะเป็นวันที่มีความหมายอย่างมาก เป็นวันที่ควรค่าแก่การจดจำ!และจะเป็นวันที่สร้างความสำเร็จอีกหนึ่งวันเช่นกัน !”
ในความคิดของเขา นับแต่นี้ไป ตัวเองก็จะเป็นผู้สั่งการของที่นี่ เป็นหัวหน้าของทหารม้ากล้า อนาคตคงต้องได้เจอกับ“ท่านทูตพิเศษ”บ่อยขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นการประจบเอาใจก็เป็นเรื่องที่สมควรอย่างยิ่ง
เย่เฉินรับแก้วเหล้ามา พูดด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง“ ตั้งใจทำงาน ผมคาดหวังในตัวคุณ!”
หม่าเฉินเฟยตัวสั่นเทิ้มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ รีบตอบกลับอย่างเคารพนบนอบ“ท่านทูตพิเศษได้โปรดวางใจ!ผมพร้อมที่จะจงรักภักดีกับท่านทูตพิเศษอย่างเต็มที่!จะไม่ทำให้ท่านทูตพิเศษต้องผิดหวังอย่างแน่นอนครับ!”
เย่เฉินถือแก้วเหล้าไว้ในมือ พูดด้วยรอยยิ้ม“ไม่ ไม่ใช่เพื่อผม เพื่อผู้มีพระคุณ!”
หม่าเฉินเฟยพยักหน้าให้ราวกับโขลกกระเทียม รีบเปลี่ยนคำพูดอย่างไว“ ครับคุณพูดถูก!ผมต้องจงรักภักดีกับผู้มีพระคุณครับ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...