สำหรับทหารรับจ้างอย่างว่านพั่วจวินแล้ว ความสัมพันธ์ที่มีแบบนี้เขารับมือกับมันได้เป็นอย่างดี
ในกองทัพ มีประเภทหัวหน้าแบบนี้อยู่บ้างเหมือนกัน ตอนเป็นทหารฝึกใหม่ ภายใต้อำนาจของเขา ได้รับการสั่งสอนและดูแลจากเขา กับระยะเวลาที่ผ่านเลยไป หัวหน้าก็อาจจะยังเป็นหัวหน้าอยู่ แต่ทหารฝึกใหม่บางคน ก็ได้เป็นนายทหารระดับสูงในกองทัพไปแล้ว โดยส่วนตัว หัวหน้าก็ยังเป็นหัวหน้าที่เคารพนับถือ แต่ในส่วนของงาน ผู้ใต้บังคับบัญชาก็คือผู้ใต้บังคับบัญชา ไม่แตกต่างอะไรกับผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่นๆ
สถานการณ์แบบนี้ ในกองทัพของทุกประเทศนั้นเป็นเรื่องธรรมดามาก ในหมู่ทหารรับจ้างเองก็เหมือนกัน
ดังนั้น ว่านพั่วจวินจึงพูดอย่างไม่ลังเล“คุณเย่ได้โปรดวางใจ ผมจะดูแลจัดการอย่างเหมาะสมครับ !”
พูดจบ เขาก็นึกบางเรื่องขึ้นมาได้ รีบถามเย่เฉิน“คุณเย่ ผมมีเรื่องหนึ่งที่ยังไม่เข้าใจ ไม่ทราบว่าพอจะช่วยไขข้อสงสัยได้ไหมครับ?”
เย่เฉินพยักหน้า“ว่ามาสิ”
ว่านพั่วจวินกล่าว“หากคุณรับทหารม้ากล้าและทหารหน่วยกล้าตายมาอยู่ใต้บังคับบัญชา ผมจะแน่ใจได้ยังไงว่าสถานการณ์ของที่นี่ยังเป็นไปตามปกติ และองค์กรพั่วชิงเองก็ยังไม่พบข้อพิรุธอะไร?”
เย่เฉินหัวเราะ ไม่ได้ตอบคำถามของเขา แต่พูดชัดถ้อยชัดคำ“ใกล้ได้เวลาแล้ว เราไปเจอทหารม้ากล้าเหล่านั้นกัน รอจัดการกับปัญหาของพวกเขาแล้วเสร็จ นายก็จะรู้คำตอบของคำถามนี้เอง!”
และในตอนนี้
ทหารม้ากล้ากว่าสองร้อยคนในชุดคนงานเหมืองทองแดง ก็ได้ทยอยกันมารวมตัวอยู่ที่หอประชุมของเหมืองทองแดงกันแล้ว
ห้องโถงนี้ เป็นสิ่งปลูกสร้างของเหมืองทองแดงที่มีอยู่ก่อนแล้วในตอนที่องค์กรพั่วชิงเข้ามาซื้อที่ สร้างขึ้นในทศวรรษที่1980 มีไว้เพื่อเป็นสถานที่จัดประชุมของคนงานเหมืองทองแดง หรือเฉลิมฉลองในเทศกาลและงานพิธีต่างๆ
หลังจากที่องค์กรพั่วชิงเข้ามารับช่วงต่อ ก็ได้ให้ทหารม้ากล้าทั้งหมดมาเป็นลูกจ้างของเหมืองทองแดง และให้ครอบครัวของทหารม้ากล้าส่วนใหญ่มาเป็นฝ่ายธุรการแนวหลัง ทำให้การดำเนินงานเบื้องหน้าของเหมืองทองแดงนี้เป็นไปได้ด้วยดี
แต่คนที่ไม่มีผ้าขนหนู ก็ราวกับไม่ได้สนใจพวกเขาคนที่มีผ้าขนหนูเลยสักนิด
บางคนไม่เข้าใจ ว่าการรับรู้ของคนเหล่านี้ทำไมถึงได้แย่นัก ตลอดทางที่เดินมา คนเหล่านี้ก็แทบไม่ได้สนใจเลย
และสิ่งที่พวกเขาไม่รู้เลยนั่นก็คือ คนเหล่านี้ได้รับคำสั่งมาก่อนแล้ว ให้แสร้งทำเป็นเมินเฉยต่อพฤติกรรมแปลกๆนี้ของพวกเขา รอจนท่านทูตพิเศษปาแก้วทิ้งเป็นการให้สัญญาณ ก็จะจับกุมกลุ่มคนเหล่านี้ที่มือผ้าขนหนูถือไว้ในมือ ให้หมดทุกคน!
ไม่นานทหารม้ากล้าก็มากันครบ
หลังจากที่ผู้นำธงทั้งสามได้ตรวจนับผู้ใต้บังคับบัญชาของตัวเอง ก็รายงานให้กับประธานตามลำดับ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...