ทุกคนไม่คิดว่า เย่เฉินจะให้พวกเขาได้ปกครองกันเองจริงๆ ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
และเย่เฉินก็ชี้ไปที่ว่านพั่วจวิน พูดเสียงเรียบ“คนผู้นี้คือว่านพั่วจวินประมุขของสำนักว่านหลง อนาคตจะมีเขาเป็นตัวแทนช่วยผมดูแลจัดการทุกอย่างของที่นี่ ถึงผมจะเคารพในการจัดการภายในของพวกคุณ แต่ตามข้อตกลงของผมกับหลี่เนี่ยนจง ก่อนที่องค์กรพั่วชิงจะถูกกำจัด พวกคุณต้องเชื่อฟังคำสั่งของผม ร่วมมือกับผมจัดการกับองค์กรพั่วชิง ดังนั้นข้อบังคับภายในทุกอย่างที่พวกคุณกำหนดขึ้น จะต้องรายงานให้กับว่านพั่วจวินเพื่อขออนุมัติด้วย ส่วนว่านพั่วจวินเองก็มีหนึ่งสิทธิ์หนึ่งเสียงด้วยเช่นเดียวกัน แต่พวกคุณไม่ต้องเป็นกังวล ตราบใดที่ไม่ส่งผลกับความร่วมมือ และจุดยืนของเรา ว่านพั่วจวินจะไม่ใช้สิทธิ์ในการยับยั้งอย่างแน่นอน”
ทุกคนย่อมไม่มีความคิดเห็นใดๆกับเรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะตอนนี้พวกเขาก็เท่ากับเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเย่เฉิน ระเบียบวินัยของทหารนั้นเข้มงวดมาก ทหารต้องเชื่อฟังคำสั่ง ทุกเรื่องของผู้น้อย ตามหลักแล้วต้องได้รับการอนุมัติจากผู้บังคับบัญชา ยิ่งไปกว่านั้นเย่เฉินก็ได้ให้อิสระกับพวกเขาอย่างมากแล้ว นี่ก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงความเคารพต่อพวกเขาอย่างเต็มที่
จากนั้น เย่เฉินก็พูดต่อ“ ตอนนี้ เรื่องแรกที่ต้องการให้ทุกคนตัดสินใจกันเองภายใน นั่นก็คือวิธีจัดการกับกลุ่มคนที่คิดคดทรยศเหล่านี้”
มีคนของทหารม้ากล้าที่อยู่ด้านล่างในตอนนี้ก็ตะโกนออกมา“ฆ่าไอ้พวกทรยศนี้ไปเลย!”
จากนั้น ก็มีคนพูดเสริมตาม “ใช่!ฆ่าพวกมันเลย!”
ไม่นาน ก็มีคนอีกจำนวนมากตะโกนขึ้นอย่างดุเดือด หมายจะฆ่าคนทรยศเหล่านี้ให้หมด
เย่เฉินกลับพูดเสียงเข้มอย่างจริงจัง“เรื่องนี้ไม่เหมาะกับการตัดสินใจในขณะที่อารมณ์กำลังเดือดพล่าน ผมให้เวลาพวกคุณสามวันกับการตั้งชุดคณะทำงานนี้ขึ้นมา จากนั้นก็ให้เวลาอีกสามวันในการพูดคุยตกลงเกี่ยวกับบทลงโทษของคนกลุ่มนี้ ผมหวังว่าพวกคุณจะใจเย็นและมีสติพอ พูดคุยสรุปบทลงโทษของคนกลุ่มนี้ เมื่อถึงตอนนั้นพวกคุณยังยืนกรานในความคิดที่จะฆ่าพวกเขา หรืออาจจะฆ่าแค่บางคนในกลุ่มคนนี้ ผมก็จะเคารพในการตัดสินใจของพวกคุณ”
ในความคิดของเย่เฉิน หากไม่ห้ามปรามทหารม้ากล้าที่กำลังเลือดพล่านเหล่านี้ เกรงว่าคนยี่สิบกว่าคนนี้ คงได้ตายกันหมดทุกคนแน่
แต่ว่า หากจะปล่อยให้พวกเขาฆ่ายี่สิบคนนี้จริงๆ เย่เฉินก็รู้สึกว่ามันอาจจะดูเกินกว่าเหตุไปสักหน่อย
ตลอดทางที่ลงไป หลี่เนี่ยนจงก็ได้พูดแนะนำเกี่ยวกับรายละเอียดต่างๆของเหมืองทองแดงแห่งนี้กับเย่เฉิน
จากการพัฒนาที่มีมากว่าหลายสิบปี ระบบโครงสร้างภายในของเหมืองทองแดงนี้ก็สลับซับซ้อนอย่างมาก
มันประกอบไปด้วยสามส่วน ส่วนแรกคือการขุดเจาะทั่วไปของเหมืองทองแดง รวมถึงอุโมงค์ในบ่อเหมือง และการขุดเจาะเปิดหน้าดิน ส่วนที่สอง คือส่วนของทหารหน่วยกล้าตายกับครอบครัวของทหารหน่วยกล้าตาย ส่วนที่สาม คือส่วนที่มีไว้เก็บเสบียงและอุปกรณ์ทั้งหมด
จากปากหลุมลงมาถึงชั้นล่างสุด จริงๆแล้วก็มาถึงแค่พื้นที่หน้างานของเหมืองทองแดงเท่านั้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...