ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5035

ทุกคนไม่คิดว่า เย่เฉินจะให้พวกเขาได้ปกครองกันเองจริงๆ ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

และเย่เฉินก็ชี้ไปที่ว่านพั่วจวิน พูดเสียงเรียบ“คนผู้นี้คือว่านพั่วจวินประมุขของสำนักว่านหลง อนาคตจะมีเขาเป็นตัวแทนช่วยผมดูแลจัดการทุกอย่างของที่นี่ ถึงผมจะเคารพในการจัดการภายในของพวกคุณ แต่ตามข้อตกลงของผมกับหลี่เนี่ยนจง ก่อนที่องค์กรพั่วชิงจะถูกกำจัด พวกคุณต้องเชื่อฟังคำสั่งของผม ร่วมมือกับผมจัดการกับองค์กรพั่วชิง ดังนั้นข้อบังคับภายในทุกอย่างที่พวกคุณกำหนดขึ้น จะต้องรายงานให้กับว่านพั่วจวินเพื่อขออนุมัติด้วย ส่วนว่านพั่วจวินเองก็มีหนึ่งสิทธิ์หนึ่งเสียงด้วยเช่นเดียวกัน แต่พวกคุณไม่ต้องเป็นกังวล ตราบใดที่ไม่ส่งผลกับความร่วมมือ และจุดยืนของเรา ว่านพั่วจวินจะไม่ใช้สิทธิ์ในการยับยั้งอย่างแน่นอน”

ทุกคนย่อมไม่มีความคิดเห็นใดๆกับเรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะตอนนี้พวกเขาก็เท่ากับเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเย่เฉิน ระเบียบวินัยของทหารนั้นเข้มงวดมาก ทหารต้องเชื่อฟังคำสั่ง ทุกเรื่องของผู้น้อย ตามหลักแล้วต้องได้รับการอนุมัติจากผู้บังคับบัญชา ยิ่งไปกว่านั้นเย่เฉินก็ได้ให้อิสระกับพวกเขาอย่างมากแล้ว นี่ก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงความเคารพต่อพวกเขาอย่างเต็มที่

จากนั้น เย่เฉินก็พูดต่อ“ ตอนนี้ เรื่องแรกที่ต้องการให้ทุกคนตัดสินใจกันเองภายใน นั่นก็คือวิธีจัดการกับกลุ่มคนที่คิดคดทรยศเหล่านี้”

มีคนของทหารม้ากล้าที่อยู่ด้านล่างในตอนนี้ก็ตะโกนออกมา“ฆ่าไอ้พวกทรยศนี้ไปเลย！”

จากนั้น ก็มีคนพูดเสริมตาม “ใช่！ฆ่าพวกมันเลย！”

ไม่นาน ก็มีคนอีกจำนวนมากตะโกนขึ้นอย่างดุเดือด หมายจะฆ่าคนทรยศเหล่านี้ให้หมด

เย่เฉินกลับพูดเสียงเข้มอย่างจริงจัง“เรื่องนี้ไม่เหมาะกับการตัดสินใจในขณะที่อารมณ์กำลังเดือดพล่าน ผมให้เวลาพวกคุณสามวันกับการตั้งชุดคณะทำงานนี้ขึ้นมา จากนั้นก็ให้เวลาอีกสามวันในการพูดคุยตกลงเกี่ยวกับบทลงโทษของคนกลุ่มนี้ ผมหวังว่าพวกคุณจะใจเย็นและมีสติพอ พูดคุยสรุปบทลงโทษของคนกลุ่มนี้ เมื่อถึงตอนนั้นพวกคุณยังยืนกรานในความคิดที่จะฆ่าพวกเขา หรืออาจจะฆ่าแค่บางคนในกลุ่มคนนี้ ผมก็จะเคารพในการตัดสินใจของพวกคุณ”

ในความคิดของเย่เฉิน หากไม่ห้ามปรามทหารม้ากล้าที่กำลังเลือดพล่านเหล่านี้ เกรงว่าคนยี่สิบกว่าคนนี้ คงได้ตายกันหมดทุกคนแน่

แต่ว่า หากจะปล่อยให้พวกเขาฆ่ายี่สิบคนนี้จริงๆ เย่เฉินก็รู้สึกว่ามันอาจจะดูเกินกว่าเหตุไปสักหน่อย