ขณะที่พูดนั้น เขาก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง พลางเอ่ยขึ้น : “อย่างผมที่ต้องออกไปปฏิบัติหน้าที่ โชคดีที่ยังรู้จักเดือนรู้จักตะวันกับเขาบ้าง แต่ภรรยาของผม และผู้หญิงคนอื่นๆ และยังมีพวกเด็กๆที่ไม่มีโอกาสได้ออกไปปฏิบัติหน้าที่ จนถึงวันนี้แล้วก็ยังไม่เคยเห็นพระอาทิตย์กับพระจันทร์จริงๆเลยครับ”
เย่เฉินได้ยินแล้ว ก็อดที่จะเห็นใจและเสียใจชะตาชีวิตของทหารหน่วยกล้าตายเหล่านี้ไม่ได้เช่นกัน
คนหนึ่งคน ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งตาย เป็นไปได้ว่าไม่เคยเห็นพระอาทิตย์มาก่อน ถ้าหากพูดออกไป เกรงว่าจะไม่มีใครเชื่อ
คิดมาถึงตรงนี้แล้ว เขาก็อดที่จะเอ่ยพูดกับซ่าจิ่วหลิงขึ้นมาไม่ได้ : “ผมวางแผนไว้คือจะค่อยๆเอาสถานที่พักของทหารหน่วยกล้าตายกลับมา ทำให้ทุกคนเปลี่ยนทิศทาง แบบนี้องค์กรพั่วชิงก็จะได้ไม่พบกับความผิดปกติใดๆในช่วงเวลาสั้นๆนี้ แต่แบบนี้ก็หมายความว่า ทั้งสถานที่พักยังจะต้องรักษาความไม่เปลี่ยนแปลงโดยรวมเอาไว้ก่อน”
ซ่าจิ่วหลิงเข้าใจความหมายของเย่เฉิน จึงรีบเอ่ยขึ้น : “ท่านวางใจได้ครับ พวกเราหลายยุคสมัยยืนหยัดมาได้ขนาดนี้แล้ว ตอนนี้ก็สามารถยืนหยัดต่อไปได้อยู่แล้ว!”
เย่เฉินพยักหน้าลง แล้วเอ่ยขึ้นมาอย่างจริงจัง : “ถึงอย่างไรที่นี่ก็มีหลายพันคน ด้านบนขนาดเพียงเป็นหลักร้อยคนเท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะย้ายทุกคนขึ้นไปอยู่ข้างบนได้ อีกทั้งจำนวนคนเพิ่มขึ้นในคราวเดียว ก็จะดึงดูดให้เป็นที่สงสัยและคาดเดาจากโลกภายนอกได้”
เย่เฉินพยักหน้าลง เอ่ยพูดขึ้นอย่างเข้าใจ : “ปัญหาเหล่านี้ ผมจะให้คนมาจัดการแก้ไขทั้งหมดให้ในเวลาอันสั้นที่สุด”
ว่าแล้ว เย่เฉินก็เอ่ยถามซ่าจิ่วหลิงขึ้นอีกครั้ง : “ใช่แล้ว ปกติแล้วปัญหาเรื่องการรักษาพวกคุณแก้ปัญหากันอย่างไร?”
ซ่าจิ่วหลิงอธิบาย : “พวกเรามีกลุ่มรักษาสิบคนอยู่กลุ่มหนึ่ง สมาชิกของกลุ่มรักษา ล้วนแต่เป็นคนที่องค์กรพั่วชิงเลือกมาจากในกลุ่มเด็กผู้หญิงออกมาฝึกฝน แต่พวกเธอเรียนรู้หลักๆคือด้านสูติเท่านั้น แน่ใจในการดูแลการทำคลอดและทารกทั้งพื้นที่นี้”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...