ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 505
บทที่ 505
ขณะที่เหอเหลียนกำลังร้องไห้ให้กับความสูญเสียของเธออยู่นั้น เย่เฉินก็ได้ให้หงห้าไปเรียกลูกน้องมา ให้ไปลากตัวเฉียนหงเย่นมาข้างหน้าตน
เฉียนหงเย่นกำลังตัวสั่นด้วยความตกใจ เธอมองไปที่เย่เฉินและคร่ำครวญว่า “เย่เฉิน ฉันเป็นป้าใหญ่ของแก แก...แกไม่มองพระมองเจ้าบ้าง แกเป็นลูกเขยของตระกูลเซียวของเรา ใช่ไหมล่ะ？ครั้งนี้แกยกโทษให้ฉันเถอะนะ แกว่ายังไงล่ะ？”
เย่เฉินหัวเราะและกล่าวว่า “อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระนี่กับผม พูดว่า ตอนนี้คุณมีเงินทั้งหมดเท่าไหร่？”
หัวใจของเฉียนหงเย่นนั้นพองโตขึ้นมา เธอโพล่งออกไปว่า “ฉันไม่มีเงิน...ฉันไม่มีเงินจริงๆ！”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาว่า “ผมจะให้โอกาสคุณได้อธิบาย คุณต้องคว้าโอกาสนี้ให้ดี ไม่อย่างนั้น เหอเหลียนจะกลายเป็นแบบอย่างให้กับคุณ”
เฉียนหงเย่นสั่นสะท้านไปทั้งตัว เธอตกใจทำให้เหลือสติปัญญาเพียงน้อยนิด จึงรีบพูดออกไปว่า “ฉัน...ฉันมีอยู่ห้าล้าน นี่เป็นทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวฉันแล้ว”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “โอเค เปิดบัญชีทางโทรศัพท์ขึ้น ผมจะเช็คยอดเงิน”
เฉียนหงเย่นตื่นตระหนกและพูดว่า “ฉัน….ฉันไม่มีบัญชีธนาคารในโทรศัพท์！”
“จริงเหรอ？” เย่เฉินก่าวอย่างเย็นชา“ หากฉันพบว่าคุณติดตั้งโมบายแบงกิ้งในโทรศัพท์แล้วล่ะก็ ฉันจะหักขาของคุณ”
เฉียนหงเย่ตกใจและรีบพูดว่า “ฉันจะให้แกดู...ฉันจะให้แกดูเอง”
หลังจากพูดจบหล่อนก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วเปิดโมบายแบงกิ้ง
เมื่อเห็นยอกเงินในบัญชี เฉียนหงเย่นก็ลนลานไปชั่วครู่
ในบัตรนี้ มีเงินกว่าสิบห้าล้าน
นี่คือเงินที่หล่อนกับสามีของหล่อนร่วมกันเก็บมาทั้งชีวิต บวกกับเงินที่เซียวเวยเวยนั้นได้ให้จากเซียวอี้เชียนสำหรับการเป็นคนรัก！
เย่เฉินตะคอกอย่างเย็นชาว่า “มันเกี่ยวอะไรกับฉันรึไง？คุณอย่ามาพูดว่าผมไม่ได้ให้ทางออกแก่คุณนะ บริจาคเงินสิบห้าล้านเดี๋ยวนี้ แล้วผมจะไว้ชีวิตคุณสำหรับเรื่องนี้ ถ้าไม่อย่างนั้น ผมจะให้หงห้าพาคุณไปโยนลงน้ำ คุณเลือกเองละกัน！”
เฉียนหงเย่นมองไปที่ท่านหงห้าที่มีท่าทีที่ดุร้าย ในใจรู้สึกตึงเครียดและพูดด้วยความกลัวว่า “ฉันบริจาค！ฉันบริจาค！ไว้ชีวิตฉันเถอะ ฉันจะบริจาคเงินทั้งหมดให้เลย！”
หลังจากนั้นหล่อนก็ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโอนเงินสิบห้าล้านไปยัง project hope ในทันที
เย่เฉินรู้สึกพอใจกับสิ่งนี้ “เอาล่ะ คุณเองก็รู้จักปรับตัวดี ครั้งนี้ก็จะไว้ชีวิตคุณแล้วกัน”
เฉียนหงเย่นรู้สึกโล่งใจและร้องไห้ออกมาพร้อมกับถามว่า “เย่เฉิน ปล่อยฉันไปได้หรือยัง？”
“ปล่อยคุณไป？”เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า “ฉันแค่จะไว้ชีวิตไม่ให้คุณตายต่างหาก ยังไม่ได้บอกว่าจะปล่อยคุณไปเลย!”
----------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...