ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5053

“ดี！”เย่เฉินหันมองไปยังหลี่เนี่ยนจงทหารม้ากล้า แล้วสั่งการ“หลี่เนี่ยนจง ทันทีที่คุณได้รับแจ้ง ให้บอกต่อไปยังทหารม้ากล้าทุกคนและครอบครัวให้ทำการอพยพในทันที ขณะเดียวกันก็นำเอากองกำลังของทหารม้ากล้าจำนวนหนึ่ง ใช้เวลาที่น้อยที่สุด ไปที่เรือสินค้าเพื่อควบคุมทุกคนบนเรือนั้นเอาไว้ ต้องมั่นใจว่าพวกเขาจะไม่แจ้งข่าวใดๆไปยังโลกภายนอก คุณทำได้ไหม？”

หลี่เนี่ยนจงตอบอย่างหนักแน่นโดยไม่ลังเล“วางใจได้ครับ ผมจะทำตามที่ได้รับมอบหมายครับ ！”

เย่เฉินพยักหน้ารับ จากนั้นก็หันไปที่ซ่าจิ่วหลิงทหารหน่วยกล้าตาย แล้วออกคำสั่ง“ซ่าจิ่วหลิง ทันทีที่คุณได้รับแจ้ง ให้ทหารหน่วยกล้าตายทุกคนและครอบครัวทำการอพยพในทันที พวกคุณอาศัยอยู่ที่ชั้นใต้ดิน ในตอนที่อพยพต้องเป็นไปอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพอย่างที่สุด ต้องเป็นไปอย่างมีระบบระเบียบ ห้ามแตกตื่นอย่างเด็ดขาด！และที่สำคัญคือต้องให้ผู้สูงอายุ เด็ก และสตรีอพยพออกไปก่อน หากมีใครกล้าฝ่าฝืน ทำการสังหารได้ทันที คุณทำได้ไหม？”

ซ่าจิ่วหลิงพูดอย่างเคารพนบนอบ“วางใจได้ครับ ผมซ่าจิ่วหลิงเอาหัวเป็นประกัน จะไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดใดๆอย่างแน่นอนครับ！”

เย่เฉินพยักหน้ารับเล็กน้อยด้วยความพึงพอใจ และกล่าว“ถึงเวลานั้นขอแค่ทุกคนสามารถสังหารทูตพิเศษคนใหม่ในเวลาอันสั้น ควบคุมทุกคนบนเรือสินค้าได้ ตามหลักก็ยังพอจะยื้อเวลาในการอพยพไปได้อีกครึ่งวัน ซึ่งก็เท่ากับสิบสองชั่วโมง และก็เป็นเวลาที่เทียบเท่ากับเรือบรรทุกสินค้าขนถ่ายของลงและขึ้นใหม่อีกครั้งพอดี ”

“องค์กรพั่วชิงมั่นใจในยาพิษและยาแก้พิษของตัวเองมากเกินไป นี่จึงเป็นโอกาสที่ดีของเราเช่นกัน ขอแค่ใช้เวลาสิบสองชั่วโมงนี้ให้คุ้มค่า เราก็จะถอนกำลังไปจากที่นี่ได้อย่างไร้ร่องรอย”

“รอจนทุกคนถอนตัวออกไปจนหมด สุดท้ายเหลือไว้เพียงทีมหน่วยรบพิเศษรับผิดชอบระเบิดเหมืองแร่ทองแดงนี้ทิ้งให้สิ้นซาก！”

“ถึงตอนนั้น การระเบิดที่ใหญ่ขนาดนี้จะต้องดึงดูดความสนใจของคนในพื้นที่ไซปรัสนี้ เมื่อพวกเขาเข้ามาแทรกแซง องค์กรพั่วชิงอยากจะเข้ามาสำรวจตรวจสอบก็คงเป็นเรื่องที่ทำได้ยากแล้ว ”

อีกทั้ง เย่เฉินก็เชื่อว่า เมื่อถึงวันที่ต้องลงมือปฏิบัติการจริงตามแผนทำลายล้างที่ได้เตรียมการเอาไว้ สำหรับองค์กรพั่วชิงจะต้องส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงแน่นอน

ถึงตอนนั้น องค์กรพั่วชิงจะตระหนักรู้ ว่ายาพิษที่พวกเขามีไว้ควบคุมสมาชิกทุกคนนั้น ได้ถูกคนทำลายลงไปแล้ว ภายในจะต้องเกิดความโกลาหล และความรู้สึกในใจของทุกคนจะเกิดการแปรเปลี่ยนอย่างแน่นอน

สำหรับองค์กรพั่วชิง คงเหมือนกับคนที่อยู่ยงคงกระพันฟันแทงไม่เข้าคนหนึ่ง จู่ๆก็มาถูกกระสุนปืนยิงเข้าอย่างจัง ทำเอาแขนหักไปข้างหนึ่ง

ทุกคนในตอนนี้ต่างก็รู้สึกตื่นเต้นกันอย่างที่สุด เพราะพวกเขาต่างรู้ ว่าแผนการทำลายล้างนี้ของเย่เฉิน ช้าเร็วจะต้องได้ลงมือปฏิบัติจริงในสักวัน ทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับแค่เรื่องของระยะเวลาก็เท่านั้น