ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 507
บทที่ 507
หม่าหลันเพิ่งจะมองพวกเขาร้องไห้อย่างข่มขื่นกันไป จนลืมไปว่าตนเองนั้นถูกโกงเงินชนะไปสองล้าน！
ทันใดนั้นก็เกิดจำขึ้นมาได้ เลยโพล่งบอกกับเย่เฉินว่า “ให้พวกเขาคืนเงินฉันมาเร็วๆเลย พวกเขาโกงเงินเอาชนะฉันไปกว่าสองล้าน！”
เย่เฉินได้ให้พวกเขาเอาเงินทั้งหมดบริจาคให้กับ project hope ไปหมดแล้ว ทั้งหมดนี้ก็เพื่อลงโทษพวกเขา ส่วนอีกแง่หนึ่งก็คือให้บทเรียนแก่แม่ยายของตัวเอง
คุณเป็นคนโลภไม่รู้จักพอไม่ใช่เหรอ？
คุณเองก็เป็นนักพนันไม่ใช่เหรอ？
คุณไม่ได้คิดว่าการเล่นไพ่นกกระจอกนี้เป็นการทำให้ตัวเองรวยรึไง？
ตอนนี้มันทำให้คุณเสียเงินสดทั้งหมดไป แล้วยังจะทำให้คุณจำได้ไปอีกนาน
เย่เฉินจึงแสร้งถามทั้งสองว่า “เงินที่พวกเธอเอาจากแม่ยายฉันไปสองล้าน ปรึกษากันหน่อยซิว่าจะเอามาคืนยังไง？”
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วร้องไห้พร้อมกับพูดว่า “เงินทั้งหมดที่เรามีก็ได้บริจาคไปหมดแล้ว！ซึ่งมันรวมเงินที่โกงเอาชนะมาสองล้านด้วย...”
เย่เฉินหันไปมองแม่ยายและพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “แม่ พวกหล่อนไม่มีเงินแล้ว”
“นายพูดว่าอะไร？！” หม่าหลันกลายเป็นบ้าขึ้นมาทันที รีบพุ่งไปใช้มือข้างหนึ่งดึงผมของเฉียนหงเย่น ส่วนอีกข้างก็ดึงผมของเหอเหลียนไว้แล้วเขย่าอย่างรุนแรงและดึงไปมา จากนั้นเอากระแทกใส่กัน
เธอด่าอย่างเจ็บแสบไปว่า “ไอพวกโง่เง่าทั้งสองคนนี่ รีบเอาเงินมาคืนฉัน！เอาเงินมาคืนฉัน！”
ผมของทั้งสองคนร่วงเป็นจำนวนมาก ทั้งสองต่างร้องด้วยความเจ็บปวด เฉียนหงเย่นร้องไห้อย่างเสียใจ “น้องสาวได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะนะ เงินของเธอไปอยู่กับเหอเหลียนหมดแล้ว ฉันชนะคุณไปไม่กี่แสนเอง และฉันเอาไปบริจาคหมดแล้ว...”
หม่าหลันปล่อยผมของเฉียนหงเย่นไป แล้วใช้มือทั้งสองไปดึงหัวของเหอเหลียนแทน หล่อนทุบตีไปที่ใบหน้าของเหอเหลียนตลอดเวลา จนทำให้ใบหน้าของหล่อนในตอนนี้นั้นมีเลือดซิบ
“อีนังเหอ ถ้าวันนี้แกไม่เอาเงินมาให้ฉันล่ะก็ ฉันจะลอกหน้าแกออกมาให้หมด！ฉันจะทำลายหน้าแกให้เละเลยคอยดู！”
หลังจากนั้นเธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด มือถูกดึงออกอย่างรวดเร็วทำให้ปลายนิ้วนั้นเลือดไหลออกมา
ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังหยิบสร้อยข้อมือหยกชิ้นเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเหอเหลียน …
หม่าหลันมองไปที่สร้อยข้อมือที่ขาด ร้องไห้โหยหวนอยู่ที่พื้น！
สร้อยข้อมือตั้งสี่ห้าล้าน！
โดนตนทำขาดเสียแล้ว！
เครื่องประดับที่มีค่าที่สุดของหยกนี้ก็คือสร้อยข้อมือ สร้อยข้อมือที่ใช้วัสดุดีแบบนี้สามารถขายได้ในราคาสี่ห้าล้านเลยทีเดียว แต่หากทำแตกหรือขาดไปแล้ว ก็จะสามารถเอาไปทำได้แค่เพียงหน้าแหวนหรือจี้เล็กๆเท่านั้น
มันไม่คุ้มกับเงินที่ได้ รวมทั้งหมดยังไม่ถึงสองแสนเลยด้วยซ้ำ…..
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...