ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 507

บทที่ 507

หม่าหลันเพิ่งจะมองพวกเขาร้องไห้อย่างข่มขื่นกันไป จนลืมไปว่าตนเองนั้นถูกโกงเงินชนะไปสองล้าน！

ทันใดนั้นก็เกิดจำขึ้นมาได้ เลยโพล่งบอกกับเย่เฉินว่า “ให้พวกเขาคืนเงินฉันมาเร็วๆเลย พวกเขาโกงเงินเอาชนะฉันไปกว่าสองล้าน！”

เย่เฉินได้ให้พวกเขาเอาเงินทั้งหมดบริจาคให้กับ project hope ไปหมดแล้ว ทั้งหมดนี้ก็เพื่อลงโทษพวกเขา ส่วนอีกแง่หนึ่งก็คือให้บทเรียนแก่แม่ยายของตัวเอง

คุณเป็นคนโลภไม่รู้จักพอไม่ใช่เหรอ？

คุณเองก็เป็นนักพนันไม่ใช่เหรอ？

คุณไม่ได้คิดว่าการเล่นไพ่นกกระจอกนี้เป็นการทำให้ตัวเองรวยรึไง？

ตอนนี้มันทำให้คุณเสียเงินสดทั้งหมดไป แล้วยังจะทำให้คุณจำได้ไปอีกนาน

เย่เฉินจึงแสร้งถามทั้งสองว่า “เงินที่พวกเธอเอาจากแม่ยายฉันไปสองล้าน ปรึกษากันหน่อยซิว่าจะเอามาคืนยังไง？”

ทั้งสองมองหน้ากันแล้วร้องไห้พร้อมกับพูดว่า “เงินทั้งหมดที่เรามีก็ได้บริจาคไปหมดแล้ว！ซึ่งมันรวมเงินที่โกงเอาชนะมาสองล้านด้วย...”

เย่เฉินหันไปมองแม่ยายและพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “แม่ พวกหล่อนไม่มีเงินแล้ว”

“นายพูดว่าอะไร？！” หม่าหลันกลายเป็นบ้าขึ้นมาทันที รีบพุ่งไปใช้มือข้างหนึ่งดึงผมของเฉียนหงเย่น ส่วนอีกข้างก็ดึงผมของเหอเหลียนไว้แล้วเขย่าอย่างรุนแรงและดึงไปมา จากนั้นเอากระแทกใส่กัน

เธอด่าอย่างเจ็บแสบไปว่า “ไอพวกโง่เง่าทั้งสองคนนี่ รีบเอาเงินมาคืนฉัน！เอาเงินมาคืนฉัน！”

ผมของทั้งสองคนร่วงเป็นจำนวนมาก ทั้งสองต่างร้องด้วยความเจ็บปวด เฉียนหงเย่นร้องไห้อย่างเสียใจ “น้องสาวได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะนะ เงินของเธอไปอยู่กับเหอเหลียนหมดแล้ว ฉันชนะคุณไปไม่กี่แสนเอง และฉันเอาไปบริจาคหมดแล้ว...”

หม่าหลันปล่อยผมของเฉียนหงเย่นไป แล้วใช้มือทั้งสองไปดึงหัวของเหอเหลียนแทน หล่อนทุบตีไปที่ใบหน้าของเหอเหลียนตลอดเวลา จนทำให้ใบหน้าของหล่อนในตอนนี้นั้นมีเลือดซิบ

“อีนังเหอ ถ้าวันนี้แกไม่เอาเงินมาให้ฉันล่ะก็ ฉันจะลอกหน้าแกออกมาให้หมด！ฉันจะทำลายหน้าแกให้เละเลยคอยดู！”