ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5070

เซียวชูหรันพูดด้วยอารมณ์ที่กรุ่นโกรธเล็กน้อย“หากเธอไม่เชื่อ ก็ไปถามคุณหนูเฟ่ยเองได้ ”

สีหน้าของเอมิลี่จู่ๆก็ถอดสีขึ้นมาทันที จ้องเขม็งมองเซียวชูหรัน กัดฟันกร่อนแล้วกล่าว“เซียวชูหรันหนอเซียวชูหรัน เดิมทีฉันคิดว่าเธอเป็นคนจิตใจใสซื่อ ไม่คิดว่าจะชั่วร้ายได้ขนาดนี้！จะเรียกว่าเป็นพวกใจดำอำมหิตก็ไม่ผิดอะไรเลย！”

คิ้วเซียวชูหรันขมวดมุ่นแล้วเอ่ยถาม“เอมิลี่ ที่เธอพูดหมายความว่ายังไง？”

เอมิลี่เค้นเสียงหึ“โธ่ เธออยากจะแกล้งฉันไม่ใช่หรือไง？เห็นฉันโง่เหรอ？หากฉันเป็นพวกมุทะลุ แล้วไปถามคุณหนูเฟ่ยขึ้นมาจริงๆ คุณหนูเฟ่ยก็ต้องคิดว่าฉันเป็นพวกหยาบคาย อีกทั้งก็จะพาลโมโหฉันเอาได้ ถึงเวลาเธอก็มาปฏิเสธเสียงแข็ง อย่างนั้นในสายตาของคุณหนูเฟ่ยไม่ว่าฉันจะแก้ต่างยังไงก็ฟังไม่ขึ้นแล้ว？ถึงตอนนั้นเพราะความไม่รู้กาลเทศะของฉัน คุณหนูเฟ่ยก็จะมองฉันไม่ดี หน้าที่การงานของฉันก็จบเห่！เธอยังจะพูดว่าไม่คิดทำร้ายฉันอีกอย่างนั้นเหรอ？”

เซียวชูหรันถูกเธอยั่วยุจนขอบตาแดงเรื่อด้วยความโกรธ เธออดทนกับความขุ่นเคืองและคับข้องใจที่มี พูดอย่างช้าๆและชัดๆว่า“เอมิลี่ เธอมีความคิดที่สกปรกจึงคิดว่าคนอื่นจะทำร้ายเธอ ฉันเซียวชูหรันถึงจะไม่ได้เก่งกาจอะไร แต่ก็ไม่เคยคิดทำเรื่องอกุศล และไม่เคยพูดอะไรที่เป็นอกุศลแบบนี้！”

“เชอะ……”เอมิลี่เบะปากอย่างดูถูก“เซียวชูหรัน ด้วยใจที่หวังดี อยากจะแนะนำเธอให้มาเข้าร่วมกับอ้ายอี้คังของเรา ไม่คิดว่าเธอจะเป็นพวกปากหวานก้นเปรี้ยว หน้าไหว้หลังหลอกแบบนี้ ช่างน่าผิดหวังจริงๆ！”

พูดจบ เธอหันมองไปที่แมทธิว ปีเตอร์สัน พูดเสียงอ่อนเสียงหวาน“ท่านประธานค่ะ ต้องโทษฉันที่มองคนผิด เดิมทีอยากจะแนะนำเซียวชูหรันให้คุณ แต่ไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้……”

แมทธิว ปีเตอร์สันในตอนนี้ขี่หลังเสือแล้วลงยาก