บทที่ 512
เย่เฉินยิ้มและเรียกพ่อ จากนั้นก็พบว่าชูหรันและหม่าหลันแม่ยายของเขานั้นไม่ได้อยู่ในห้องนั่งเล่นด้วย จึงถามว่า “ชูหรันกับแม่กลับมาหรือยังครับ?”
“ชูหรันยังไม่กลับมาเลย แต่แม่แกกลับมาแล้วนะ”
เซียวฉางควนโบกมือและพูดว่า “แม่แกกลับมาก็เข้าห้องไปแล้ว บอกว่าไม่ค่อยสบาย ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น อาจเป็นเพระาเล่นไพ่นกกระจอกแล้วแพ้เสียเงินนั่นแหละ!”
เย่เฉินพยักหน้าและถามอย่างจงใจว่า “ท่านไปดูหน่อยไหมครับ?สนใจหน่อยไหมครับ?”
“สนใจอะไรกันล่ะ” เซียวฉางควนเบะปากและพูดว่า “หล่อนน่ะเล่นไพ่นอกกระจอกทั้งวัน น่ารำคาญมากเลย ถ้าแพ้ขึ้นมาจริงๆเกือบหมื่นล่ะก็ ก็ให้หล่อนรู้สึกแย่ไปแล้วกัน รู้สึกแย่ไปสองวันเดี๋ยวหล่อนก็รู้เองว่าคงจะเจียมตัว!”
เย่เฉินหัวเราะ
เกือบหมื่นงั้นเหรอ?
ต้องเอาแปดพันคูณแปดพันต่างหาก!
วันนี้หม่าหลันเสียเงินไปกว่าหกสิบล้าน!
เมื่อเย่เฉินนึกขึ้นได้ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจที่แม่ยายนั้นไร้สมองเสียจริง นายหญิงใหญ่เหล่านั้นเล่นไพ่นกกระจอกกัน แต่ทำให้เสียเงินได้ถึงหกสิบล้าน ต้องเป็นคนงี่เง่าขนาดไหน ถึงจะต้องทำตัวแบบนี้?
……
ในขณะนี้ ที่วิลล่าของตระกูลเซียว
เซียวฉางเฉียนนั้นเหมือนกับเซียวฉางควน เขานั่งสบายบนเก้าอี้พร้อมกับจิบชา ฮัมเพลงเบาๆรอการกลับมาอย่างมีชัยของเฉียนหงเย่น
เซียวฉางเฉียนและเซียวฉางควนนั้นเป็นพี่น้องกัน วิธีการเฉลิมฉลองเมื่อเจอเรื่องดีๆ ก็เกือบจะเหมือนกันทุกอย่าง
เซียวฉางเฉียนกำลังเล่นโทรศัพท์มือถือ และมองมันซ้ำไปซ้ำมากับข้อความวีแชทที่เฉียนหงเย่นนั้นส่งมาเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนนั้นแล้วปากเบี้ยวยิ้มออกมา
แผนของเขาก็คือรอให้เฉียนหงเย่นนั้นไปโกงเงินหม่าหลันก่อน จากนั้นก็ให้เงินนายหญิงใหญ่แปดล้านแล้วค่อยไล่เธออกไป
สำหรับเงินที่เหลือเขาจะเก็บไว้เอง ให้ตายยังไงก็จะไม่ให้นายหญิงใหญ่รู้เรื่องเด็ดขาด เขาจะซื้อวิลล่าก่อน จากนั้นก็รอให้ตระกูลเซียวล้มละลาย จากนั้นก็แค่ย้ายไปอยู่
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้เซียวฉางเฉียนรู้สึกมีความสุขมากอย่างช่วยไม่ได้ แต่เขาก็ถอนหายใจออกมา “หม่าหลันผู้หญิงน่ารังเกียจคนนี้ มีแค่วิลล่าก็กล้าจะมาแหยมกับตนงั้นเหรอ?เย็นลงแล้วล่ะสิ?สมควรโดนจริงๆ!เงินนี้มันเหมาะสมที่จะเอามาชดใช้ให้กับความสูญเสียทางจิตใจของเขา!”
สำหรับเขาแล้ว โดนหม่าหลันหลอกจนทำให้ต้องล้มละลาย เขาไม่มีภาระอะไรในใจเหลืออีกแล้ว
หญิงน่ารังเกียจนี่ ต้องโดนโกหก หลอกมันให้เยอะ หลอกจนให้มันตายไปเลย!
สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับหญิงน่ารังเกียจนี่ก็คือมันมีเงิน จนก็คิดหาทางทำยังให้ ให้ได้เงินทั้งหมดมา เปลี่ยนหล่อนให้กลายเป็นบ่อเงินบ่อทองของตนในระยะยาว!
---------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...