ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 519
บทที่ 519
นายหญิงใหญ่เซียวไม่เคยคิดเลยว่า เซียวฉางควนที่ขี้ขลาดมาโดยตลอด จะกล้ามามีอารมณ์ต่อหน้าของตน！
เธออดไม่ได้ที่จะทั้งรู้สึกโกรธและเกลียด！
เป็นเวลาหลายสิบปีที่เธอใช้ความน่าเกรงขามของตนมาบดขยี้เซียวฉางควน เซียวฉางควนเองก็ไม่เคยที่จะมีความสามารถในการมาต่อต้านเธอเลยแม้สักครั้ง แม้แต่ความสามารถในการโต้แย้งก็ไม่มี
แม้ว่าตนจะขับไล่เขาออกจากตระกูลเซียว เขาก็ไม่กล้าทำอะไรสักอย่าง
ไม่คาดคิดว่าวันนี้เขาจะมาพูดจาแบบนี้กับตน！
ปีกกล้าขาแข็งแล้วงั้นเหรอ?!
แถมยังมากล้าพูดว่าแม่แบบนี้ได้ยังไง เขาไม่อยากใช้คำพูดไร้ศีลธรรมแบบนี้ออกมา！
เมื่อหล่อนกำลังโกรธ โมโหไปกันใหญ่ ถึงเวลาปกป้องศักดิ์ศรีและความสง่างามของตนซะแล้ว
เซียวฉางเฉียนที่อยู่ด้านข้างก็ไม่ยอมแพ้ เปิดปากพูดกับเย่เฉินว่า “เย่เฉิน ที่พวกเรามาในวันนี้ พวกเราไม่ได้จะมาสร้างความเดือดร้อน ฉันมีเรื่องต้องการพบแม่ยายหม่าหลันของนาย เพราะฉะนั้น นายรีบไปเรียกหล่อนลงมาเถอะ ฉันอยากรีบถามหล่อนจะแย่อยู่แล้ว！”
ในใจของเย่เฉินนั้นรูอย่างชัดเจนว่า เซียวฉางเฉียนจะต้องมาตามหาเฉียนหงเย่น
แต่น่าเสียดาย ที่เซียวฉางเฉียนก็คงไม่คิดไม่ฝันเลยว่า เฉียนหงเย่นและคนที่ร่วมมือกับเธอจะถูกส่งไปที่จิ้นซีอย่างลับๆเสียแล้ว ดังนั้นสำหรับเขาแล้ว เฉียนหงเย่นก็เสมือนกับระเหยหายไป
ดังนั้น เย่เฉินจึงพูดกับเซียวฉางเฉียนว่า “คุณมีอะไรบอกผมได้ เดี๋ยวผมจะไปบอกหล่อนให้”
เซียวฉางเฉียนรีบพูดว่า “ภรรยาของฉันหายไปแล้วน่ะสิ！”
“แก..” เซียวฉางเฉียนคิดไม่ถึงว่าเซียวฉางควนเองก็จะสะกิดความกลัวที่สุดในใจของตน ทันใดนั้นก็ด่าด้วยความโกรธว่า “เซียวฉางควน แกอย่ามาเดามั่วเรื่องภรรยาของฉัน！ถ้าไม่ได้เห็นว่าแกเป็นน้องชาย ฉันคงตีสั่งสอนแกแล้ว！”
ทันทีที่เสียงของเซียวฉงเฉียนนั้นลดลง เย่เฉินก็ตบไปที่หน้าของเขา ดวงตาของเขานั้นมึนไปหมด
สติของเขานั้นยังไม่ทันกลับมา เย่เฉินก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า “เซียวฉางเฉียน อยู่หน้าบ้านของผมยังกล้าที่มาทำตัวทะนงตน ลืมชะตากรรมของลูกชายและตระกูลเซียวไปแล้วรึไง？”
หลังจากที่เซียวฉางเฉียนถูกตบหน้า เขาก็ว่านอนสอนง่ายในทันที
เขารู้ดีว่า อย่าพูดอะไรก็ตามถึงสิ่งที่เขาต้องการ
----------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...