ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 518

บทที่ 518

สีหน้าของเซียวฉางเฉียนก็ดูไม่แน่ชัด เขาเองก็สงสัยเหมือนกันว่าภรรยาของเขานั้นจะหนีไปพร้อมกับเงิน！

ยกเว้นคำอธิบายนี้ ก็ไม่มีคำอธิบายอะไรที่สามารถพูดได้อีกแล้ว!

คนสี่คน ไม่สามารถหายไปได้หรอกน่า?

ถ้าคนเหล่านั้นหายไป ก็ควรมีเบาะแสอะไรเหลืออยู่บ้างสิ？

แถมยังรวมกับเงินสิบห้าล้านของเฉียนหงเย่นอีก เขารู้สึกว่าเฉียนหงเย่นอาจจะโทษตนก็เป็นได้

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เขาก็กัดฟันและพูดว่า “ไม่ได้แล้ว ฉันต้องไปหาหม่าหลันและถามให้มันชัดเจนด้วยตัวเอง！”

นายหญิงใหญ่เซียวตีหลังของเซียวฉางเฉียนด้วยไม้เท้าและกล่าวอย่างโกรธๆว่า “แกรีบไปถามให้มันชัดเจน แล้วรีบพายัยน่ารังเกียจนั่นกลับมา！และถึงแม้ว่าจะหาหล่อนไม่พบ แกก็ต้องเอาเงินสิบห้าล้านนั่นกลับมาให้ได้ ถ้าหาเงินไม่เจอ แกก็ไม่ต้องกลับมา！ฉันจะคิดว่าไม่เคยให้กำเนิดลูกชายคนนี้！”

เซียวฉางเฉียนได้แต่พยักหน้าและพูดว่า “โอเคโอเคโอเค ผมจะไป！”

ทันใดนั้นนายหญิงใหญ่เซียวก็พูดว่า “ไม่ต้องรีบ！ฉันจะไปกับแกด้วย！”

เซียงฉางเฉียนทรุดตัวลงและพูดว่า “แม่ ท่านจะไปทำไม！อย่าทำให้มันวุ่ยวายเลย！”

“ฉันทำให้มันวุ่นวายกว่าเดิมงั้นเหรอ？！” นายหญิงใหญ่กล่าวอย่างโกรธๆ “แกเสียเงินไปหมดแล้ว แล้วตอนนี้ยังจะมาพูดว่าฉันจะทำให้วุ่นวายงั้นเหรอ？ ครั้งนี้ฉันจะต้องไป！ถ้าแกแก้ไข้เรื่องนี้ได้ไม่ดีล่ะก็ จากนี้ฉันจะไปอยู่บ้านของเซียงฉางควนและฉันก็จะตัดขาดความเป็นแม่ลูกกับแกซะ！”

เซียวฉางเฉียนได้ทุกข์ทรมานและไม่สามารถพูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยักหน้า “โอเคโอเคโอเค งั้นก็ไปด้วยกันนี่แหละ！”

ทั้งสองคนต่างกังวลอย่างไม่มีใครแพ้ใคร รีบออกจากบ้านเรีกแท็กซี่และตรงไปที่บ้านของหม่าหลัน

เย่เฉินและพ่อตากำลังดูทีวีอยู่ที่โซฟา ส่วนแม่ยายหม่าหลันก็ได้แต่อยู่ในห้อง เอาผ้าห่มห่อตัวไว้และร้องไห้ ยังคงเสียใจกับเงินสดวสองล้านและสร้อยข้อมือหยกที่แตกไป