ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 518
บทที่ 518
สีหน้าของเซียวฉางเฉียนก็ดูไม่แน่ชัด เขาเองก็สงสัยเหมือนกันว่าภรรยาของเขานั้นจะหนีไปพร้อมกับเงิน！
ยกเว้นคำอธิบายนี้ ก็ไม่มีคำอธิบายอะไรที่สามารถพูดได้อีกแล้ว!
คนสี่คน ไม่สามารถหายไปได้หรอกน่า?
ถ้าคนเหล่านั้นหายไป ก็ควรมีเบาะแสอะไรเหลืออยู่บ้างสิ？
แถมยังรวมกับเงินสิบห้าล้านของเฉียนหงเย่นอีก เขารู้สึกว่าเฉียนหงเย่นอาจจะโทษตนก็เป็นได้
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เขาก็กัดฟันและพูดว่า “ไม่ได้แล้ว ฉันต้องไปหาหม่าหลันและถามให้มันชัดเจนด้วยตัวเอง！”
นายหญิงใหญ่เซียวตีหลังของเซียวฉางเฉียนด้วยไม้เท้าและกล่าวอย่างโกรธๆว่า “แกรีบไปถามให้มันชัดเจน แล้วรีบพายัยน่ารังเกียจนั่นกลับมา！และถึงแม้ว่าจะหาหล่อนไม่พบ แกก็ต้องเอาเงินสิบห้าล้านนั่นกลับมาให้ได้ ถ้าหาเงินไม่เจอ แกก็ไม่ต้องกลับมา！ฉันจะคิดว่าไม่เคยให้กำเนิดลูกชายคนนี้！”
เซียวฉางเฉียนได้แต่พยักหน้าและพูดว่า “โอเคโอเคโอเค ผมจะไป！”
ทันใดนั้นนายหญิงใหญ่เซียวก็พูดว่า “ไม่ต้องรีบ！ฉันจะไปกับแกด้วย！”
เซียงฉางเฉียนทรุดตัวลงและพูดว่า “แม่ ท่านจะไปทำไม！อย่าทำให้มันวุ่ยวายเลย！”
“ฉันทำให้มันวุ่นวายกว่าเดิมงั้นเหรอ？！” นายหญิงใหญ่กล่าวอย่างโกรธๆ “แกเสียเงินไปหมดแล้ว แล้วตอนนี้ยังจะมาพูดว่าฉันจะทำให้วุ่นวายงั้นเหรอ？ ครั้งนี้ฉันจะต้องไป！ถ้าแกแก้ไข้เรื่องนี้ได้ไม่ดีล่ะก็ จากนี้ฉันจะไปอยู่บ้านของเซียงฉางควนและฉันก็จะตัดขาดความเป็นแม่ลูกกับแกซะ！”
เซียวฉางเฉียนได้ทุกข์ทรมานและไม่สามารถพูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยักหน้า “โอเคโอเคโอเค งั้นก็ไปด้วยกันนี่แหละ！”
ทั้งสองคนต่างกังวลอย่างไม่มีใครแพ้ใคร รีบออกจากบ้านเรีกแท็กซี่และตรงไปที่บ้านของหม่าหลัน
เย่เฉินและพ่อตากำลังดูทีวีอยู่ที่โซฟา ส่วนแม่ยายหม่าหลันก็ได้แต่อยู่ในห้อง เอาผ้าห่มห่อตัวไว้และร้องไห้ ยังคงเสียใจกับเงินสดวสองล้านและสร้อยข้อมือหยกที่แตกไป
นายหญิงใหญ่เซียวทำเสียงเหอะๆออกมา และถามด้วยท่าทีที่สง่าผ่าเผยว่า “ฉางควน！ในสายตาแกยังมีแม่คนนี้อยู่ไหม？”
เซียวฉางควนผงะและพูดว่า “คุณต้องการตัดความสัมพันธ์เองนะ คุณควรจะถามตัวเองว่า ในสายตาของคุณนั้นไม่มีลูกชายคนนี้แล้วใช่ไหมถึงจะถูก”
นายหญิงใหญ่เซียวแสดงสีหน้าที่น่าเกลียดออกมาและโพล่งออกมาว่า “ยังไงเลือดก็ข้นกว่าน้ำ ไม่ว่าจะเวลาไหนเมื่อไหร่ ฉันก็ยังเป็นแม่ของแก！”
เซียวฉางควนนั้นทุกข์เพราะนายหญิงใหญ่มาหลายปีแล้ว มันเพียงพอแล้ว เขาพูดอย่างโกรธๆออกไปว่า “ตอนที่คุณรำคาญผม คุณก็จะตัดขาดความสัมพันธ์ แต่พอมีเรื่องจะมาหา ก็เป็นแม่ผมงั้นเหรอ？ขอโทษจริงๆ แม่แบบนี้ ผมเองก็ไม่อยากได้！”
หลังจากพูดจบ เซียวฉางควนก็หันศีรษะและเดินกลับไปที่ห้อง
เย่เฉินมองไปที่นายหญิงใหญ่เซียวและเซียวฉางเฉียน พร้อมกับยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “พวกคุณคงได้ยินสิ่งที่พ่อตาของผมพูดแล้ว ดังนั้นเชิญกลับไปเถอะ！”
---------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...