ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5227
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง“ภรรยากับแม่ยายของเย่เฉินใช้ชีวิตอยู่กับเขาทุกวัน ไม่มีทางที่จะไม่พบข้อพิรุธใดๆ แต่เมื่อความคิดของพวกเขาคิดว่าเย่เฉินไม่ได้มีความสามารถอะไรแบบนั้น หรือเย่เฉินก็เป็นเพียงแค่เด็กกำพร้า ไม่มีทางที่จะมีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่แบบนั้นได้ และในตอนที่พวกเขาพบเจอข้อพิรุธอะไร ก็จะไม่เอามันไปคิดมาก เมื่อเป็นเช่นนั้น เย่เฉินก็แค่ทำไปตามที่พวกเขาคิด หาข้ออ้างไปเรื่อย ก็สามารถจะหลอกพวกเขาได้ ให้จิตใต้สำนึกของพวกเขาคิดว่า ข้อพิรุธที่มีนั้นเป็นเพราะเรื่องนั้นๆ”
ในตอนนี้ ชิวอิงซานที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ“เบื้องหลังของเย่เฉินมีตระกูลเย่ และตระกูลอาน ความแข็งแกร่งนั้นไม่มีใครเทียบได้ หลังการต่อสู้กันที่ภูเขาเย่หลิงซาน ก็ได้ครอบครองตระกูลซูกับสำนักว่านหลง ตระกูลซู ความแข็งแกร่งนั้นก็ก้าวไปอีกขั้น นอกจากนี้ ยังมีตระกูลอิโตะในญี่ปุ่น……แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยอมที่จะเป็นฝ่ายโอนอ่อน เติบโตอย่างสงบเสงี่ยม ไม่หลงระเริงในเกียรติยศ ดูแล้วคนผู้นี้ก็ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ！”
หลินหว่านเอ๋อร์พูดเสียงเรียบ“เหตุผลที่ไม่หลงระเริงในเกียรติยศ ส่วนหนึ่งอาจเพราะบุคลิกนิสัยของเขา และอีกส่วนหนึ่งก็บอกได้ว่า ในเวลานี้ ในสายตาของเขา เขายังมีศัตรูตัวฉกาจอยู่ สำหรับเราคิดว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นยิ่งใหญ่มากแล้ว แต่ตัวเขาเองกลับคิดว่า เขายังไม่สามารถจะแสดงความแข็งแกร่งที่มีได้ ยังต้องมุมานะเพื่อลบคำสบประมาท ซ่อนความแข็งแกร่งที่มีเอาไว้”
พูดมาถึงตรงนี้ สีหน้าท่าทีของหลินหว่านเอ๋อร์ก็ตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้ กำมือแน่นแล้วกล่าว“ดูท่า เขาคงได้เตรียมตัวเตรียมใจจะต่อสู้กับองค์กรพั่วชิงจนตายกันไปข้างแล้ว！ในส่วนนี้เป็นไปในทิศทางเดียวกันกับฉัน！ฉันอยากจะเจอเขาให้ได้ในวันนี้เลยจริงๆ เปิดอกคุยกันกับเขา แล้วร่วมมือกับเขาจัดการกับองค์กรพั่วชิง！”
ซุนจือต้งรีบพูดขึ้นมา “หากคุณหนูมีความตั้งใจนี้ ผมสามารถติดต่อเย่โจงฉวนได้ พูดความจริงกับเขา คาดว่าคงจะสามารถนัดเย่เฉินให้มาเจอกับคุณได้ ”
หลินหว่านเอ๋อร์ครุ่นคิด จากนั้นก็โบกมือแล้วกล่าว“ช่างมันเถอะ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม อีกอย่างฉันเองก็ไปแสดงละครตบตาเขาเอาไว้ มาตอนนี้จู่ๆก็โผล่มา ต้องทำเขารู้สึกหวาดระแวงแน่ หรือไม่ก็อาจจะไปแตะเกล็ดมังกรของเขาได้ จนทำเขาคิดว่าฉันเป็นศัตรู เพราะเมื่อเขาเฝ้าระวังฉันขึ้นมา ต่อให้ในอนาคตอยากที่จะร่วมมือกับเขา ก็คงต้องระมัดระวังในตัวฉันอย่างแน่นอน ฉันไม่อยากให้เพื่อนร่วมรบต้องมาคอยระแวงฉันอยู่ตลอดเวลา ฉันต้องการให้เขาเชื่อใจและไว้ใจฉันอย่างเต็มร้อย ภายใต้การร่วมมือกันกำจัดองค์กรพั่วชิง”
หลิวม่านฉงถามอย่างประหลาดใจ “คุณคือ？”
อีกฝ่ายรีบแนะนำตัวเอง “สวัสดีค่ะคุณหลิว ฉันคือเฉินเสว่จากฝ่ายทรัพยากรบุคคลของมหาวิทยาลัยจินหลิงค่ะ กลัวว่าคุณมาถึงแล้วจะหาสถานที่ไม่เจอ ดังนั้นก็จึงมารอคุณอยู่ที่นี่ล่วงหน้า ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...