ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5227

หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง“ภรรยากับแม่ยายของเย่เฉินใช้ชีวิตอยู่กับเขาทุกวัน ไม่มีทางที่จะไม่พบข้อพิรุธใดๆ แต่เมื่อความคิดของพวกเขาคิดว่าเย่เฉินไม่ได้มีความสามารถอะไรแบบนั้น หรือเย่เฉินก็เป็นเพียงแค่เด็กกำพร้า ไม่มีทางที่จะมีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่แบบนั้นได้ และในตอนที่พวกเขาพบเจอข้อพิรุธอะไร ก็จะไม่เอามันไปคิดมาก เมื่อเป็นเช่นนั้น เย่เฉินก็แค่ทำไปตามที่พวกเขาคิด หาข้ออ้างไปเรื่อย ก็สามารถจะหลอกพวกเขาได้ ให้จิตใต้สำนึกของพวกเขาคิดว่า ข้อพิรุธที่มีนั้นเป็นเพราะเรื่องนั้นๆ”

ในตอนนี้ ชิวอิงซานที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ“เบื้องหลังของเย่เฉินมีตระกูลเย่ และตระกูลอาน ความแข็งแกร่งนั้นไม่มีใครเทียบได้ หลังการต่อสู้กันที่ภูเขาเย่หลิงซาน ก็ได้ครอบครองตระกูลซูกับสำนักว่านหลง ตระกูลซู ความแข็งแกร่งนั้นก็ก้าวไปอีกขั้น นอกจากนี้ ยังมีตระกูลอิโตะในญี่ปุ่น……แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยอมที่จะเป็นฝ่ายโอนอ่อน เติบโตอย่างสงบเสงี่ยม ไม่หลงระเริงในเกียรติยศ ดูแล้วคนผู้นี้ก็ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ！”

หลินหว่านเอ๋อร์พูดเสียงเรียบ“เหตุผลที่ไม่หลงระเริงในเกียรติยศ ส่วนหนึ่งอาจเพราะบุคลิกนิสัยของเขา และอีกส่วนหนึ่งก็บอกได้ว่า ในเวลานี้ ในสายตาของเขา เขายังมีศัตรูตัวฉกาจอยู่ สำหรับเราคิดว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นยิ่งใหญ่มากแล้ว แต่ตัวเขาเองกลับคิดว่า เขายังไม่สามารถจะแสดงความแข็งแกร่งที่มีได้ ยังต้องมุมานะเพื่อลบคำสบประมาท ซ่อนความแข็งแกร่งที่มีเอาไว้”

พูดมาถึงตรงนี้ สีหน้าท่าทีของหลินหว่านเอ๋อร์ก็ตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้ กำมือแน่นแล้วกล่าว“ดูท่า เขาคงได้เตรียมตัวเตรียมใจจะต่อสู้กับองค์กรพั่วชิงจนตายกันไปข้างแล้ว！ในส่วนนี้เป็นไปในทิศทางเดียวกันกับฉัน！ฉันอยากจะเจอเขาให้ได้ในวันนี้เลยจริงๆ เปิดอกคุยกันกับเขา แล้วร่วมมือกับเขาจัดการกับองค์กรพั่วชิง！”

ซุนจือต้งรีบพูดขึ้นมา “หากคุณหนูมีความตั้งใจนี้ ผมสามารถติดต่อเย่โจงฉวนได้ พูดความจริงกับเขา คาดว่าคงจะสามารถนัดเย่เฉินให้มาเจอกับคุณได้ ”

หลินหว่านเอ๋อร์ครุ่นคิด จากนั้นก็โบกมือแล้วกล่าว“ช่างมันเถอะ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม อีกอย่างฉันเองก็ไปแสดงละครตบตาเขาเอาไว้ มาตอนนี้จู่ๆก็โผล่มา ต้องทำเขารู้สึกหวาดระแวงแน่ หรือไม่ก็อาจจะไปแตะเกล็ดมังกรของเขาได้ จนทำเขาคิดว่าฉันเป็นศัตรู เพราะเมื่อเขาเฝ้าระวังฉันขึ้นมา ต่อให้ในอนาคตอยากที่จะร่วมมือกับเขา ก็คงต้องระมัดระวังในตัวฉันอย่างแน่นอน ฉันไม่อยากให้เพื่อนร่วมรบต้องมาคอยระแวงฉันอยู่ตลอดเวลา ฉันต้องการให้เขาเชื่อใจและไว้ใจฉันอย่างเต็มร้อย ภายใต้การร่วมมือกันกำจัดองค์กรพั่วชิง”