ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5226
“น่าสนใจ……”หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม“ทุกที่ที่เย่เฉินเดินทางไปถึง จะต้องมีเรื่องราวเกิดขึ้น หากฉันเดาไม่ผิด ในตอนที่ซูจือหยูเกิดอุบัติเหตุในประเทศญี่ปุ่น ก็น่าจะถูกเย่เฉินช่วยเหลือเอาไว้ ดังนั้นเย่เฉินก็จึงอาศัยเธอขึ้นสู่อำนาจ ที่เย่เฉินต้องการอาจไม่ใช่ส่วนแบ่งของที่ดินและค่าชดเชยใดๆของตระกูลซู แต่เป็นการยอมศิโรราบของตระกูลซูมากกว่า ”
พูดจบ หลินหว่านเอ๋อร์ก็พูดต่อ“ยังมีตระกูลอิโตะด้วย ไม่แน่ว่าอาจจะอาศัยเย่เฉินโชคดีแล้วอยู่รอดจนถึงวินาทีสุดท้ายของความชุลมุนวุ่นวายนั้น บางทีอิโตะนานาโกะคนนั้นก็อาจจะเป็นคนสนิทของเย่เฉินด้วย ทั้งตระกูลอิโตะในมือเธอ หากเย่เฉินต้องการ ก็สามารถจะยกให้ได้ในทุกเมื่อ”
ซุนจือต้งยิ้มเยาะแล้วกล่าว“คุณหนู คุณให้ราคาเย่เฉินคนนี้มากไปหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าเรื่องไหนที่มีเย่เฉินเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เบื้องหลังของเรื่องนั้นๆก็จะมีเย่เฉินคอยบงการวางแผนอยู่？”
หลินหว่านเอ๋อร์ยกยิ้มเล็กน้อย แล้วถามเขากลับ“เย่เฉินที่มีความสามารถเก่งกาจแบบนี้ แต่คนส่วนใหญ่กลับไม่รู้ถึงการมีอยู่ของเขา แม้แต่ภรรยาของเขา และแม่ยายของเขาเองคนที่ใช้ชีวิตอยู่กับเขาในทุกๆวัน กลับไม่รู้ถึงสถานะตัวตนที่แท้จริงของเขา นายรู้ไหมว่าเพราะอะไร？”
ซุนจือต้งถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณหนู คุณรู้ได้ยังไงว่าภรรยากับแม่ยายของเขาไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา？”
หลินหว่านเอ๋อร์หัวเราะ แล้วถามเขากลับ“แม่ยายของเขาไปขอพรที่วัด นายรู้ไหมว่าเธอขออะไร？”
ซุนจือต้งพูดอย่างงุนงง“ผม……ไม่รู้ครับ……”
หลินหว่านเอ๋อร์พูดอย่างจริงจัง“พวกเขาไม่เคยมองว่าเย่เฉินนั้นแข็งแกร่งมีความสามารถ คิดแค่เพียงเขาไม่ได้เก่งกาจอะไร ไม่สามารถจะเอาชนะสำนักว่านหลงได้ และไม่สามารถจะควบคุมชีวิตความเป็นความตายของตระกูลซู ตระกูลอิโตะและตระกูลอีกมากในประเทศญี่ปุ่นได้ และเรื่องที่เหลือเชื่อเหล่านั้นก็ไม่น่าจะใช่ฝีมือของเขา หากฉันไม่ได้ไปหานายที่เย่นจิง นายก็ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเย่เฉิน ต่อให้นายจะอยู่ด้วยกันกับเขาทั้งเช้าทั้งเย็น คาดว่าก็ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาได้”
พูดมาถึงตรงนี้ หลินหว่านเอ๋อร์ก็พูดต่อ“แต่ฉันไม่เหมือนนาย ฉันเคยเห็นความสามารถที่แข็งแกร่งของเขามาแล้ว และฉันเองก็รู้ว่าความสามารถที่เขามีนั้นมันมีพลังมากมายแค่ไหน ดังนั้นในใจของฉัน ฉันยอมที่จะมองเขาในด้านที่แข็งแกร่งที่สุด ฉันคิดว่าเขาสามารถจะเอาชนะสำนักว่านหลงได้ และคิดว่าเขาสามารถจะควบคุมตระกูลที่ยิ่งใหญ่เหล่านั้นได้ ดังนั้นสิ่งที่นายพูดมา สัญชาตญาณของฉันเชื่อมันทุกอย่าง ว่าต้องเป็นเย่เฉิน”
ซุนจือต้งครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ พยักหน้ารับเบาๆแล้วกล่าว“คุณหนูพูดถูก……ความคิดส่วนตัวของผมส่งผลต่อการตัดสินใจของตัวเอง หากความคิดส่วนตัวคิดว่ามันไม่จริง กระบวนการทางความคิดและตัดสินใจนั้นก็จะยึดความคิดของตัวเองเป็นสำคัญ และจะไม่ไปแก้ไขข้อผิดพลาดใดๆที่มี”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...