เพราะว่า ที่นั่นอยู่ใกล้กับเย่เฉินมากเกินไป
แม้เธอจะมาที่เมืองจินหลิงเพราะเย่เฉิน แต่ก่อนที่มหาลัยจะเปิด เธอกลัวจะเจอกับเย่เฉินมากที่สุด
เมื่อหลิวม่านฉงเห็นหลินหว่านเอ๋อร์ปฏิเสธ ก็ไม่ได้คิดมากอะไร ยิ้มและพูดว่า“หากเปิดเทอมแล้วเกิดวันไหนไม่อยากจะกลับมาที่นี่ ฉันสามารถยกห้องให้เธอได้ห้องหนึ่งนะ”
“เยี่ยมไปเลย”หลินหว่านเอ๋อร์พูดด้วยรอยยิ้ม“ตกลงตามที่พูดนะ”
หลังอาหารค่ำ หลิวม่านฉงก็บอกลาชิวอิงซานสองสามีภรรยากับหลินหว่านเอ๋อร์ มีพี่เสียนมาส่งที่ Tomson Riviera
กลับมาถึงที่บ้านหลังแรกของตัวเองที่ซื้อในเมืองจินหลิง จู่ๆหลิวม่านฉงก็รู้สึกสงบและมั่นคงขึ้นมา
เธอเปิดหน้าต่างชมวิวที่ตรงระเบียง แล้วนอนราบอยู่ที่ข้างเตียง มองดูวิวยามค่ำคืนของริมแม่น้ำแยงซีและเรือที่แล่นผ่านไปมาอย่างช้าๆในแม่น้ำ รับลมเย็นๆที่พัดโชยมากับสายน้ำ ความรู้สึกภายในใจก็เปิดกว้างขึ้นอีกมาก
วิวของชั้นบนสุดนั้นเยี่ยมยอดมาก และห้องนี้ก็เป็นห้องมุมที่อยู่ชั้นบนสุด ดังนั้นก็จึงไม่มีเสียงรบกวนใดๆของเพื่อนบ้าน ซึ่งทำให้หลิวม่านฉงรู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินที่เสียไปอย่างมาก
และเพราะเหตุนี้จึงทำให้เธอมีความคิดที่อยากจะอยู่ที่เมืองจินหลิงต่ออีกสักสองสามวัน
แต่ว่า เมื่อเธอมาคิดๆดู ก็รู้สึกว่าหลังจากที่ตัวเองเซ็นสัญญากับมหาวิทยาลัยจินหลิงเสร็จแล้ว ก็ไปจากเมืองจินหลิงโดยเร็วจะดีกว่า เธออยากจะได้เข้ามาทำงานอย่างเป็นทางการก่อน แล้วค่อยบอกเย่เฉินเรื่องที่มหาวิทยาลัยจินหลิงรับตัวเองเข้าทำงาน
……
ในเวลาเดียวกัน
ดูไปดูมา หม่าหลันรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้ตัวเองไม่สามารถจะทำได้เลย
เหตุผลสำคัญนั่นก็เพราะ ตัวเองไม่ได้มีความสามารถพิเศษอะไร เปียโนหมากรุกพู่กันวาดภาพร้องเพลงหรือเต้นรำ เธอได้แค่ร้องเพลงเท่านั้น และก็ไม่ได้ร้องเสียงดีอะไร ไม่ถึงขั้นให้ใครมาหยุดยืนนิ่งฟังขนาดนั้นได้
ครุ่นคิดไปมาซ้ำๆ หม่าหลันก็ไม่พบจุดแตกหักใดๆ ซึ่งมันทำให้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกถอดใจ
หลังจากที่เธอดูการไลฟ์สดผ่านมือถือไปไม่น้อย ก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ“จะบ้าตาย ดูท่าฉันคงจะยึดอาชีพนี้ไม่ได้แล้วจริงๆ……”
รู้สึกหดหู่ใจอย่างมาก เธออดไม่ได้ที่จะแอบทอดถอนใจอีกครั้ง“ฉันยึดอาชีพนี้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ที่สำคัญคือจะให้เฉียนหงเย่นมีความสุขแบบนี้ไม่ได้!เห็นเธออิ่มหมีพีมัน ตักตวงผลประโยชน์อยู่คนเดียว ในใจของฉันมันเป็นทุกข์ซะยิ่งกว่าเงินหล่นหายไปล้านหนึ่งเสียด้วยซ้ำ !”
ในขณะที่กำลังกลัดกลุ้มเป็นอย่างมากอยู่นั้น มือของเธอก็เลื่อนปัด เข้าไปยังในห้องไลฟ์สดอีกห้องหนึ่ง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...