ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5242

สรุปบท บทที่ 5242 ไม่สู้แฉดีกว่า2: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 5242 ไม่สู้แฉดีกว่า2 – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 5242 ไม่สู้แฉดีกว่า2 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เพราะว่า ที่นั่นอยู่ใกล้กับเย่เฉินมากเกินไป

แม้เธอจะมาที่เมืองจินหลิงเพราะเย่เฉิน แต่ก่อนที่มหาลัยจะเปิด เธอกลัวจะเจอกับเย่เฉินมากที่สุด

เมื่อหลิวม่านฉงเห็นหลินหว่านเอ๋อร์ปฏิเสธ ก็ไม่ได้คิดมากอะไร ยิ้มและพูดว่า“หากเปิดเทอมแล้วเกิดวันไหนไม่อยากจะกลับมาที่นี่ ฉันสามารถยกห้องให้เธอได้ห้องหนึ่งนะ”

“เยี่ยมไปเลย”หลินหว่านเอ๋อร์พูดด้วยรอยยิ้ม“ตกลงตามที่พูดนะ”

หลังอาหารค่ำ หลิวม่านฉงก็บอกลาชิวอิงซานสองสามีภรรยากับหลินหว่านเอ๋อร์ มีพี่เสียนมาส่งที่ Tomson Riviera

กลับมาถึงที่บ้านหลังแรกของตัวเองที่ซื้อในเมืองจินหลิง จู่ๆหลิวม่านฉงก็รู้สึกสงบและมั่นคงขึ้นมา

เธอเปิดหน้าต่างชมวิวที่ตรงระเบียง แล้วนอนราบอยู่ที่ข้างเตียง มองดูวิวยามค่ำคืนของริมแม่น้ำแยงซีและเรือที่แล่นผ่านไปมาอย่างช้าๆในแม่น้ำ รับลมเย็นๆที่พัดโชยมากับสายน้ำ ความรู้สึกภายในใจก็เปิดกว้างขึ้นอีกมาก

วิวของชั้นบนสุดนั้นเยี่ยมยอดมาก และห้องนี้ก็เป็นห้องมุมที่อยู่ชั้นบนสุด ดังนั้นก็จึงไม่มีเสียงรบกวนใดๆของเพื่อนบ้าน ซึ่งทำให้หลิวม่านฉงรู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินที่เสียไปอย่างมาก

และเพราะเหตุนี้จึงทำให้เธอมีความคิดที่อยากจะอยู่ที่เมืองจินหลิงต่ออีกสักสองสามวัน

แต่ว่า เมื่อเธอมาคิดๆดู ก็รู้สึกว่าหลังจากที่ตัวเองเซ็นสัญญากับมหาวิทยาลัยจินหลิงเสร็จแล้ว ก็ไปจากเมืองจินหลิงโดยเร็วจะดีกว่า เธออยากจะได้เข้ามาทำงานอย่างเป็นทางการก่อน แล้วค่อยบอกเย่เฉินเรื่องที่มหาวิทยาลัยจินหลิงรับตัวเองเข้าทำงาน

……

ในเวลาเดียวกัน

ดูไปดูมา หม่าหลันรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้ตัวเองไม่สามารถจะทำได้เลย

เหตุผลสำคัญนั่นก็เพราะ ตัวเองไม่ได้มีความสามารถพิเศษอะไร เปียโนหมากรุกพู่กันวาดภาพร้องเพลงหรือเต้นรำ เธอได้แค่ร้องเพลงเท่านั้น และก็ไม่ได้ร้องเสียงดีอะไร ไม่ถึงขั้นให้ใครมาหยุดยืนนิ่งฟังขนาดนั้นได้

ครุ่นคิดไปมาซ้ำๆ หม่าหลันก็ไม่พบจุดแตกหักใดๆ ซึ่งมันทำให้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกถอดใจ

หลังจากที่เธอดูการไลฟ์สดผ่านมือถือไปไม่น้อย ก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ“จะบ้าตาย ดูท่าฉันคงจะยึดอาชีพนี้ไม่ได้แล้วจริงๆ……”

รู้สึกหดหู่ใจอย่างมาก เธออดไม่ได้ที่จะแอบทอดถอนใจอีกครั้ง“ฉันยึดอาชีพนี้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ที่สำคัญคือจะให้เฉียนหงเย่นมีความสุขแบบนี้ไม่ได้!เห็นเธออิ่มหมีพีมัน ตักตวงผลประโยชน์อยู่คนเดียว ในใจของฉันมันเป็นทุกข์ซะยิ่งกว่าเงินหล่นหายไปล้านหนึ่งเสียด้วยซ้ำ !”

ในขณะที่กำลังกลัดกลุ้มเป็นอย่างมากอยู่นั้น มือของเธอก็เลื่อนปัด เข้าไปยังในห้องไลฟ์สดอีกห้องหนึ่ง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน