ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5244
แต่ว่า โทรศัพท์ของเฉียนหงเย่นก็กลับติดต่อไม่ได้ หม่าหลันกดโทรไปหลายครั้งก็โทรไม่ติด ก็จึงคิดได้ว่าเฉียนหงเย่นคงน่าจะกำลังทำการไลฟ์สดอยู่
เมื่อคิดได้ดังนี้ เธอก็เปิดเว็บการไลฟ์สดขึ้นมา แล้วค้นหาบัญชีของเฉียนหงเย่น แม้เธอจะถูกผู้ดูแลการไลฟ์ของเฉียนหงเย่นบล็อกไปแล้ว ดูการไลฟ์ของเฉียนหงเย่นไม่ได้ แต่ในตอนที่ค้นหาบัญชีของเฉียนหงเย่นเจอนั้น ก็สามารถมองเห็นว่าบัญชีของเฉียนหงเย่นนั้นกำลังอยู่ในสถานะของการใช้งานไลฟ์สดอยู่
เมื่อนึกไปถึงการไลฟ์ของตัวเองที่ไม่มีแม้แต่ผีสักตัว แต่การไลฟ์ของเฉียนหงเย่นกลับมีคนนับหมื่นที่คอยเฝ้าดูและติดตาม และก็กดซื้อของขวัญให้เงินเฉียนหงเย่นอย่างไม่ขาดสาย ในใจของเธอก็หงุดหงิดอย่างมากจนอยากจะฆ่าตัวตาย
ยิ่งรู้สึกหงุดหงิด หม่าหลันก็ยิ่งอยู่บ้านไม่สุข ก็จึงเดินลงไปชั้นล่างกับไม้ค้ำเพียงลำพัง เดินออกไปวนเวียนแถวบริเวณวิลล่าของเฉียนหงเย่น สายตาเอาแต่มองไปยังชั้นบนของวิลล่า ราวกับกำลังหาโอกาสที่จะได้ลงมือ
ระบบการรักษาความปลอดภัยภายในของวิลล่านั้นดีมาก ดังนั้นระเบียงบ้านทุกห้องบนชั้นสองและสามก็จึงไม่ได้ทำการปิดกั้นใดๆเอาไว้ และไม่มีการป้องกันใดๆ หม่าหลันยิ่งดูก็ยิ่งมีอาการคันยุบยิบ มองดูขาที่กะเผลกของตัวเอง อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ“นี่มันช่างซวยจริงๆ หากขาของฉันไม่เดี้ยง ยังพอจะปืนผ่านทางระเบียงได้ เอามือถืออัดคลิปสภาพการอยู่ที่บ้านของเฉียนหงเย่นหลังจากที่จบการไลฟ์สดไปแล้ว……แค่ตอนนี้ขากลับมาเดี้ยงแบบนี้ ทำยังไงก็ปืนขึ้นไปไม่ได้……”
ในขณะที่กำลังจ้องมองตึกแล้วทอดถอนใจนั้น ที่ด้านหลังของหม่าหลันก็มีเสียงตะโกนก้องขึ้นด้วยความโกรธ“หม่าหลัน！นังตัวดีมาทำอะไรลับๆล่อๆอยู่ที่นี่！”
เสียงที่หยาบโลนนี้ทำเอาหม่าหลันร่างกายสั่นสะท้าน จู่ๆก็รู้สึกราวกับเจ็บแปลบไปทั้งเนื้อทั้งตัว
ที่รู้สึกกลัวแบบนี้ เพราะเสียงนี้สำหรับหม่าหลันแล้ว เป็นเหมือนกับฝันร้ายที่มีมานาน
ก่อนหน้านั้นเพราะเธอขโมยเงินของเย่เฉิน ก็จึงถูกจับเข้าห้องขัง และในทุกๆวันก็จะถูกเจ้าของเสียงนี้คอยตามหลอกหลอนจนทำเธอต้องหวาดระแวงในชีวิต
และเจ้าของเสียงนี้ ก็คือจางกุ้ยเฟินคนที่อยู่ห้องขังเดียวกันกับนายหญิงใหญ่เซียว และตอนนี้ก็อาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน
แต่หากตัวเองตะโกนขอความช่วยเหลือจากลูกเขยในตอนนี้ ไม่แน่ว่าอาจจะไปทำเฉียนหงเย่นที่กำลังไลฟ์อยู่ชั้นบนตื่นตกใจเอาได้
หากเฉียนหงเย่นรู้ว่าตัวเองมาด้อมๆมองๆอยู่ที่บริเวณวิลล่าแห่งนี้ ไม่แน่ว่าอาจจะเดาเจตนาของตัวเองได้ แล้วหากเธอเริ่มที่จะระแวดระวังตัวเองขึ้นมา ตัวเองก็เท่ากับไม่มีโอกาสที่จะถอดหน้ากากเธอได้นะสิ?
ในตอนนี้ หัวสมองของหม่าหลันทำงานอย่างรวดเร็ว ลูกตาก็กลิ้งกลอกไปมาไม่หยุด
เมื่อจางกุ้ยเฟินเห็นท่าทางหลุกหลิกเหมือนพวกขโมยของเธอ นิ่งเงียบไม่พูดอะไร เดินเข้าไปคว้าคอเสื้อของเธอ ยกมือขึ้นแล้วตบหน้าเธอ ตวาดเสียงดัง“เห็นเธอแล้วมันรำคาญลูกตา รีบไสหัวไปซะ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...