ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5293
อิโตะ นานาโกะที่เดิมทีตามอยู่หลังเย่เฉิน เห็นว่าจู่ ๆ เย่เฉินก็หยุดลง จึงขมวดคิ้ว รีบถามเขาว่า：“เย่เฉินซัง คุณเป็นอะไรเหรอ？”
เย่เฉินพูดด้วยสีหน้างงงวยว่า：“ผมก็ไม่รู้……”
พูดไป เขาก็หยิบแหวนวงนั้นออกมาโดยไม่รู้ตัว
เมื่อของสิ่งนี้อยู่ระหว่างสองนิ้วของเขา มันยังคงสั่นไม่หยุดเหมือนผู้ป่วยพาร์กินสัน แต่หลังจากเย่เฉินหยิบมันออกมา มันกลับค่อย ๆ สงบลง แล้วก็ไม่สั่นอีกเลย
เย่เฉินยิ่งงง อดไม่ได้ที่จะคิดว่า：“เป็นบ้าบออะไรอีก？หรือแกหิวอีกแล้ว？อยากหลอกปราณทิพย์ของฉันอีกเหรอ？”
อิโตะ นานาโกะที่อยู่ด้านข้างเห็นเขามองเรียบ ๆ ในมือด้วยสีหน้างุนงง ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า：“เย่เฉินซัง แหวนวงนี้มีอะไรพิเศษไหม？”
เย่เฉินได้สติคืนมา พูดยิ้ม ๆ ไปว่า：“ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แค่ก่อนหน้านี้เก็บของพัง ๆ แบบนี้มาจากทางเดิน และตอนนี้ก็ลังเลอยู่ตลอดว่าจะทิ้งมันดีไหม”
อิโตะ นานาโกะเม้มริมฝีปากและยิ้ม พูดไปว่า：“งั้นเอามันให้ตำรวจไม่ดีกว่าเหรอ และยังได้ประกาศของหายด้วย ไม่แน่อาจจะสามารถหาเจ้าของของมันเจอ”
ทันใดนั้นเย่เฉินก็นึกถึงหญิงสาวที่ช่วยไว้โดยไม่ได้ตั้งใจที่ยุโรปเหนือ ยิ้ม แล้วพูดไปว่า：“เจ้าของของมันน่าจะจำมันไม่ได้แล้ว”
พูดจบ ก็เอามันใส่กระเป๋ากางเกงคืน แล้วพูดกับนานาโกะว่า：“ไม่สนแล้ว พวกเราไปกันดีกว่า ห้องโถงลิฟต์ข้างหน้าเป็นเลขอาคารที่คุณทานากะส่งมา”
ตอนนี้เอง พี่เสียนก็ขับรถตู้ออกจากโรงรถชั้นใต้ดิน
ตอนรถขับออกจากโรงรถชั้นใต้ดิน วินาทีที่แสงแดดส่องเข้ามาทางกระจกหน้ารถ หญิงสาวสองคนที่อยู่แถวหลังถอนหายใจยาว ๆ ออกมาพร้อมกัน ในใจแอบพูดว่าอันตรายมาก！
เมื่อกี๊รถยังไม่ออกมาจากชั้นใต้ดิน เธอไม่กล้าพูด เพราะเธอรู้เย่เฉินมีปราณทิพย์ ประสาทสัมผัสต้องแข็งแกร่งมากแน่ จึงกลัวว่าตัวเองพูดไปเย่เฉินจะได้ยิน
แต่ว่า ตอนนี้รถออกมาแล้ว เธอรู้สึกโล่งใจมาก ดังนั้นจึงจงใจแหย่หลิวม่านฉงโดยพูดไปว่า：“พี่ม่านฉงเป็นอะไรไป？อยู่ดี ๆ ทำไมจู่ ๆ สีหน้าก็ดูแย่”
หลิวม่านฉงรีบพูดว่า：“งั้นเหรอ？อาจจะ……อาจจะหิวไปหน่อยมั้ง……”
หลินหว่านเอ๋อร์จงใจแกล้งเธอ：“ฉันคิดว่าเธอเห็นหนุ่มหล่อด้านนอกรถเมื่อกี๊แล้วใจเต้นเสียอีก！”
“อ๋า？！”หลิวม่านฉงตกใจ รีบพูดว่า：“ที่ไหนกันล่ะ……จะเป็นไปได้ไง……ฉันไม่สังเกตเห็นหนุ่มหล่อที่ไหนด้วยซ้ำ……”
หลินหว่านเอ๋อร์จึงพูดไปงั้นว่า：“ก็ในโรงจอดรถใต้ดินเมื่อกี๊ หนุ่มหล่อที่เดินไปจากด้านข้างรถพวกเราไง ตัวสูง ๆ หน้าตาก็หล่อมากด้วย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...