อิโตะ นานาโกะที่เดิมทีตามอยู่หลังเย่เฉิน เห็นว่าจู่ ๆ เย่เฉินก็หยุดลง จึงขมวดคิ้ว รีบถามเขาว่า:“เย่เฉินซัง คุณเป็นอะไรเหรอ?”
เย่เฉินพูดด้วยสีหน้างงงวยว่า:“ผมก็ไม่รู้……”
พูดไป เขาก็หยิบแหวนวงนั้นออกมาโดยไม่รู้ตัว
เมื่อของสิ่งนี้อยู่ระหว่างสองนิ้วของเขา มันยังคงสั่นไม่หยุดเหมือนผู้ป่วยพาร์กินสัน แต่หลังจากเย่เฉินหยิบมันออกมา มันกลับค่อย ๆ สงบลง แล้วก็ไม่สั่นอีกเลย
เย่เฉินยิ่งงง อดไม่ได้ที่จะคิดว่า:“เป็นบ้าบออะไรอีก?หรือแกหิวอีกแล้ว?อยากหลอกปราณทิพย์ของฉันอีกเหรอ?”
อิโตะ นานาโกะที่อยู่ด้านข้างเห็นเขามองเรียบ ๆ ในมือด้วยสีหน้างุนงง ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า:“เย่เฉินซัง แหวนวงนี้มีอะไรพิเศษไหม?”
เย่เฉินได้สติคืนมา พูดยิ้ม ๆ ไปว่า:“ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แค่ก่อนหน้านี้เก็บของพัง ๆ แบบนี้มาจากทางเดิน และตอนนี้ก็ลังเลอยู่ตลอดว่าจะทิ้งมันดีไหม”
อิโตะ นานาโกะเม้มริมฝีปากและยิ้ม พูดไปว่า:“งั้นเอามันให้ตำรวจไม่ดีกว่าเหรอ และยังได้ประกาศของหายด้วย ไม่แน่อาจจะสามารถหาเจ้าของของมันเจอ”
ทันใดนั้นเย่เฉินก็นึกถึงหญิงสาวที่ช่วยไว้โดยไม่ได้ตั้งใจที่ยุโรปเหนือ ยิ้ม แล้วพูดไปว่า:“เจ้าของของมันน่าจะจำมันไม่ได้แล้ว”
พูดจบ ก็เอามันใส่กระเป๋ากางเกงคืน แล้วพูดกับนานาโกะว่า:“ไม่สนแล้ว พวกเราไปกันดีกว่า ห้องโถงลิฟต์ข้างหน้าเป็นเลขอาคารที่คุณทานากะส่งมา”
ตอนนี้เอง พี่เสียนก็ขับรถตู้ออกจากโรงรถชั้นใต้ดิน
ตอนรถขับออกจากโรงรถชั้นใต้ดิน วินาทีที่แสงแดดส่องเข้ามาทางกระจกหน้ารถ หญิงสาวสองคนที่อยู่แถวหลังถอนหายใจยาว ๆ ออกมาพร้อมกัน ในใจแอบพูดว่าอันตรายมาก!
เมื่อกี๊รถยังไม่ออกมาจากชั้นใต้ดิน เธอไม่กล้าพูด เพราะเธอรู้เย่เฉินมีปราณทิพย์ ประสาทสัมผัสต้องแข็งแกร่งมากแน่ จึงกลัวว่าตัวเองพูดไปเย่เฉินจะได้ยิน
แต่ว่า ตอนนี้รถออกมาแล้ว เธอรู้สึกโล่งใจมาก ดังนั้นจึงจงใจแหย่หลิวม่านฉงโดยพูดไปว่า:“พี่ม่านฉงเป็นอะไรไป?อยู่ดี ๆ ทำไมจู่ ๆ สีหน้าก็ดูแย่”
หลิวม่านฉงรีบพูดว่า:“งั้นเหรอ?อาจจะ……อาจจะหิวไปหน่อยมั้ง……”
หลินหว่านเอ๋อร์จงใจแกล้งเธอ:“ฉันคิดว่าเธอเห็นหนุ่มหล่อด้านนอกรถเมื่อกี๊แล้วใจเต้นเสียอีก!”
“อ๋า?!”หลิวม่านฉงตกใจ รีบพูดว่า:“ที่ไหนกันล่ะ……จะเป็นไปได้ไง……ฉันไม่สังเกตเห็นหนุ่มหล่อที่ไหนด้วยซ้ำ……”
หลินหว่านเอ๋อร์จึงพูดไปงั้นว่า:“ก็ในโรงจอดรถใต้ดินเมื่อกี๊ หนุ่มหล่อที่เดินไปจากด้านข้างรถพวกเราไง ตัวสูง ๆ หน้าตาก็หล่อมากด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...