ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5292
หลินหว่านเอ๋อร์โล่งอก พูดอย่างยิ้มแย้มว่า：“ก็ไม่นานหรอก แค่ห้าหรือหกนาทีเท่านั้นเอง”
หลิวม่านฉงพยักหน้า ถามเธออย่างเป็นห่วงว่า：“เมื่อกี๊เธอปวดท้องไม่ใช่เหรอ？ตอนนี้เป็นไงบ้าง？”
หลินหว่านเอ๋อร์รีบพูด：“รู้สึกจะดีขึ้นแล้ว น่าจะไม่เป็นอะไรหรอก”
หลิวม่านฉงยิ้มและพูดว่า：“หรือประจำเดือนอาจจะใกล้มา ปกติประจำเดือนของเธอมาวันไหน？”
หลินหว่านเอ๋อร์พูดอย่างเขินอาย：“ฉันเอ่อ……ก็ประมาณสองวันนี้ของทุกเดือน……”
“ไม่น่าล่ะ”หลิวม่านฉงหันมา พูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า：“วันนี้กินน้ำอุ่นเยอะ ๆ ล่ะ แล้วก็อย่าออกกำลังกายหนักไป”
“โอเค โอเค”หลินหว่านเอ๋อร์รีบตอบรับ แล้วพูดกับพี่เสียน：“พี่เสียนพวกเรารีบกลับไปดีกว่า ฉันหิวแล้ว”
พี่เสียนพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม：“เรากลับไปแค่สิบกว่านาทีเอง ถึงบ้านก็ได้กินข้าวแล้ว”
พูดไป เธอก็สตาร์ทรถตู้ออก ขับออกไปจากโรงจอดรถใต้ดิน
ตอนนี้เอง เย่เฉินได้จอดรถบีเอ็มที่ตัวเองขับมาที่ช่องว่างไม่ไกลตรงหน้ารถตู้ เนื่องจากทานากะ โคอิจิซื้อบ้านไม่ได้สนใจในการซื้อที่จอดรถ เย่เฉินจึงได้แต่จอดรถไว้ที่จอดชั่วคราวที่ส่วนกลางกำหนดไว้
ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของที่จอดชั่วคราวก็คืออยู่ค่อนข้างไกลจากลิฟต์
ดังนั้น เมื่อเขาจอดรถแล้วเขาก็หาห้องโถงลิฟต์ไปตามป้ายในโรงจอดรถ กับอิโตะ นานาโกะ
จิตใตสำนึกเธอรู้สึกว่า ไม่ว่าอย่างไรตัวเองก็จะให้ เย่เฉินเห็นตัวเองไม่ได้
และตอนนี้เอง พี่เสียนได้ขับรถผ่านด้านข้างเย่เฉิน เย่เฉินที่อยู่ด้านนอกรถดึงนานาโกะมาโดยไม่รู้ตัว ให้เธอหลบไปด้านหลังตัวเอง เพื่อไม่ให้ถูกรถชน
การเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เอาใจใส่แบบนี้ ทำให้หญิงสาวทั้งสองคนในรถตู้เห็นอย่างชัดเจน
ตอนนี้เอง พี่เสียนถามโดยไม่รู้ตัวว่า：“คุณหลิว คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？”
หลิวม่านฉงส่ายหน้าโดยไม่รู้ตัว หันกลับมามองแผ่นหลังเย่เฉินอย่างควบคุมไม่ได้ พร้อมกับพูดเสียงเบาอย่างไม่เป็นธรรมชาติว่า：“พี่เสียนรีบขับรถเถอะ ฉันก็หิวแล้ว……”
เวลานี้เอง เย่เฉินที่เดินเคียงไหล่กับอิโตะ นานาโกะ จู่ ๆ ก็รู้สึกว่ากระเป๋ากางเกงสั่นอย่างรุนแรงอีกครั้ง เขาจึงใช้มือกุมกระเป๋ากางเกงอย่างไม่รู้ตัว ขมวดคิ้วเล็กน้อย คิดในใจว่า：“แปลก ทำไมแหวนเก่า ๆ นี้ถึงผิดปกติอีกแล้ว？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...