ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5291

ตู้ไห่ชิงยิ้มเล็กน้อย พูดด้วยปลื้มใจอย่างยากที่จะปกปิดความโล่งใจ：“แม่บอกลูกแล้วไง ทุกสิ่งในโลกมีจำนวนที่แน่นอน แม้ว่าพี่ชายลูกจะเป็นเพลย์บอยมา 20 กว่าปี แต่ตอนนี้ดูสิ ชีวิตของเขาถูกชำระล้างไปแล้ว”

พูดไป ตู้ไห่ชิงก็พูดอีกว่า：“รอพี่ชายแกกลับมาจากวัดต้าจาวอีกแปดเดือนข้างหน้า ชีวิตของเขาก็จะมีการเปลี่ยนแปลงแบบมหันต์ แม้ว่าแม่จะไม่รู้ว่าการเปลี่ยนแปลงนี้จะเป็นอย่างไร แต่แม่เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงนี้จะทำให้เขาดีขึ้นอย่างแน่นอน”

ซูจือหยูพยักหน้าเบา ๆ ถอนหายใจพูดว่า：“ดูเหมือนว่าความทุกข์ยากระหว่างการเดินทางของพี่จะไม่เสียเปล่า ถ้าจากนี้ไปเขาสามารถเดินไปบนเส้นทางที่ถูกต้องได้ ก็ต้องขอบคุณลูกไม้เด็ดของคุณเย่……”

ตู้ไห่ชิงพูดอย่างเห็นด้วย：“บางครั้งคนเราก็ต้องล้มก่อนถึงจะประสบความสำเร็จ ก็แค่บางคนถูกเลี้ยงจนเสียคน ถูกปกป้องดีเกินไป คนรอบตัวเขาไม่อยากให้เขาประสบเรื่องแบบนั้น ดังนั้นต้องขอบคุณเย่เฉินจริง ๆ ”

ซูจือหยูรีบพูดว่า：“อ้อใช่สิแม่ คุณเย่บอกว่า หลังอาหารเที่ยงเขาจะมาเยี่ยม”

ตู้ไห่ชิงตกใจเล็กน้อย ถามเธอไปโดยไม่รู้ตัวว่า：“เย่เฉินจะมา？”

“ใช่ค่ะ”ซูจือหยูพยักหน้า

“โอเค”ตู้ไห่ชิงพูดด้วยรอยยิ้ม：“จะได้ขอบคุณเขาต่อหน้า！”

……

อีกด้าน

เย่เฉินขับบีเอ็ม 530 ของพ่อตา มารับอิโตะ นานาโกะไปที่ Tomson Riviera

และทั้งหมดนี้จำเป็นสำหรับการทำงานในวันข้างหน้าของหลิวม่านฉง และไม่จำเป็นต้องนำของจำนวนมากขนาดนี้กลับเกาะฮ่องกาง แบบนั้นนอกจากจะลำบากแล้วยังทำหายและลืมง่ายด้วย ดังนั้นเธอจึงเสนอให้พี่เสียนขับรถมาที่ Tomson Riviera ก่อน เธอจะวางของเหล่านี้ไว้ที่บ้านใหม่ของเธอที่นี่ก่อน

เดิมทีหลินหว่านเอ๋อร์อยากสร้างสัมพันธ์อันดีกับหลิวม่านฉง ดังนั้นจึงไปเซ็นสัญญากับเธอที่มหาวิทยาลัยจินหลิงเอง แต่ไม่คิดว่าหลิวม่านฉงเซ็นเสร็จจะมาที่ Tomson Riviera ทำเอาเธอตกใจมาก

ถึงจะบอกว่าหลินหว่านเอ๋อร์มาจินหลิงเพื่อมาหาเย่เฉิน แต่ตอนนี้เธอยังไม่ทันเตรียมตัวที่จะพบกับเย่เฉินเลย ดังนั้นเธอไม่อยากมา Tomson Riviera เลย

โชคดีที่แถวหลังของรถคันใหญ่นี้มีความเป็นส่วนตัวมาก เธอจึงหาข้ออ้างว่ารู้สึกไม่สบายตัว นั่งรอหลิวม่านฉงในรถ

หลิวม่านฉงออกมาจากห้องโถงลิฟต์ พี่เสียนก็เปิดประตูเลื่อนไฟฟ้าทางด้านขวาของแถวหลัง หลิวม่านฉงก้าวขึ้นรถ ยิ้มและพูดกับพวกเขาสองคนว่า：“ขอโทษนะ ให้พวกเธอรอนานเลย พวกเราไปกันเถอะ”