ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5319
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินกำลังข่มขู่เขา และยังจงใจยื่นแขนมาตรงหน้าเขา หงฉางชิงอยากจะฉีกเขาออกเป็นชิ้นๆ เพราะเขาไม่เคยถูกเหยียดหยามเช่นนี้มาก่อนในชีวิต
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาคิดว่าเขายังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำในจินหลิง ออกไปก็เป็นสถานีตำรวจเมื่อแม้ว่าในใจเขาจะโกรธมากแต่เขาก็ทำได้เพียงระงับมันไว้อย่างสุดชีวิต
เมื่อเฉินเย่เห็นว่าใบหน้าของเขาซีดเซียวและทั้งตัวเขาเหมือนกำลังจะระเบิดออกมา เย่เฉินหัวเราะและเย้ยหยัน: "เป็นอะไร? คุณไม่กล้าวัดชีพจรฉันเหรอ ฉันคิดว่าเมื่อวานนี้ไอ้แก่อย่างแกน่าจะชนะหมอเทพซือด้วยการโกง ถ้าไม่อย่างนั้นทำไมแกถึงไม่กล้าวัดชีพจรของฉัน"
เดิมทีเย่เฉินสงสัยว่าหงฉางชิงคนนี้ได้วางกับดักให้ซือเทียนฉีหรือไม่ แต่วันนี้เมื่อเห็นว่าเขาเป็นนักบู๊แปดดาวจึงมั่นใจกับสิ่งที่คาดเดามากขึ้น
นักบู๊ระดับแปดดาวต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ทุกวัน แม้ว่าบุคคลดังกล่าวจะมีพรสวรรค์เป็นแพทย์ชั้นนำของประเทศ แต่เขาก็ไม่มีเวลาและโอกาสมากพอที่จะเป็นแพทย์ชั้นนำของประเทศอย่างแน่นอน
ในโลกนี้มีนักวิทยาศาสตร์ระดับแนวหน้าหลายคนที่สามารถคว้ารางวัลโนเบล และยังมีปรมาจารย์หลายคนที่สามารถศึกษาเครื่องดนตรีบางชนิดหรือภาพวาดบางภาพจนสมบูรณ์แบบได้ และยังมีนักกีฬาอีกมากมายที่สามารถฝึกฝนกีฬาจนกลายเป็นแชมป์โลกได้
อย่างไรก็ตามมีใครเคยได้ยินไหมว่ามีผู้รับรางวัลโนเบลคนไหนที่สามารถเป็นนักเปียโนและแชมป์โอลิมปิกพร้อมกันได้
พลังงานของมนุษย์มีจำกัดเสมอ ในเมื่อหงฉางชิงเป็นนักบู๊แปดดาว แน่นอนว่าเขาไม่มีเวลาและพลังมากพอที่จะเป็นผู้นำในด้านอื่นๆ
ขณะนี้เมื่อเห็นว่าเย่เฉินบีบคั้นเขามาโดยตลด หงฉางชิงก็รู้สึกตื่นตระหนก
แม้ว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์ลัทธิเต๋าและถือได้ว่าเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ แต่ที่ผ่านมาส่วนใหญ่เขาทุ่มเทให้กับการฝึกศิลปะต่อสู้ และอีกส่วนก็ใช้เพื่อศึกษาการกลั่นโอสถระดับต่ำของลัทธิเต๋า เขาไม่ได้ศึกษาลงลึกเรื่องแพทย์แผนจีนแต่อย่างใด
แต่เย่เฉินรู้สึกว่ามันฟังดูแปลกๆ
เมื่อเห็นว่าหงฉางชิงยังเงียบเขาก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "ไม่กล้าแข่งใช่ไหม? ดูแล้วแกเป็นคนโกหกแน่ๆ! รีบไสหัวออกไปให้ไกลที่สุดก่อนที่ฉันจะโทรแจ้งตำรวจมาจับแก! "
หงฉางชิงกัดฟันแล้วพูดว่า "ใครว่าฉันไม่กล้าล่ะ แต่แกเป็นคนของซือเทียนฉี พวกแกทุกคนสมรู้ร่วมคิดกัน ให้ฉันจับชีพจรเพื่ออะไร แม้ว่าฉันจะเดาถูกแกก็จะบอกว่าฉันเดาไม่ถูก! "
เย่เฉินยิ้มแล้วหยิบบัตรประจำตัวของเขาออกมาทันที วางมันไว้บนโต๊ะแล้วปิดชื่อและวันเกิดของเขาแล้วพูดเรียบๆ: "มา บัตรประจำตัวของฉันอยู่นี่แกมาวัดชีพจรของฉัน หากวันเดือนปีเกิดที่แกวัดได้ คลาดเคลื่อนจากบัตรประชาชนไม่เกินเจ็ดวัน ถือว่าแกชนะ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...