ทันทีที่พูดจบเฉินเสี่ยวจาวก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ขณะที่วิ่งเธอพูดกับเย่เฉินว่า: "อาจารย์เย่ เรื่องที่อาจารย์สั่งให้ฉันทำฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว!"
หงฉางชิงมองเฉินเสี่ยวจาวแล้วถามทันที: "สาวน้อย! ตาของหนูอยู่ที่ไหน! ทำไมเมื่อวานยังบอกว่ายินดียอมรับความพ่ายแพ้ แต่วันนี้กลับกลายเป็นเต่าที่หดหัวอยู่ในกระดอง!"
เฉินเสี่ยวจาวถอนหายใจ: "ไอ้แก่สารเลว ตาของฉันไม่ใช่เต่าที่หดหัวอยู่ในกระดอง! ถ้าจะพูดถึงเต่าก็คือแก!
"คุณ..." เมื่อนึกถึงคำอธิบายของ เฉินเสี่ยวจาว Hong Changqing ก็หน้าซีดด้วยความโกรธและสาปแช่งด้วยความโกรธ "เอาล่ะ! ถ้า ซือเทียนฉี ไม่ออกมา ฉันจะถอดแผ่นป้ายของเขาออกเอง!"แกเป็นเต่าแก่ที่พยายามเอาหัวออกมากัดคนอื่น“
"แก..." เมื่อหงฉางชิงนึกถึงคำพูดของเฉินเสี่ยวจาวเขาก็หน้าซีดแล้วด่าว่า "ดี! ถ้าซือเทียนฉีไม่ออกมา ฉันจะถอดป้ายของเขาออกเอง!"
เย่เฉินห้ามเขาทันที: "เดี๋ยวก่อน! แกมันสารเลวไร้ยางอายจริงๆ คิดว่าตัวเองเป็นใคร กล้ามาที่คลินิกของคนอื่นแล้วเอาป้ายคนอื่นออก แกเป็นโจรหรือ?"
หงฉางชิงพูดอย่างเย็นชา: "เมื่อวานนี้ซือเทียนฉีแพ้จี้ซื่อถังนี้ให้ฉันแล้ว และเขายินดีที่จะยอมรับความพ่ายแพ้หรือเขาต้องการกลับคำ?"
เย่เฉินเบ้ปากแล้วพูดว่า "โธ่ คนแก่อย่างแกไม่รู้กฎหรือ? สำหรับคลินิกเช่นนี้ มีทั้งบ้านการตกแต่งภายในและเฟอร์นิเจอร์ข้างใน อย่างน้อยราคาหลักล้าน แกบอกว่าคนอื่นเสียของหลักล้านให้แก ถ้าอย่างนั้นแกเล่นการพนันผิดกฎหมาย!”
พูดจบเขาบอกเฉินเสี่ยวจาวทันทีว่า: "เสี่ยวจาวโทร110เดี๋ยวนี้ ฉันจะดูว่าตำรวจจะว่าอย่างไร!"
หงฉางชิงกระวนกระวายกระทืบเท้าแล้วพูดว่า "แก... แกโกงกันชัดๆ!"
เย่เฉินพยักหน้าแล้วถามอีกครั้ง: "แล้วผลการทดสอบทายอายุของพวกคุณเมื่อวานนี้ล่ะ?"
หงฉางชิงพูดเสียงดังทันที: "เมื่อวานฉันตรวจได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเกิดวันที่ 8สิงหาคม2509 และ ซือเทียนฉีตรวจได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเกิดวันที่ 1 มีนาคม 2510 ใสุดท้ายวันเกิดในบัตรประชาชนของผู้หญิงคนนั้นคือ 15 สิงหาคม 2509 "วันที่ ! ห่างจากวันที่ฉันตรวจได้เพียงสัปดาห์เดียวเท่านั้น!"
เย่เฉินขมวดคิ้วแล้วถามว่า: "แกเก่งขนาดนั้น? ชีพจรสามารถบอกวันเกิดของอีกฝ่ายได้และยังพลาดแค่เจ็ดวันเท่านั้น"
หงฉางชิงถอนหายใจแล้วพูดว่า "กบในกะลา ฉันสามารถตรวจได้หลายอย่าง!"
เย่เฉินเบ้ปากยื่นมือไปหาเขาแล้วพูดว่า "มา แกจับชีพจรของฉันแล้วดูวัยเดือนปีเกิด! ฉันสามารถบอกแกล่วงหน้าได้เลยว่าความคลาดเคลื่อนต้องมากกว่าเจ็ดวัน แกโดนฉันตบแน่!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...