ทันทีที่พูดจบเฉินเสี่ยวจาวก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ขณะที่วิ่งเธอพูดกับเย่เฉินว่า: "อาจารย์เย่ เรื่องที่อาจารย์สั่งให้ฉันทำฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว!"
หงฉางชิงมองเฉินเสี่ยวจาวแล้วถามทันที: "สาวน้อย! ตาของหนูอยู่ที่ไหน! ทำไมเมื่อวานยังบอกว่ายินดียอมรับความพ่ายแพ้ แต่วันนี้กลับกลายเป็นเต่าที่หดหัวอยู่ในกระดอง!"
เฉินเสี่ยวจาวถอนหายใจ: "ไอ้แก่สารเลว ตาของฉันไม่ใช่เต่าที่หดหัวอยู่ในกระดอง! ถ้าจะพูดถึงเต่าก็คือแก!
"คุณ..." เมื่อนึกถึงคำอธิบายของ เฉินเสี่ยวจาว Hong Changqing ก็หน้าซีดด้วยความโกรธและสาปแช่งด้วยความโกรธ "เอาล่ะ! ถ้า ซือเทียนฉี ไม่ออกมา ฉันจะถอดแผ่นป้ายของเขาออกเอง!"แกเป็นเต่าแก่ที่พยายามเอาหัวออกมากัดคนอื่น“
"แก..." เมื่อหงฉางชิงนึกถึงคำพูดของเฉินเสี่ยวจาวเขาก็หน้าซีดแล้วด่าว่า "ดี! ถ้าซือเทียนฉีไม่ออกมา ฉันจะถอดป้ายของเขาออกเอง!"
เย่เฉินห้ามเขาทันที: "เดี๋ยวก่อน! แกมันสารเลวไร้ยางอายจริงๆ คิดว่าตัวเองเป็นใคร กล้ามาที่คลินิกของคนอื่นแล้วเอาป้ายคนอื่นออก แกเป็นโจรหรือ?"
หงฉางชิงพูดอย่างเย็นชา: "เมื่อวานนี้ซือเทียนฉีแพ้จี้ซื่อถังนี้ให้ฉันแล้ว และเขายินดีที่จะยอมรับความพ่ายแพ้หรือเขาต้องการกลับคำ?"
เย่เฉินเบ้ปากแล้วพูดว่า "โธ่ คนแก่อย่างแกไม่รู้กฎหรือ? สำหรับคลินิกเช่นนี้ มีทั้งบ้านการตกแต่งภายในและเฟอร์นิเจอร์ข้างใน อย่างน้อยราคาหลักล้าน แกบอกว่าคนอื่นเสียของหลักล้านให้แก ถ้าอย่างนั้นแกเล่นการพนันผิดกฎหมาย!”
พูดจบเขาบอกเฉินเสี่ยวจาวทันทีว่า: "เสี่ยวจาวโทร110เดี๋ยวนี้ ฉันจะดูว่าตำรวจจะว่าอย่างไร!"
หงฉางชิงกระวนกระวายกระทืบเท้าแล้วพูดว่า "แก... แกโกงกันชัดๆ!"
เย่เฉินพยักหน้าแล้วถามอีกครั้ง: "แล้วผลการทดสอบทายอายุของพวกคุณเมื่อวานนี้ล่ะ?"
หงฉางชิงพูดเสียงดังทันที: "เมื่อวานฉันตรวจได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเกิดวันที่ 8สิงหาคม2509 และ ซือเทียนฉีตรวจได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเกิดวันที่ 1 มีนาคม 2510 ใสุดท้ายวันเกิดในบัตรประชาชนของผู้หญิงคนนั้นคือ 15 สิงหาคม 2509 "วันที่ ! ห่างจากวันที่ฉันตรวจได้เพียงสัปดาห์เดียวเท่านั้น!"
เย่เฉินขมวดคิ้วแล้วถามว่า: "แกเก่งขนาดนั้น? ชีพจรสามารถบอกวันเกิดของอีกฝ่ายได้และยังพลาดแค่เจ็ดวันเท่านั้น"
หงฉางชิงถอนหายใจแล้วพูดว่า "กบในกะลา ฉันสามารถตรวจได้หลายอย่าง!"
เย่เฉินเบ้ปากยื่นมือไปหาเขาแล้วพูดว่า "มา แกจับชีพจรของฉันแล้วดูวัยเดือนปีเกิด! ฉันสามารถบอกแกล่วงหน้าได้เลยว่าความคลาดเคลื่อนต้องมากกว่าเจ็ดวัน แกโดนฉันตบแน่!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...