ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5317
ขณะนั้นเขาคิดได้ว่าถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ซือเทียนฉีอาจมียาชนิดเช่นเดียวกับกู้ชิวอี๋
อย่างไรก็ตามเขาแสร้งทำเป็นป่วยอยู่สองสามวันเพื่อทดสอบ แต่กลับพบว่าแม้ว่าซือเทียนฉีจะมีทักษะแพทย์แผนจีนที่ดีเยี่ยม แต่เขาก็ไม่เชี่ยวชาญในการเล่นแร่แปรธาตุ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสามารถกลั่นโอสถที่เปลี่ยนความเสื่อมโทรมให้กลายเป็นของวิเศษ
ดังนั้นเขาจึงเกิดความคิดชั่ว
เขาต้องการใช้วิธีการยั่วยุให้ซือเทียนฉีแข่งขันทักษะทางการแพทย์กับตน จากนั้นวางแแผนให้เขา เสียจี้ซื่อถังให้กับตน ด้วยเหตุนี้หากมีผู้มีความสามารถอยู่เบื้องหลังซือเทียนฉี ไม่แน่อาจจะล่อให้เขาออกมาได้
หากไม่มีคนมีความสามารถอยู่เบื้องหลังซือเทียน ตนก็ชนะทักษะทางการแพทย์เขาและได้จี้ซื่อถังอีกทั้งมีชื่อเสียงในจินหลิง
มีชื่อเสียงก็จะมีเงินตั้งหลักในจินหลิงได้อย่างรวดเร็ว
เขามั่นใจมากว่าไม่ว่าจะเป็นทักษะทางการแพทย์หรือซวนซวน สองคนนี้ต่างเป็นผู้มีความสามารถระดับสูง และจะกลายเป็นเป้าหมายการแสวงหาอำนาจของผู้มั่งคั่ง
เมื่อเขาเข้ามาแทนที่ซือเทียนฉี เขาก็จะกลายเป็นหมอเทพที่มีอำนาจในสายตาของผู้มั่งคั่งในจินหลิงอย่างแน่นอน และนี่จะช่วยให้เขาเข้าสังคมชั้นสูงของจินหลิงได้อย่างรวดเร็วและสะดวกที่เขาจะรับรู้ข่าวสาร
เป็นเพราะเหตุนี้ในสายตาของเขาจี้ซื่อถังจึงกลายเป็นการต่อสู้ครั้งแรกที่เขาต้องเอาชนะ
แม้ว่าเย่เฉินที่อยู่ตรงหน้าจะหยิ่งยโส แต่หงเทียนซือไม่คิดว่าเย่เฉินจะเป็นผู้มีความสามารถที่อยู่เบื้องหลังซือเทียนฉี แต่มองเขาเป็นเพียงตัวตลก
เย่เฉินเบ้ปากสำรวจตัวเขาแล้วถามว่า "แกคือหงเทียนซือ?"
หงฉางชิงกัดฟันแล้วพูดว่า "ถูกต้อง!หงเทียนซือคือฉันเอง!"
เย่เฉินพูดว่า "โอ้ ทุกคนเรียกฉันว่าอาจารย์เย่ แต่แกชื่อหงเทียนซือ ฉันคือต้าแกคือเทียน ซึ่งคำนี้ของแกมีมากกว่าฉันหนึ่งขีด ตามความหมายนี้แปลว่าแกเหนือกว่าฉันหรือ?"
หงฉางชิงคิดว่าเย่เฉินจงใจประชดเขาจึงพูดด้วยความโกรธ: "ไอ้หนูเก่งมันปากดีจริงๆ! แต่ตอนนี้ฉันไม่อยู่ในอารมณ์จะพูดเรื่องไร้สาระกับแก! วันนี้ฉันมาหาซือเทียนฉี เขาอยู่ที่ไหน ?บอกให้ออกมาคุยกับฉันหน่อย!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...