"แก!"หงเทียนซือเย่อหยิ่งจนเคยตัว ช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาได้กลายเป็นปรมาจารย์ลัทธิเต๋าที่มีชื่อเสียงโดยอาศัยความสามารถในการกลั่นโอสถเพิ่มระดับชี่แท้ระดับต่ำ ลัทธิเต๋านับไม่ถ้วนบูชาเขาและคนจีนที่ร่ำรวยอันดับต้นๆอีกหลายคนต่างพากันเลื่อมใสศรัทธาเขาแล้วถวายเงินให้เขามากมาย กล่าวได้ว่าเขาเปรียบเสมือนดาวล้อมเดือน
แต่เขาไม่เคิดมาก่อนว่าเด็กที่ดูเหมือนจะไม่มีชี่แท้และไม่ได้เรียนศิลปะการต่อสู้ด้วยซ้ำ จะกล้าพูดโอหังต่อหน้าเขาอีกทั้งยังดูแคลนเขาอย่างไร้ค่า!
เขากัดฟันด้วยความโกรธแล้วพูดว่า "ไอ้หนู แกกำลังรนหาที่ตายอย่าหาว่ฉันไม่เกรงใจ!"
พูดจบเขากำมัดแล้วเหวี่ยงมาทางเย่เฉิน
แต่เย่เฉินก็ไม่กลัวและไม่ได้หลบแต่กลับมองเขาอย่างยั่วยุแล้วพูดเรียบๆว่า : "มาสิ ฉันจะทำให้คุณรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าผู้มีอำนาจไม่สามารถเอาชนะพลังของท้องถิ่นได้ เชื่อหรือไม่แค่ฉันโทรกริ๊งเดียวก็สามารถทำให้คุณกลายเป็นเป้าหมายของฝ่ายดีและฝ่ายชั่วของทั้งจินหลิงได้!"
ทันทีที่เย่เฉินพูดแบบนี้หงเทียนซือก็ตกใจทันที!
จากนั้นเขาก็หยุดกำปั้นของเขาที่กำลังจะชกออกไป
ไม่ใช่ว่าเขากลัวเย่เฉินแต่เขาเข้าใจเรื่องหนึ่งจากคำพูดของเย่เฉิน: "เด็กคนนี้ต้องเป็นผู้นำในจินหลิงแน่ๆ แม้ว่าฉันจะไม่กลัวเขาแต่ฉันเพิ่งมาที่นี่ ไม่มีพรรคพวกใดๆ วันนี้หากทำร้ายเขาตำรวจคงจะตามจับฉันทุกที่ เกรงว่าจะอยู่ในจินหลิงยาก ถ้าเป็นอย่างนั้นจะส่งผลต่อเป้าหมายการมาจินหลิงของฉัน!"
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เขาก็กัดฟันแล้วคิดกับตัวเองว่า "ช่างมัน! เรื่องเล็กน้อยไม่อดทนจะทำให้เสียการใหญ่"! วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตเด็กคนนี้!"
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้หงเทียนซือเก็บหมัดของเขามองเย่เฉินแล้วพูดด้วยความโกรธ: "ไอ้หนู! วันนี้เป็นโชคดีของแก ฉันไม่อยากฆ่าใครที่นี่ มิฉะนั้นแค่คำพูดที่ม่เกียรติฉันเหล่านั้น ฉันก็ส่งแกไปหาซันซิงนานแล้ว !”
เย่เฉินถ่มน้ำลายแล้วเย้ยหยันต่อไป: "ถุ้ย! ไอ้แก่อย่างแกมันปากแข็งจริงๆ ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกแกเสียดายที่แกไม่ลงมือ! ไม่อย่างนั้นละก็ ฉันจะทำให้แกฉี่ราดออกมาที่นี่เลย ถึงตอนนั้นอย่าจับเป้ากางเกงแล้วบอกว่าฉันไม่เคารพผู้อาวุโสเมตตา!"
หากเป็นเช่นนั้นจะมีตำรวจเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง แม้ว่าตัวเองจะเป็นนักบู๊แปดดาวแต่ก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับตำรวจในเมืองใหญ่อย่างจินหลิงอย่างแน่นอน
ในความคิดของเขาเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะฆ่าเย่เฉิน แค่หมัดเดียวก็สามารถทำลายสมองของเขาได้
แต่ว่าหลังจากทำร้ายเขาแล้วเรื่องจะจบลงอย่างไร คงเป็นปัญหาใหญ่มาก
เมื่อเขากลายเป็นอาชญากรที่จินหลิงต้องการตัว เขาจะหายาอายุวัฒนะที่นี่อย่างสบายใจได้อย่างไร?!
ยิ่งไปกว่านั้นเหตุผลที่ฉันอยากได้จี้ซื่อถังของซือเทียนฉี ก็เพราะสอบถามหลายที่เขาได้รู้ว่าซือเทียนฉีในจี้ซื่อถังเป็นแพทย์จีนที่มีชื่อเสียงที่สุดในจินหลิง และมีข่าวลือว่าครั้งหนึ่งเขาเคยรักษาผู้ป่วยอัมพาตท่อนล่างด้วยยาวิเศษชนิดหนึ่งซึ่งมันวิเศษมาก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...