ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5315
เย่เฉินลุกขึ้นแล้วนำป้ายของหอนักพรตมาวางไว้หน้าเก้าอี้แล้วกลับมานั่งบนเก้าอี้ และเอาเท้าเหยียบป้ายหอนักพรต
ไม่นานชายชรารูปร่างผอมสูงที่ไว้เครายาวก็เดินมาหน้าประตูอย่างอุกอาจ
คนนี้คือหงเทียนซือที่บินหลายพันไมล์จากสหรัฐอเมริกามาจินหลิงเพื่อหาเบาะแสของอายุวัฒนะ
ในขณะนี้หงเทียนซือเห็นว่าแผ่นป้ายของจี้ซื่อถังยังคงแขวนอยู่ด้านบนและสีหน้าของเขาก็ไม่พอใจทันที เขาเอามือไพล่หลังแล้วเดินเข้ามาจี้ซื่อถัง ทันทีที่เข้าเขาก็พูดเสียงดัง: "ซือเทียนฉีล่ะ! ตกลงกันแล้วว่าจะเก็บข้าวของและออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วถอดป้ายจี้ซื่อถัง จนป่านี้ทำไมยังไม่เก็บของ!"
เย่เฉินซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้มองหงเทียนซือเห็นว่าในตัวของคนๆนี้มีปราณทิพย์แต่ แต่เขาก็มีชี่แท้จริงอยู่จำนวนหนึ่งถึงระดับนักบู๊แปดดาว
นักบวชลัทธิเต๋าคนหนึ่งมีความแข็งแกร่งระดับนักบู๊แปดดาว ซึ่งทำให้เย่เฉินรู้สึกชื่นชมเล็กน้อย
ขณะนี้เทียนซือหงเห็นว่าไม่มีใครตอบเขา ฉะนั้นเขาทนไม่ได้และรู้สึกโมโหแล้วพูดว่า "ซือเทียนฉีล่ะ! กล้าเก็บป้ายจี้ซื่อถังไว้ แต่ตัวเองกลับหลบซ่อนไม่กล้าออกมาเจอผู้คน?!"
ขณะนี้เย่เฉินจงใจไอสองครั้งยืดเส้นยืดสายยืนขึ้นแล้วพูดอย่างไม่พอใจ: "ตะโกนอะไรแต่เช้า? สมองของแกถูกประตูหนีบหรือไง? โทร120 ไปหาหมอห้องฉุกเฉินที่โรงพยาบาลจะดีกว่า ที่นี่รักษาไม่ได้“
หงเทียนซือมองเย่เฉินที่ลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหันขมวดคิ้วแล้วถามว่า "แกเป็นใคร"
เย่เฉินยังกังวลว่าเขาอาจได้เจอพ่อของเขาดังนั้นเขาจึงจงใจถามว่า "ทำไม คุณไม่เคยเห็นฉันหรือ？"
พูดจบเขากำหมัดแล้วตั้งท่าต่อสู้
เย่เฉินเม้มริมฝีปากแล้วพูดประชดประชัน: "โอ้ บุกเข้ามาทำร้ายคนที่นี่ตั้งแต่เช้า? เชื่อหรือไม่ว่าถ้าคุณชกมาฉันสามารถทำให้แม้แต่กางเกงในของคุณก็หายไปด้วย? "
หงเทียนซือพูดเย้ยหยันว่า: "เจ้าเด็กโง่ กล้าพูดจาโอหังต่อหน้าฉัน หากไม่ใช่เพราะพระรัตนตรัยฉันฆ่าแก่แน่!"
เย่เฉินยังพูดประชดประชัน: "โอ้ คุณเชื่อซันซิง ถ้าอย่างนั้นคุณก็เป็นนักพรต คุณเป็นนักพรตแต่กลับไม่ตั้งใจบำเพ็ญตบะ มาทำอะไรอยู่ที่นี่และยังคิดจะฆ่าคนโดยไม่มีเหตุ นักพรตอย่างคุณต่างอะไรจากปีศาจชายชู้หญิงโฉดและนักบวชที่ลวนลามเด็กผู้ชาย แม้ว่าฉันจะไม่เชื่อในซันซิงของคุณ แต่ฉันรู้สึกละอายใจแทนพวกเขา!ลัทธิเต๋านับพันๆปีทำไมถึงมีคนอย่างคุณออกมาได้?มันน่าอายจริงๆ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...