ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5314

เย่เฉินเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสนใจแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: "ของสิ่งนี้อาจไม่ใช่ของดีสำหรับการเล่นแร่แปรธาตุ"

พูดจบเขาถามซือเทียนฉีว่า: "ชายคนนั้นบอกหรือไม่ว่าเขาจะมาเมื่อไหร่"

ซือเทียนฉีรีบพูดว่า: "เขาบอกว่าจะมาพรุ่งนี้แปดโมงเช้า จะมาแขวนป้ายที่วางไว้ที่หน้าประตู"

เย่เฉินนึกถึงป้ายที่ห่อด้วยผ้าไหมสีแดงหน้าประตูยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินออกไปหน้าประตู

เย่เฉินยืนนิ่งอยู่หน้าป้ายยื่นมือออกไปฉีกผ้าไหมสีแดงออกโดยไม่เกรงใจ เผยให้เห็นอักษรเคลือบทองสามตัว: หอนักพรต

เย่เฉินหัวเราะจากนั้นดึงบันไดที่อยู่ข้างหยกป้ายจี้ซื่อถังที่ถูกถอดออกด้วยมือข้างเดียวแล้วแขวนป้ายนั้นกลับเข้าไปใหม่

ซือเทียนฉีพูดอย่างกระวนกระวาย: "อาจารย์เย่ อย่าทำอย่างนั้น ... ถ้าคุณวางแขวนป้ายนี้ ฉันก็จะกลายเป็นกล้าเดิมพันแต่ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ... "

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม: "ไม่เป็นไร แขวนป้ายไว้เพื่อให้เขารู้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับเรื่องนี้และเขาจะต้องรีบมาจัดการอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นฉันจะดวลกับเขา!"

เย่เฉินรู้ว่าครั้งนี้หงเทียนซือคนนี้มาที่นี่เพื่อยาอายุวัฒนะ ในเมื่อเขามาหาซือเทียนฉีแล้ว ไม่ว่าเขาจะรู้ตัวตนของเย่เฉินหรือไม่ก็ตามก็ไม่สามารถปล่อยให้เขาอยู่ในจินหลิงแบบนี้ต่อไปได้

ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้คือการเริ่มจู่โจม

อย่างไรก็ตามเย่เฉินคำนึงถึงเรื่องหนึ่งนั่นคือ เนื่องจากหงเทียนซือสนิทกับคุณยายของเขา เขาอาจจะเคยพบพ่อแม่ของตนด้วยหรือไม่

ถ้าเขาเคยพบ เขาอาจจะเดาสถานะของตนได้จากรูปร่างหน้าตาของตนที่คล้ายคลึงกับพ่อแม่

แผนการของเย่เฉินคือหากหงเทียนซือถามสงสัยถึงสถานะของเขา เขาจะไม่พูดอะไรมากแต่จะจัดการเขาทันที

จากนั้นเขาพูดกับซือเทียนฉีว่า: "หมอเทพซือ คุณและเสี่ยวจาวกลับบ้านก่อน ไม่ต้องกังวลเรื่องที่นี่ พรุ่งนี้เช้าฉันจะมาตรงเวลา!"

ซือเทียนฉีลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็พยักหน้าตอบรับแล้วพูดด้วยความเคารพ: "ตกลง อาจารย์เย่ พรุ่งนี้เช้าฉันค่อยมาใหม่!"

เย่เฉินโบกมือให้เฉินเสี่ยวจาวเบาๆ เรียกเธอมาข้างๆแล้วกระซิบบางอย่างที่หูของเธอ

เฉินเสี่ยวจาวพยักหน้าทันทีโดยไม่ลังเลแล้วพูดว่า "ได้ค่ะอาจารย์เย่ เสี่ยวจาวจะจัดการให้เรียบร้อย!"

เย่เฉินพยักหน้าแล้วพูดปลอบโยน: "อย่ากังวล ฉันจะช่วยพวกคุณจัดการเรื่องนี้เอง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่ยอมให้ห้ใครมาถอดป้ายจี้ซื่อถัง!"

...

วันถัดไป

เย่เฉินมาถึงจี้ซื่อถังเวลาเจ็ดโมงเช้า

ขณะนี้จี้ซื่อถังได้ติดประกาศแล้วว่าวันนี้คลินิกปิดทำการ และป้ายของจี้ซื่อถังยังคงแขวนอยู่ที่ประตูทางเข้า ในขณะที่แผ่นป้ายของหอนักพรตยังคงถูกวางไว้ข้างๆ

ซือเทียนฉีเปลี่ยนเป็นชุดคลุมยาวตั้งแต่เช้าและรอที่นี่อย่างใจจดใจจ่อ เมื่อเขาเห็นเย่เฉินเข้ามาก็วิ่งไปต้อนรับแล้วพูดว่า "อาจารย์เย่คุณมาแล้ว!"

เย่เฉินพยักหน้าแล้วถามเขาว่า "หมอเทพซือ เสี่ยวจาวมาหรือยัง"

ซือเทียนฉีรีบพูดว่า: "เรียนอาจารย์เย่ เสี่ยวจาวโทรมาบอกว่าใกล้ถึงแล้ว"

"โอเค" เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: "หมอเทพซือไปพักที่ด้านหลังสักครู่ ฉันจะรอหงเทียนซืออยู่ที่นี่!"

ซือเทียนฉีรีบถาม: "อาจารย์เย่ จะให้ฉันรอกับคุณด้วยหรือไม่"

“ไม่จำเป็น” เย่เฉินพูดเรียบๆ: “หากต้องการหมอเทพซือออกมาฉันจะเรียก”

"โอเค!" ซือเทียนฉีพยักหน้า จับมือเย่เฉินแล้วพูดด้วยความเคารพ: "อาจารย์เย่ ฉันจะรอคุณเรียกอยู่ข้างหลัง!"

พูดจบซือเทียนฉีก็หันหลังแล้วไปที่ห้องพักผ่อนของจี้ซื่อถัง