"เอาล่ะ" เย่เฉินถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และถามเขาว่า "สองในสาม คุณแพ้กี่ครั้ง"
ซือเทียนฉีก้มหน้าลงแล้วพูดด้วยความอับอาย: "คุณเย่ ฉันแพ้สามครั้ง ... "
เย่เฉินขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้: "อีกฝ่ายเป็นเพียงนักพรต เท่าที่ฉันรู้สิ่งที่เขาศึกษามักจะเป็นการเล่นแร่แปรธาตุ เขาไม่น่าจะมีความเชี่ยวชาญในทักษะทางการแพทย์มากนัก คุณจะแพ้เขาสามครั้งจริงๆหรือ?”
ซือเทียนฉีก้มหน้าลงแล้วพูดว่า "ฉันไม่รู้ว่าทำไมวิชาทางการแพทย์ของนักพรตคนนี้ถึงโดดเด่นมาก แต่ฉันสู้เขาไม่ได้จริงๆ... "
เย่เฉินถามอีกครั้ง: "ตอนนั้นพวกคุณเลือกเป้าหมายการแข่งขันอย่างไร? มีความเป็นไปได้ไหมที่คนๆนี้จะนัดผู้ป่วยมาล่วงหน้า จากนั้นมาท้าทายคุณแล้วมาเสนอวิธีการแข่งขัน แล้วแอบสมรู้ร่วมคิดกันเพื่อเอาชนะ?”
"นี่..." ซือเทียนฉีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็พึมพำ: "ฉันไม่มีหลักฐานจะพิสูจน์ได้ แต่ฉันไม่ได้ตัดความเป็นไปได้นี้"
หลังจากพูดอย่างนั้นซือเทียนฉีก็พูดอย่างจริงจังอีกครั้ง: "แต่อาจารย์เย่ ลัทธิเต๋ามักจะเน้นย้ำเรื่องการขัดเกลาจิตใจและนิสัย ดังนั้นหงเทียนซือคงไม่ไร้ยางอายขนาดนี้"
เย่เฉินยิ้มอย่างมีนัยแล้วพูดอย่างสบายๆ: "หากเป็นผู้ขัดเกลาจิตใจและนิสัยจริงๆ จะมาที่นี่เพื่อเดิมพันกับคนอื่นทำไม? เช่นเดียวกับพระในวัดและนักบวชในโบสถ์หากพวกเขาอยู่กับผู้ร่ำรวยและมีอำนาจตลอดทั้งวันทำให้คิดแต่เรื่องเงินทองแล้วจะไปขัดเกลาจิตใจจริงๆได้อย่างไร”
ที่เย่เฉินพูดเช่นนั้นก็เพราะตามที่กู้ชิวอี๋บอกหงเทียนซือมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคุณยายของเธอ
ในความคิดของเย่เฉินสิ่งแรกที่ผู้ที่มีศรัทธาที่แท้จริงต้องทำคือการไม่สนใจเรื่องชื่อเสียงและโชคลาภ ถ้าเขาใช้ความสามารถไปกับการผูกมิตรกับคนที่มีอำนาจ จิตใจของเขาจะบริสุทธิ์ได้อย่างไร?
ขณะซือเทียนฉีถอนหายใจ: "มันสายเกินไปที่จะพูดเรื่องพวกนี้ตอนนี้ ตอนนั้นมีผู้ป่วยจำนวนมากที่เห็นฉันแพ้เขา ชื่อของฉันซือเทียนฉีและจี้ซื่อถังสามคำถูกทำลายจากจินหลิงไปแล้ว แม้จะรู้ว่าเขาโกงแต่ก็ไม่มีทางจะเอากลับคืนมาได้แล้ว "
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย: "มันอาจจะไม่แน่"
พูดแล้วเขานึกอะไรออกแล้วถามซือเทียนฉี: "อ่อ หมอเทพซือ คุณบอกว่าเขามีหม้อต้มยาของบรรพบุรุษ มันคือหม้อต้มยาแบบไหน"
ซือเทียนฉีพูดอย่างรวดเร็ว: "มันเป็นหม้อเล่นแร่แปรธาตุของลัทธิเต๋า มีขนาดประมาณลูกรักบี้ ดูเหมือนว่ามันน่าจะทำจากทองแดง ลักษณะของภาชนะเป็นสามขามีหูจับและยังมีฝ่าปิดด้วย บนหม้อต้มมีลายมังกรที่ทำจากผ้าไหมดูแล้วเป็นงานฝีมือที่ประณีตมาก ตามที่เขาพูดมันถูกสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเขาและใช้สำหรับปรุงยาโดยเฉพาะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...