ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 532

บทที่ 532

พอคิดได้แบบนั้น เขาก็รู้สึกกังวลขึ้นมา

เขาพอจะมองออก ว่าอู่ตงไห่นั้นเคียดแค้นคนที่ทำร้ายลูกชายเขาจนเข้ากระดูก และสำหรับคนที่อยู่ในใจของซ่งหวั่นถิงนั้นเขาก็ไม่พอใจอย่างมาก

ถ้าหากว่าทั้งสองเรื่องนี้มาจากคนสองคน สองคนนี้ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะในสายตาของอู๋ตงไห่นั้น มีแค่โทษตายสถานเดียว

แต่ถ้าหากว่าเรื่องทั้งสองนี้มาจากคนคนเดียว อย่างนั้นเกรงว่าตระกูลอู๋คงจะพยายามสุดความสามารถในการฆ่าคนคนเดียว

ดังนั้น เขาเลยอดจะเป็นกังวลแทนอาจารย์เย่ขึ้นมาไม่ได้

แม้ว่าเขารู้ดีว่าพลังของอาจารย์เย่นั้นแข็งแกร่งมาก แต่ถ้าหากต้องเผชิญกับคนตระกูลอู๋แบบนี้ เขาก็ยังรู้สึกอดกังวลไม่ได้

พอหลังจากจบงานเลี้ยง ทุกคนก็พาอู๋ตงไห่กับอู๋ซินลงไปด้านล่างของตึกเทียนเซียงฝู่ หลิวกว่างที่อยากเป็นสุนัขรับใช้จนเนื้อเต้น ก็ต้องการไปที่ลานจอดรถเพื่อส่งสองคนพ่อลูกให้ได้

หงห้า หวังเจิ้งกางและฉินกางนั้นไม่ได้ไปกับพวกนั้นด้วย แต่หลังจากที่ล่ำลากันเสร็จ พวกเขาก็หันมามองหน้ากัน แล้วก็กลับมาที่เทียนเซียงฝู่

พอกลับมาถึงห้องทำงานของหงห้า ฉินกางก็พูดขึ้นด้วยความกังวล： “ทั้งสองท่าน ดูแล้วตระกูลอู๋ต้องการจะหาตัวอาจารย์เย่ออกมา แล้วยังคิดไม่ดีกับเขาอีก พวกเราควรทำอย่างไรดี？”

หวังเจิ้งกางถอนหายใจออกมา แล้วพูดขึ้น： “ความรู้สึกที่คุณหนูหวั่นถิงมีต่ออาจารย์เย่นั้น พวกเราทุกคนก็พอจะดูออก แต่ว่าเรื่องนี้มีแค่พวกเราเท่านั้นที่รู้ คนนอกไม่มีใครดูออก”

หงห้าส่ายมือไปมา แล้วพูดขึ้น： “ถ้าหากว่าตระกูลอู๋ไปสืบมาอย่างสุดความสามารถละก็ เรื่องนี้ยังไงก็ปิดไม่อยู่ เรื่องไม่ได้มีแค่พวกเราที่รู้ คนในตระกูลซ๋งเองก็รู้ คนที่เคยเห็นตอนที่คุณหนูหวั่นถิงกับอาจารย์เย่ด้วยกัน ทุกคนก็รู้”

หงห้าพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี： “สิ่งที่ผมกังวลไม่ใช่แค่เรื่องนี้”

พูดจบ หงห้าก็ถามฉินกาง： “ประธานฉิน คุณหนูผู้ดีเอ้าเสวี่ยน ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ที่คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงใช่ไหม？”

“ใช่” ฉินกางยิ้มแล้วพูดขึ้น： “คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง เป็นมหาลัยการเงินที่ดีที่สุดในประเทศ หนึ่งในสาขาการจัดการธุรกิจ คือสุดยอดที่สุด ผมต้องการให้ลูกเรียนที่นี่เพื่อสั่งสมประสบการณ์เกี่ยวกับธุรกิจ พอหลังเรียนจบจะได้เข้ามาช่วยงานผมได้”