ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 532
บทที่ 532
พอคิดได้แบบนั้น เขาก็รู้สึกกังวลขึ้นมา
เขาพอจะมองออก ว่าอู่ตงไห่นั้นเคียดแค้นคนที่ทำร้ายลูกชายเขาจนเข้ากระดูก และสำหรับคนที่อยู่ในใจของซ่งหวั่นถิงนั้นเขาก็ไม่พอใจอย่างมาก
ถ้าหากว่าทั้งสองเรื่องนี้มาจากคนสองคน สองคนนี้ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะในสายตาของอู๋ตงไห่นั้น มีแค่โทษตายสถานเดียว
แต่ถ้าหากว่าเรื่องทั้งสองนี้มาจากคนคนเดียว อย่างนั้นเกรงว่าตระกูลอู๋คงจะพยายามสุดความสามารถในการฆ่าคนคนเดียว
ดังนั้น เขาเลยอดจะเป็นกังวลแทนอาจารย์เย่ขึ้นมาไม่ได้
แม้ว่าเขารู้ดีว่าพลังของอาจารย์เย่นั้นแข็งแกร่งมาก แต่ถ้าหากต้องเผชิญกับคนตระกูลอู๋แบบนี้ เขาก็ยังรู้สึกอดกังวลไม่ได้
พอหลังจากจบงานเลี้ยง ทุกคนก็พาอู๋ตงไห่กับอู๋ซินลงไปด้านล่างของตึกเทียนเซียงฝู่ หลิวกว่างที่อยากเป็นสุนัขรับใช้จนเนื้อเต้น ก็ต้องการไปที่ลานจอดรถเพื่อส่งสองคนพ่อลูกให้ได้
หงห้า หวังเจิ้งกางและฉินกางนั้นไม่ได้ไปกับพวกนั้นด้วย แต่หลังจากที่ล่ำลากันเสร็จ พวกเขาก็หันมามองหน้ากัน แล้วก็กลับมาที่เทียนเซียงฝู่
พอกลับมาถึงห้องทำงานของหงห้า ฉินกางก็พูดขึ้นด้วยความกังวล： “ทั้งสองท่าน ดูแล้วตระกูลอู๋ต้องการจะหาตัวอาจารย์เย่ออกมา แล้วยังคิดไม่ดีกับเขาอีก พวกเราควรทำอย่างไรดี？”
หวังเจิ้งกางถอนหายใจออกมา แล้วพูดขึ้น： “ความรู้สึกที่คุณหนูหวั่นถิงมีต่ออาจารย์เย่นั้น พวกเราทุกคนก็พอจะดูออก แต่ว่าเรื่องนี้มีแค่พวกเราเท่านั้นที่รู้ คนนอกไม่มีใครดูออก”
หงห้าส่ายมือไปมา แล้วพูดขึ้น： “ถ้าหากว่าตระกูลอู๋ไปสืบมาอย่างสุดความสามารถละก็ เรื่องนี้ยังไงก็ปิดไม่อยู่ เรื่องไม่ได้มีแค่พวกเราที่รู้ คนในตระกูลซ๋งเองก็รู้ คนที่เคยเห็นตอนที่คุณหนูหวั่นถิงกับอาจารย์เย่ด้วยกัน ทุกคนก็รู้”
หงห้าพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี： “สิ่งที่ผมกังวลไม่ใช่แค่เรื่องนี้”
พูดจบ หงห้าก็ถามฉินกาง： “ประธานฉิน คุณหนูผู้ดีเอ้าเสวี่ยน ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ที่คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงใช่ไหม？”
“ใช่” ฉินกางยิ้มแล้วพูดขึ้น： “คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง เป็นมหาลัยการเงินที่ดีที่สุดในประเทศ หนึ่งในสาขาการจัดการธุรกิจ คือสุดยอดที่สุด ผมต้องการให้ลูกเรียนที่นี่เพื่อสั่งสมประสบการณ์เกี่ยวกับธุรกิจ พอหลังเรียนจบจะได้เข้ามาช่วยงานผมได้”
ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยนอยู่ที่คฤหาสน์กำลังฝึกการต่อสู้อยู่
ในคฤหาสน์ของตระกูลฉิน มีห้องขนาดใหญ่อยู่ห้องหนึ่ง มีไว้เพื่อให้ฉินเอ้าเสวี่ยนเอาไว้ออกกำลังกายและฝึกฝนการต่อสู้โดยเฉพาะ
ตั้งแต่ฉินเอ้าเสวี่ยนยังเด็กก็ลุ่มหลงในการต่อสู้ ขอแค่มีเวลานางจะมาฝึกทันที
พอหลังจากที่รู้จักกับเย่เฉิน การฝึกฝนของฉินเอ้าเสวี่ยนก็ยิ่งหนักหน่วงขึ้นมาก
ในใจของเธอรู้สึกว่า คนอย่างอาจารย์เย่ที่มีพลังแข็งแกร่งขนาดนั้น ไม่มีทางจะชอบผู้หญิงอ่อนแอแน่นอน
ดังนั้น ตัวเธอเองจะต้องพยายามทำให้พลังเลื่อนขั้นขึ้นไปอีก แม้ว่าจะทำให้เขาชอบไม่ได้ แต่ก็มาดูถูกไม่ได้เหมือนกัน！
--------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...