ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5347

“ใช่”หลินหว่านเอ๋อร์ตอบกลับอย่างจริงจัง: “เขาเคยช่วยชีวิตฉันไว้ และศัตรูของเราก็เป็นคนเดียวกันด้วย หากมีโอกาสที่เหมาะสม ฉันควรบอกฐานะตัวตนของฉันออกมาอย่างหมดเปลือก มีแต่การทำแบบนี้ถึงจะมีโอกาสได้ร่วมงานกับเขาจริง ๆ”

พอพูดจบ จู่ ๆ เธอก็พูดด้วยอารมณ์ที่ตื่นเต้นดีใจเล็กน้อย: “ใช่สิเหล่าชิว คุณให้พี่เสียนไปซื้อโต๊ะไม้ขนาดหกเมตรให้ฉันหนึ่งใบ แล้วก็กระดาษฟางคุณภาพสูงขนาดหกเมตรให้ฉันอีกหนึ่งแผ่น และซื้อหมึกที่ดีที่สุดอีกสองชิ้น ฉันอยากวาดภาพหนึ่งภาพน่ะ”

ชิวอิงซานพูดโดยที่รู้สึกตะลึงมาก: “คุณหนู คุณจะวาดภาพขนาดขนาดหกเมตรเหรอครับ? แบบนี้มันเสียแรงกายแรงใจมากเกินไปหรือเปล่าครับ?”

ในขนาดของภาพวาดจีนนั้น ความหมายขนาดหกเมตรก็คือขนาดภาพวาดที่ยาวประมาณ 6 เมตร กว้างประมาณ 2.5 เมตร โดยส่วนใหญ่แล้วนี่ถือเป็นขนาดที่ใหญ่ที่สุดในภาพวาดจีนแล้ว ใช้ขนาดที่กว้างใหญ่ขนาดนี้มาวาดภาพ ปริมาณงานนั้นยิ่งใหญ่มากจนไม่สามารถใช้คำว่ามโหฬารมาอุปมาได้แล้ว

ตอนนี้หลินหว่านเอ๋อร์กลับพูดด้วยสีหน้าที่แน่วแน่: “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทิวทัศน์ที่ฉันอยากวาดมีมากเกินไป ขนาดขนาดหกเมตรก็แค่พอใช้เท่านั้น มิหนำซ้ำฉันยังมีเวลาอย่างน้อย 20 กว่าวัน สามารถค่อย ๆ วาดได้อยู่ค่ะ ไม่รีบ”

เมื่อชิวอิงซานได้ยินคำพูดดังกล่าว จึงตอบกลับอย่างเคารพนอบน้อม: “ได้เลยครับคุณหนู เดี๋ยวกระผมจะให้ซูเสียนไปจัดการเลยครับ!”

เจ็ดโมงเช้า 

ขบวนรถของซูโสว่เต้าได้ออกเดินทางตรงตามเวลาเป๊ะ มุ่งหน้าไปรับเจ้าสาวที่คฤหาสน์ตระกูลเหอ

วันนี้เป็นวันมงคล คู่สามีภรรยาที่จัดงานแต่งในเมืองจินหลิงมีร้อยกว่าคู่ เหมือนมังกรยาวที่ทำมาจากเหล็ก เคลื่อนผ่านไปมาอยู่ทั่วบ้านทั่วเมืองจินหลิง

เมื่อขบวนรถรับเจ้าสาวของซูโสว่เต้ามาถึงหน้าประตูใหญ่คฤหาสน์ตระกูลเหอ รุ่นหลังและเหล่าสมาชิกในครอบครัวที่เป็นผู้หญิงของตระกูลเหอ จึงต้อนรับผู้คนในตระกูลซูที่มีซูโสว่เต้าเป็นผู้นำเข้าไปด้านใน ซูโสว่เต้าก็ถือช่อดอกไม้สดมุ่งหน้าไปยังบ้านที่ใช้สำหรับแต่งงานของเหออิงซิ่วโดยตรง 

เนื่องจากอายุของซูโสว่เต้าและเหออิงซิ่วต่างมากกว่า 50 แล้ว ภาพฉากตอนรับฝ่ายเจ้าสาวของพวกเขาจึงไม่คึกคักเหมือนพวกเด็กวัยรุ่น คนในตระกูลเหอไม่ได้มาปิดกั้นตรงประตู คนในตระกูลซูก็ไม่ได้ส่งเสียงอึกทึกครึกโครมเช่นกัน ทุกคนล้วนอวยพรด้วยการอมยิ้ม มองดูซูโสว่เต้าค่อย ๆ เดินไปถึงหน้าเหออิงซิ่วทีละก้าว