ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5358
หยุนหรูเกอเข้าใจแนวทางของโอวป๋อจวินดี วัน ๆ ปากก็เอาแต่พูดถึงให้เกียรติผู้หญิงก่อนอะไรพวกนี้ซึ่งดูเป็นสุภาพบุรุษมาก แต่ที่จริงในใจไม่ยอมเสียเปรียบเลยสักนิด
ส่วนหยุนหรูเกอก็ไม่อยากจะไปสนใจเขา และยิ่งไม่อยากติดค้างอะไรเขา ในเมื่อเขาอยากสืบทางทหารม้ากล้า งั้นก็ให้เขาไปสืบ ตอนเองก็ไม่อยากแข่งชิ่งความดีความชอบอันดับหนึ่งอะไรนั่น ไม่สู้ถือโอกาสนี้ ท่องเที่ยวไปทุกที่ เพื่อหาประสบการณ์
ดังนั้น เธอก็เลยกล่าวกับโอวป๋อจวิน: “ในเมื่อท่านเอิร์ลเจี้ยนกงเลือกทหารม้ากล้า งั้นพวกเราก็แยกกันตรงนี้เถอะ ขอให้คุณโชคดี”
พูดจบ ก็เตรียมเปิดประตูลงไปจากรถ
โอวป๋อจวินกล่าวขึ้นมาโดยเร็ว: “ท่านเอิร์ลติ้งหยวน ที่นี่ทุรกันดารไม่มีอะไรเลย คุณลงรถที่นี่ทำไม่ พวกเราไปเบอร์เกนด้วยกันเถอะ ถึงตอนนั้นผมจะไปหาเบาะแสที่สนามบินเบอร์เกน ส่วนคุณก็สามารถไปหาเบาะที่ท่าเรือได้ ผู้มีพระคุณคาดการณ์ว่ามีความเป็นไปได้สูงที่หลินหว่านเอ๋อร์จะหนีไปทางเรือ คุณสืบไปตามท่าเรือ อาจจะพบอะไรบางอย่างก็ได้
หยุนหรูเกอไม่สนใจเขา แต่ได้เปิดประตูลงจากรถไปทันที จากนั้นก็ลูบผมยาวที่ปลิวไสว พูดลอย ๆ ด้วยรอยยิ้ม: “ไปสืบหาร่องรอยของเรือลำหนึ่งที่ท่าเรือ มันแตกต่างอะไรกับการไปตรวจสอบว่าปลาตัวหนึ่งลอยไปที่ไหน? ฉันไม่เสียแรงดีกว่า”
โอวป๋อจวินเอียงตัวถาม: “ท่านเอิร์ลติ้งหยวน งั้นตอนนี้คุณมีแผนการอะไรดี ๆ เหรอ?
หยุนหรูเกอยิ้มกล่าว: “ฉันไม่มีความคิดอะไรดี ๆ หรอก แต่ในเมื่อหลินหว่านเอ๋อร์หายตัวไปจากที่นี่ ไม่แน่อาจหาเบาะแสอะไรพบในละแวกใกล้เคียงก็ได้ เพราะงั้นเดี๋ยวฉันจะหาโรงแรมเล็ก ๆ แถวนี้พักสักสองสามวัน ในเมื่อท่านเอิร์ลเจี้ยนกงจะไปเบอร์เกน งั้นก็รีบออกเดินทางเถอะ อย่าเสียเวลาอยู่ที่นี่เลย”
โอวป๋อจวินจนใจ กล่าวขึ้น: “ก็ได้ ผมจะไปหาเบาะแสที่สนามบินเบอร์เกนก่อน ตอนนั้นเครื่องบินได้บินมาส่งทหารม้ากล้าที่สนามบินเบอร์เกน ผมจะเริ่มสืบหาบ่อเกิดมูลเหตุจากสนามบินเบอร์เกนก่อน ดูว่าระหว่างทางที่ทหารม้ากล้ามาถึงที่นี่ได้พบกับอะไรมาบ้าง ถ้าในช่วงเวลาสั้น ๆ ท่านเอิร์ลติ้งหยวนยังไม่ไปจากเบอร์เกน พวกเราสามารถเป็นเพื่อนร่วมทางกันได้อีกสักสองสามวัน”
จากนั้น เธอจึงกล่าวกับโอวป๋อจวิน: “แล้วแต่ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงเถอะ ฉันจะลองตรวจสอบรอบ ๆ ดูก่อน ไม่แน่ว่าก่อนหลินหว่านเอ๋อร์จากไปอาจทิ้งแหวนเอาไว้ในสักแห่งของที่นี่ก็ได้”
โอวป๋อจวินหัวเราะในลำคอ ส่ายหน้ากล่าว: “งั้นถ้าเป็นแบบนี้จริง ๆ ก็ถือเป็นความโชคดีของท่านเอิร์ลติ้งหยวนแล้ว!”
พูดจบ เขาก็ไม่เสียเวลาอีก และกล่าวกับหยุนหรูเกอ: “ผมไปก่อนล่ะเอิร์ลติ้งหยวนแล้ว แล้วติดต่อกันนะ!”
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...