ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5379
เมื่อเห็นปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดทั้งสามถูกทหารของสำนักว่านหลงย้ายออกมาจากในตู้คอนเทรนเนอร์ หล่างหงจวินก็แอบตกใจจนพูดไม่ออก เขาก็เคยได้ยินว่านพั่วจวินพูดว่า ต้องการให้เขามาช่วยทำปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดสักหน่อย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอาวุธเลย แต่โชคดีที่เขามีประสบการณ์อย่างมากทางด้านเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์
นี่เป็นครั้งแรกของหล่างหงจวินที่สังเกตเห็นปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดในนะยะที่ใกล้เช่นนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้คิดว่าสิ่งนี้ก็คือปืนกลขนาดใหญ่ แต่เมื่อสิ่งของได้แสดงอยู่ตรงหน้าจริงๆ เขาจึงพบว่า ปริมาตรของสิ่งนี้คาดไม่ถึงว่าจะมีขนาดที่ใหญ่เช่นนี้ โดยเฉพาะลำกล้องปืนหกกระบอกที่หนาเท่าแขน ทั้งยาวทั้งหนาดูน่าเกรงขามเป็นอย่างยิ่ง
ทั้งฐานของปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิด ดูคล้ายกับส่วนที่เป็นป้อมปืนของรถถังคันหนึ่ง ปากกระบอกปืนสามารถเลื่อนขึ้นและลงได้ และฐานป้อมปืนสามารถหมุนซ้ายและขวาได้ ฉะนั้นขอบเขตครอบคลุมในการยิงจึงกว้างเป็นอย่างมาก
หล่างหงจวินเห็นทหารของสำนักว่านหลงประกอบเครื่องอย่างไม่หยุดพัก จึงอดไม่ได้ที่จะกล่าวกับว่านพั่วจวินที่อยู่ข้างๆ ว่า: "ประมุขว่าน อาวุธที่ร้ายแรงเช่นนี้สามารถซื้อได้ตามอำเภอใจเลยเหรอ?"
ว่านพั่วจวินพยักหน้า แล้วกล่าวโดยไม่ต้องคิดว่า: "ในยุโรปตะวันออก ส่วนใหญ่แล้วก็สามารถซื้อได้ตามต้องการเลย"
หล่างหงจวินกล่าวถามด้วยความแปลกใจว่า: "ไม่มีใครสนใจเลยเหรอ?"
ว่านพั่วจวินส่ายหน้า ยิ้มแล้วกล่าวว่า: "คนที่นี่ไม่มีใครสนใจสิ่งของประเภทนี้หรอก การค้าขายส่วนตัวก็ไม่มีใครสนใจ อาวุธยุทโธปกรณ์ที่ใช้ติดตั้งในกองทัพต่างๆ ของทวีปแอฟริกา ส่วนใหญ่ก็ล้วนซื้อมาจากที่นี่ทั้งสิ้น"
หล่างหงจวินกล่าวว่า: "การซื้อAK47ฉันก็ยังสามารถเข้าใจได้ แต่การซื้อปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดมันดูกำเริบเสิบสานไปหน่อยไหม........"
พั่วว่านจวินพยักหน้า: "ใช่!"
หล่างหงจวินคิดๆ แล้ว จึงกล่าวว่า: "กระทั่งของสิ่งนี้พวกคุณยังสามารถซื้อได้ล่ะก็ เช่นนั้นการซื้อนอตเกลียวระเบิดสักสองสามตัวก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่ใช่ไหม?"
"นอตเกลียวระเบิด?" ว่านพั่วจวินกล่าวถามด้วยความแปลกใจว่า: "นั่นใช้ทำอะไรเหรอ?"
หล่างหงจวินกล่าวว่า: "ใช้ในการบินและอวกาศ รู้จักจรวดหลายขั้นใช่ไหม หากพูดง่ายๆ จรวดสามขั้นก็คือจรวดสามท่อนที่ต่อเข้าด้วยกัน ตอนที่ปล่อยจรวดก็คือจรวดขั้นหนึ่งจะจุดระเบิดก่อน หลังจากที่ได้ความสูงระดับหนึ่งแล้ว ปริมาณการใช้เชื้อเพลิงของจรวดขั้นหนึ่งใกล้จะหมดลงแล้ว ก็จะต้องแยกออกจากจรวดขั้นสองอย่างรวดเร็ว จากนั้นจรวดขั้นสองก็จะรีบจุดระเบิดและบินต่อไป แต่ความต้องการความแข็งแรงในการเชื่อมต่อจรวดก็สูงเป็นอย่างมาก อีกทั้งเงื่อนไขในการแยกออกอย่างรวดเร็วของมันจะต้องทำในเสี้ยววินาที ฉะนั้นนักวิทยาศาสตร์ด้านการบินและอวกาศจึงประดิษฐ์นอตเกลียวระเบิดชนิดหนึ่งขึ้นมา พูดอย่างตรงไปตรงมาก็คือด้านในนอตที่มีสมรรถนะในการทำงานหนักได้ติดตั้งอุปกรณ์ทำลายด้วยระเบิดกับอุปกรณ์จุดระเบิดเอาไว้ เมื่อต้องการก็เพียงแค่เปิดเครื่อง นอตทั้งหมดก็จะสามารถระเบิดออกโดยตรง จากนั้นก็จะแยกออกจากกันในชั่วพริบตา"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...