ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5388

เมื่อเย่เฉินขับรถออกมา หงฉางชิงที่รออยู่ที่ทางแยกมาเป็นเวลานานเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นบีเอ็มดับเบิลยูคันนี้ที่เขาขับมาจากที่ไกลๆ

ด้วยเหตุนี้หงฉางชิงจึงรีบลุกขึ้น แล้วเดินมายังข้างถนน บนใบหน้าฝืนยิ้ม รอเย่เฉินมาถึง

เย่เฉินก็เห็นหงฉางชิงมาตั้งแต่ไกลแล้ว

อันที่จริงเย่เฉินก็คาดเดาไว้แล้วว่าเขาจะต้องมา อีกทั้งจะต้องรอตนเองอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้ เมื่อเขาขับรถมาถึงข้างหน้า จึงจงใจลดความเร็วลง แล้วหลังจากนั้นก็จอดลงข้างๆ หงฉางชิง แล้วเปิดกระจก ยิ้มพลางกล่าวว่า: "อ้าว อาจารย์หงทำไมมาถึงที่นี่ได้ล่ะ? อยากจะแช่น้ำพุร้อนเหรอ?"

หงฉางชิงรีบกล่าวอย่างประจบสอพลอว่า: "อาจารย์เย่......ข้าน้อย......ข้าน้อยมารอท่านอยู่ที่นี่ครับ......"

"รอฉัน?" เย่เฉินกล่าวถามด้วยสีหน้าที่ขบขัน: "คุณยังไม่รีบเตรียมตัวกลับไปสหรัฐอเมริกาอีกเหรอ มารอฉันที่นี่ทำไมกัน?"

หงฉางชิงรีบกล่าวอ้อนวอนว่า: "อาจารย์เย่ครับ ข้าน้อยสำนึกผิดแล้วจริงๆ ท่านได้โปรดให้โอกาสข้าน้อยอีกสักครั้งนะครับ"

เขาพูดพลาง รีบหยิบกระดาษสองสามแผ่นที่เต็มไปด้วยตัวหนังสือ ส่งไปยังตรงหน้าเย่เฉิน แล้วกล่าวอย่างเคารพนบนอบว่า: "อาจารย์เย่ครับ นี่ก็คือวิชาของเต๋าไท่เจินของพวกเรา ข้าน้อยได้เขียนเอาไว้โดยไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่คำเดียว เชิญท่านอ่านดูได้ครับ!"

เย่เฉินกล่าวถามด้วยความแปลกใจว่า: "อาจารย์หง ทำไมจู่ๆ คุณถึงตัดสินใจฝ่าฝืนคำสั่งของบรรพบุรุษล่ะ?"

หงฉางชิงกล่าวอย่างเขินอายว่า: "อาจารย์เย่ ท่านอย่าหยอกล้อข้าน้อยอีกเลยครับ......."

เย่เฉินยิ้มแล้วกล่าวว่า: "อาจารย์หง พูดตามตรงแล้ว ฉันจะทำให้คุณรู้สึกผิดต่อบรรพบุรุษได้อย่างไรล่ะ? ฉันคิดว่า คุณรีบเก็บกระดาษนี้กลับไปเถอะ!"

หงฉางชิงกัดฟันเล็กน้อย แล้วกล่าวด้วยความแน่วแน่ว่า: "อาจารย์เย่ครับ ต่อไปข้าน้อยก็จะไม่ใช่หัวหน้าสำนักของเต๋าไท่เจินแล้ว! ข้าน้อยตัดสินใจแล้วว่า จะมอบตำแหน่งหัวหน้าสำนักของเต๋าไท่เจินให้กับลูกศิษย์ของฉัน และในอนาคตก็จะทุ่มเทรับใช้ท่านอย่างสุดความสามารถครับ!"

เย่เฉินได้ฟังคำพูดนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้ว: "ไม่เป็นหัวหน้าสำนักแล้วเหรอ?"