เมื่อเห็นปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดทั้งสามถูกทหารของสำนักว่านหลงย้ายออกมาจากในตู้คอนเทรนเนอร์ หล่างหงจวินก็แอบตกใจจนพูดไม่ออก เขาก็เคยได้ยินว่านพั่วจวินพูดว่า ต้องการให้เขามาช่วยทำปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดสักหน่อย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอาวุธเลย แต่โชคดีที่เขามีประสบการณ์อย่างมากทางด้านเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์
นี่เป็นครั้งแรกของหล่างหงจวินที่สังเกตเห็นปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดในนะยะที่ใกล้เช่นนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้คิดว่าสิ่งนี้ก็คือปืนกลขนาดใหญ่ แต่เมื่อสิ่งของได้แสดงอยู่ตรงหน้าจริงๆ เขาจึงพบว่า ปริมาตรของสิ่งนี้คาดไม่ถึงว่าจะมีขนาดที่ใหญ่เช่นนี้ โดยเฉพาะลำกล้องปืนหกกระบอกที่หนาเท่าแขน ทั้งยาวทั้งหนาดูน่าเกรงขามเป็นอย่างยิ่ง
ทั้งฐานของปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิด ดูคล้ายกับส่วนที่เป็นป้อมปืนของรถถังคันหนึ่ง ปากกระบอกปืนสามารถเลื่อนขึ้นและลงได้ และฐานป้อมปืนสามารถหมุนซ้ายและขวาได้ ฉะนั้นขอบเขตครอบคลุมในการยิงจึงกว้างเป็นอย่างมาก
หล่างหงจวินเห็นทหารของสำนักว่านหลงประกอบเครื่องอย่างไม่หยุดพัก จึงอดไม่ได้ที่จะกล่าวกับว่านพั่วจวินที่อยู่ข้างๆ ว่า: "ประมุขว่าน อาวุธที่ร้ายแรงเช่นนี้สามารถซื้อได้ตามอำเภอใจเลยเหรอ?"
ว่านพั่วจวินพยักหน้า แล้วกล่าวโดยไม่ต้องคิดว่า: "ในยุโรปตะวันออก ส่วนใหญ่แล้วก็สามารถซื้อได้ตามต้องการเลย"
หล่างหงจวินกล่าวถามด้วยความแปลกใจว่า: "ไม่มีใครสนใจเลยเหรอ?"
ว่านพั่วจวินส่ายหน้า ยิ้มแล้วกล่าวว่า: "คนที่นี่ไม่มีใครสนใจสิ่งของประเภทนี้หรอก การค้าขายส่วนตัวก็ไม่มีใครสนใจ อาวุธยุทโธปกรณ์ที่ใช้ติดตั้งในกองทัพต่างๆ ของทวีปแอฟริกา ส่วนใหญ่ก็ล้วนซื้อมาจากที่นี่ทั้งสิ้น"
หล่างหงจวินกล่าวว่า: "การซื้อAK47ฉันก็ยังสามารถเข้าใจได้ แต่การซื้อปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดมันดูกำเริบเสิบสานไปหน่อยไหม........"
พั่วว่านจวินพยักหน้า: "ใช่!"
หล่างหงจวินคิดๆ แล้ว จึงกล่าวว่า: "กระทั่งของสิ่งนี้พวกคุณยังสามารถซื้อได้ล่ะก็ เช่นนั้นการซื้อนอตเกลียวระเบิดสักสองสามตัวก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่ใช่ไหม?"
"นอตเกลียวระเบิด?" ว่านพั่วจวินกล่าวถามด้วยความแปลกใจว่า: "นั่นใช้ทำอะไรเหรอ?"
หล่างหงจวินกล่าวว่า: "ใช้ในการบินและอวกาศ รู้จักจรวดหลายขั้นใช่ไหม หากพูดง่ายๆ จรวดสามขั้นก็คือจรวดสามท่อนที่ต่อเข้าด้วยกัน ตอนที่ปล่อยจรวดก็คือจรวดขั้นหนึ่งจะจุดระเบิดก่อน หลังจากที่ได้ความสูงระดับหนึ่งแล้ว ปริมาณการใช้เชื้อเพลิงของจรวดขั้นหนึ่งใกล้จะหมดลงแล้ว ก็จะต้องแยกออกจากจรวดขั้นสองอย่างรวดเร็ว จากนั้นจรวดขั้นสองก็จะรีบจุดระเบิดและบินต่อไป แต่ความต้องการความแข็งแรงในการเชื่อมต่อจรวดก็สูงเป็นอย่างมาก อีกทั้งเงื่อนไขในการแยกออกอย่างรวดเร็วของมันจะต้องทำในเสี้ยววินาที ฉะนั้นนักวิทยาศาสตร์ด้านการบินและอวกาศจึงประดิษฐ์นอตเกลียวระเบิดชนิดหนึ่งขึ้นมา พูดอย่างตรงไปตรงมาก็คือด้านในนอตที่มีสมรรถนะในการทำงานหนักได้ติดตั้งอุปกรณ์ทำลายด้วยระเบิดกับอุปกรณ์จุดระเบิดเอาไว้ เมื่อต้องการก็เพียงแค่เปิดเครื่อง นอตทั้งหมดก็จะสามารถระเบิดออกโดยตรง จากนั้นก็จะแยกออกจากกันในชั่วพริบตา"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...