ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5399

เขารอให้โทรศัพท์ดังขึ้นมา แต่จนกระทั่งเขาออกจากสนามบินครู่หนึ่งแล้ว เขายังคงไม่ได้รับข้อความใดๆ

เวลานี้ ชายวัยกลางคนก้าวมาอยู่ตรงหน้าเขา และพูดอย่างเคารพว่า : "ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงท่านเหนื่อยมาตลอดทางแล้ว เชิญตามฉันมาเถอะ"

โอวป๋อจวินมองดูคนที่มา และเอ่ยถามว่า : "คุณแซ่อะไรชื่ออะไร มีสถานะอะไรในหน่วยบัญชาการกองทัพขวา?"

คนคนนั้นรีบกล่าวว่า : "เรียนท่านเอิร์ลเจี้ยนกง ข้าน้อยคือหยวนเฉิงเจ๋อนายพลแห่งหน่วยบัญชาการกองทัพขวาครับ!"

โอวป๋อจวินพยักหน้าเล็กน้อย และเอ่ยปากว่า : "เช่นนั้นหัวหน้าหยวนเชิญนำทางไปได้เลย"

เมื่อพูดคำพูดนี้ เขากลับถอนหายใจอยู่ในใจ : "ระยะพิกัดอะไรกัน ระยะพิกัดแม่มึงสิ ในฐานะหนึ่งในสี่ของท่านเอิร์ล มาถึงสถานที่นี้ ไม่รู้ว่าควรจะไปที่ไหน ไม่รู้ว่าควรจะไปหาใคร แต่คนตรงหน้านี้กลับรู้สถานที่พักระหว่างเดินทางทั้งหมดของฉัน ผู้มีพระคุณนะผู้มีพระคุณ คุณป้องกันเรา เหมือนป้องกันขโมยเลยจริงๆ"

หยวนเฉิงเจ๋อนำพาโอวป๋อจวินขึ้นรถไมบัคที่มีป้ายทะเบียนในท้องถิ่น หยวนเฉิงเจ๋อขับรถด้วยตนเอง เพื่อพาโอวป๋อจวินไปยังตัวเมืองของเนเปิลส์

ในขณะขับรถ หยวนเฉิงเจ๋อได้เอ่ยถามโอวป๋อจวินว่า : "ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงท่านเคยมาที่เนเปิลส์ไหมครับ?"

"ไม่เคย" โอวป๋อจวินส่ายหัว : "นี่คือมาเป็นครั้งแรกเลย"

หยวนเฉิงเจ๋อยิ้มและกล่าวว่า : "ในเมื่อมาเป็นครั้งแรก วันหลังข้าน้อยจะพาท่านเดินเที่ยวชมเนเปิลส์นะครับ"

โอวป๋อจวินกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า : "ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ ดังนั้นจะไม่เดินเที่ยวชมอะไรหรอก ไม่ทราบว่าอู๋ซูถงผู้บัญชาการอู๋อยู่ที่ไหน? ฉันต้องการพบเขาโดยเร็วที่สุด"

หยวนเฉิงเจ๋อรีบกล่าวว่า : "ผู้บัญชาการได้จองโต๊ะอาหารร้านอาหารจีนที่ดีที่สุดในเนเปิลส์ไว้ให้แล้ว เพื่อรอต้อนรับแขกจากแดนไกลอย่างท่านเอิร์ลเจี้ยนกงครับ!"