ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5399

เขารอให้โทรศัพท์ดังขึ้นมา แต่จนกระทั่งเขาออกจากสนามบินครู่หนึ่งแล้ว เขายังคงไม่ได้รับข้อความใดๆ

เวลานี้ ชายวัยกลางคนก้าวมาอยู่ตรงหน้าเขา และพูดอย่างเคารพว่า : "ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงท่านเหนื่อยมาตลอดทางแล้ว เชิญตามฉันมาเถอะ"

โอวป๋อจวินมองดูคนที่มา และเอ่ยถามว่า : "คุณแซ่อะไรชื่ออะไร มีสถานะอะไรในหน่วยบัญชาการกองทัพขวา?"

คนคนนั้นรีบกล่าวว่า : "เรียนท่านเอิร์ลเจี้ยนกง ข้าน้อยคือหยวนเฉิงเจ๋อนายพลแห่งหน่วยบัญชาการกองทัพขวาครับ!"

โอวป๋อจวินพยักหน้าเล็กน้อย และเอ่ยปากว่า : "เช่นนั้นหัวหน้าหยวนเชิญนำทางไปได้เลย"

เมื่อพูดคำพูดนี้ เขากลับถอนหายใจอยู่ในใจ : "ระยะพิกัดอะไรกัน ระยะพิกัดแม่มึงสิ ในฐานะหนึ่งในสี่ของท่านเอิร์ล มาถึงสถานที่นี้ ไม่รู้ว่าควรจะไปที่ไหน ไม่รู้ว่าควรจะไปหาใคร แต่คนตรงหน้านี้กลับรู้สถานที่พักระหว่างเดินทางทั้งหมดของฉัน ผู้มีพระคุณนะผู้มีพระคุณ คุณป้องกันเรา เหมือนป้องกันขโมยเลยจริงๆ"

หยวนเฉิงเจ๋อนำพาโอวป๋อจวินขึ้นรถไมบัคที่มีป้ายทะเบียนในท้องถิ่น หยวนเฉิงเจ๋อขับรถด้วยตนเอง เพื่อพาโอวป๋อจวินไปยังตัวเมืองของเนเปิลส์

ในขณะขับรถ หยวนเฉิงเจ๋อได้เอ่ยถามโอวป๋อจวินว่า : "ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงท่านเคยมาที่เนเปิลส์ไหมครับ?"

"ไม่เคย" โอวป๋อจวินส่ายหัว : "นี่คือมาเป็นครั้งแรกเลย"

หยวนเฉิงเจ๋อยิ้มและกล่าวว่า : "ในเมื่อมาเป็นครั้งแรก วันหลังข้าน้อยจะพาท่านเดินเที่ยวชมเนเปิลส์นะครับ"

โอวป๋อจวินกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า : "ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ ดังนั้นจะไม่เดินเที่ยวชมอะไรหรอก ไม่ทราบว่าอู๋ซูถงผู้บัญชาการอู๋อยู่ที่ไหน? ฉันต้องการพบเขาโดยเร็วที่สุด"

หยวนเฉิงเจ๋อรีบกล่าวว่า : "ผู้บัญชาการได้จองโต๊ะอาหารร้านอาหารจีนที่ดีที่สุดในเนเปิลส์ไว้ให้แล้ว เพื่อรอต้อนรับแขกจากแดนไกลอย่างท่านเอิร์ลเจี้ยนกงครับ!"

หยวนเฉิงเจ๋อเดินนำทางอยู่ด้านหน้า เดินไปพร้อมกล่าวไปว่า : "ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงมาที่หน่วยบัญชาการกองทัพขวาเป็นครั้งแรก ฉันจะแนะนำให้ท่านอย่างคร่าวๆ สักเล็กน้อย ภัตตาคารแห่งนี้ เป็นอสังหาริมทรัพย์ของหน่วยบัญชาการกองทัพขวา ชั้นหนึ่งกับชั้นสองเปิดให้ประกอบกิจการให้กับบุคคลทั่วไป ส่วนชั้นสามเป็นของสมาชิก ไม่ใช่ของบุคคลทั่วไป มาถึงที่นี่ ล้วนเป็นสมาชิกภายในของหน่วยบัญชาการกองทัพขวาของเรา อีกทั้งอยู่ในร้านแห่งนี้ ท่านจะไม่ต้องกังวลในความเสี่ยงเกี่ยวกับการเปิดเผยตัวตน เพราะว่าเจ้าหน้าที่ของที่นี่ทั้งหมด ล้วนเป็นลูกชายลูกสาวของทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้ารวมถึงสมาชิกแผนกอื่นๆ"

โอวป๋อจวินถามอย่างแปลกใจ : "หรือว่าที่นี่ก็คือหน่วยบัญชาการกองทัพขวา?"

"ใช่ แต่ก็ไม่ทั้งหมด" หยวนเฉิงเจ๋อยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า : "อันที่จริงแล้วอาคารสูงสี่สิบชั้นนี้ ทั้งหมดเป็นอสังหาริมทรัพย์ของเรา แม้ว่าเราจะให้บริษัทท้องถิ่นเช่าพื้นที่มากกว่าครึ่งหนึ่ง แต่ส่วนทางใต้ที่อยู่ด้านบนและด้านล่างของภัตตาคารนี้ ทั้งหมดยังไม่มีใครเช่า อีกทั้งสามชั้นบนสุด ดูเผินๆ เหมือนถูกเช่าให้กับบริษัทขนส่งแห่งหนึ่ง แต่จริงๆ แล้วบริษัทนั้นเป็นของเรา และส่วนนี้ยังเชื่อมต่อกับภัตตาคารด้วยลิฟต์ลับ เพราะแท้จริงแล้วชั้นบนสุดของที่นี่เป็นสถานที่ตั้งของกองกำลังทหารของหน่วยบัญชาการกองทัพขวา"

โอวป๋อจวินได้ยินก็ตกใจจนพูดไม่ออก

เขาตกใจกับขอบข่ายของหน่วยบัญชาการกองทัพขวาไปด้วย พร้อมกับรู้สึกว่า การคาดเดาของตนเองตอนอยู่บนเครื่องบินได้รับการยืนยันแล้ว เมื่อพบกับหยวนเฉิงเจ๋อและเขาเล่าเกี่ยวกับสถานการณ์ของหน่วยบัญชาการกองทัพขวาให้ตนเองฟังอย่างละเอียด คิดๆ ดูแล้วมันจะต้องเป็นคำแนะนำของผู้มีพระคุณอย่างแน่นอน ดูเหมือนว่า หลังจากนี้ไปผู้มีพระคุณจะค่อยๆ ผ่อนคลายข้อจำกัดมากมายที่มีต่อตนเองและท่านเอิร์ลทั้งสามแล้ว......