ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5425
อู๋ซูถงมองไปน้องชายของเขาตาแดงก่ำโดยไม่กะพริบตาอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อมอย่างที่สุด: "ซูหังน้องชายที่แสนดีของข้า พี่ขอให้เจ้าเห็นแก่ที่พี่ดูแลเจ้ามาครึ่งชีวิตของพี่ โปรดฝังพี่ภรรยาและลูกไว้ด้วยกัน ทั้งชีวิตพี่ไม่เคยขออะไรเจ้าเลย นี่เป็นคำขอสุดท้ายก่อนที่พี่จะตาย..."
อู๋ซูหัง ส่ายหัวและพูดอย่างเฉยเมย: "พี่ชาย ถ้าตอนนี้เจ้ากับข้าอยู่ในเนเปิลส์เจ้าไม่จำเป็นต้องบอกข้า ข้าจะสั่งให้ครอบครัวของเจ้าฝังด้วยกัน แต่ตอนนี้เจ้าและข้าอยู่ในไซปรัส ข้าจึงนำศพเจ้าขึ้นเครื่องบินไม่ได้ สนามบินทั้งสองฝั่งไม่มีทางจะอนุญาตให้คนตายเข้าออกประเทศได้"
อู๋ซูถงสะอื้นไห้และพูดว่า "ซูหัง ถ้าอย่างนั้นหลังจากข้าตายเจ้าจงเผาข้าแล้วนำเถ้ากระดูกของข้ากลับไปฝังพร้อมกับพวกเขา!"
“เป็นไปไม่ได้” อู๋ซูหังปฏิเสธอย่างไม่มีมีเยื่อใย: “สถานการณ์เช่นนี้เจ้าจะให้ข้าเผาเจ้าที่ไหน บางทีตำรวจไซปรัสอาจมาที่นี่ก่อนที่ร่างของเจ้าจะถูกเผา”
อู๋ซูถงถามเขาว่า: "ถ้าอย่างนั้นเจ้าปล่อยให้ข้าอยู่คนเดียวในถิ่นทุรกันดารของไซปรัสไม่ได้หรือ!"
“ได้อย่างไร” อู๋ซูหังกล่าวอย่างสบายใจ “ถ้าเจ้าอยู่ในถิ่นทุรกันดารไซปรัส ตำรวจไซปรัสจะเริ่มสืบหาเบาะแสที่เกี่ยวข้องจากศพของเจ้าอย่างแน่นอนและ จากนั้นจะต้องสืบย้อนกลับไปยังเที่ยวบินที่เรามาและมั่นใจได้ว่าเจ้ามาจากเนเปิลส์ นั่นจะนำปัญหาที่ไม่จำเป็นมากมายมาสู่หน่วยบัญชาการกองทัพขวาu ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือให้เจ้าตายในพื้นดินที่นี่"
อู๋ซูถงกล่าวว่า: "ถ้าเจ้าฝังข้าคนอื่นจะไม่พบร่างของข้าหรือ"
อู๋ซูหังหัวเราะแล้วพูดว่า "น้ำที่เจ้าดื่มเป็นยาพิษพิเศษที่เตรียมโดยผู้มีพระคุณสำหรับคนทรยศ ดื่มเข้าไปแล้วไม่เพียงแต่จะทำให้เจ้าสูญเสียการเคลื่อนไหวทั้งหมด แต่ยังจะทำให้อวัยวะภายในของเจ้าเน่าเสียด้วย"
หลังจากพูดจบ อู๋ซูหังก็ดูเวลาแล้วพูดอีกครั้ง: "คาดว่าอีกไม่กี่นาทีเจ้าจะเสียชีวิตเนื่องจากอวัยวะภายในเสียหาย หลังจากที่เจ้าตายข้าจะขุดหลุมฝังเจ้า หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมงช่องท้องทั้งหมดของเจ้าจะกลายเป็นเลือด”
“หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงศพของเจ้าจะถูกเน่าจากภายในสู่ภายนอก เหลือแต่กระดูกสีขาว”
ด้วยอารมณ์ชั่ววูบของจักรพรรดิเจี้ยนเหวินก็ทำให้สูญเสียทั้งประเทศ
ส่วนตนด้วยอารมณ์ชั่ววูบต้องสูญเสียชีวิตของครอบครัวไป
ขณะนี้อู๋ซูถงยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า: "พี่ชาย เมื่อไปถึงที่นั่นไปพบพ่อแม่และบรรพบุรุษของตระกูลอู๋ พวกเขารู้เรื่องที่เจ้าหลอกผู้มีพระคุณ ข้าเกรงว่าพวกเขาจะกำจัดคนทรยศด้วยมือของพวกเขาเอง "
ท่าทางของอู๋ซูหังนั้นน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ ทันใดนั้นเขาก็คิดว่าสิ่งที่อู๋ซูถงนั้นถูกต้อง หลายร้อยปีที่ผ่านมาสมาชิกทุกคนในตระกูลอู๋ต้องการภักดีต่อองค์กรพั่วชิง หากพวกเขาไม่ภักดีต่อองค์กรพั่วชิง เมื่อพบกันเกรงว่าจะไม่ให้อภัยตน...
ขณะนี้อู๋ซูถงหมดหวังอย่างสิ้นเชิง เขายิ้มอย่างขมขื่นและรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงในหัวใจราวกับถูกแทงด้วยมีดคมหลายเล่ม และทั้งตัวเขาก็อ่อนแอมาก
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...