อู๋ซูถงรู้สึกเคียดแค้นในใจมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าน้องชายคนนี้ที่เขาดูแลมาตั้งแต่ยังเด็กและเลี้ยงดูอย่างสุดหัวใจ จะหักหลังเขาในช่วงเวลาสำคัญ
ขณะนี้เขาต้องการต่อสู้กลับและหลบหนี แต่เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาชาไปทั้งตัว เขาทรุดตัวลงที่นั่งและไม่มีแรงแม้แต่จะยกแขนขึ้น ขณะนี้ ไม่ต้องพูดเรื่องหลบหนีแม้แต่จะเปิดประตูรถก็เหมือนเป็นเรื่องเพ้อเจ้อ
เขาน้ำตาคลอเบ้าและพูดกับอู๋ซูหังว่า: "ซูหังหากข้าตาย ผู้มีพระคุณจะหาคนแทนที่เจ้า วันหนึ่งจุดจบของเจ้าก็จะเหมือนกับข้า และข้าจะคือบทเรียนของเจ้า!"
“ไม่มีทาง” อู๋ซูหังส่ายหัวแล้วพูดอย่างใจเย็น “ข้าต่างจากเจ้า ข้าจะไม่มีวันทรยศผู้มีพระคุณ!”
ขณะที่พูดนั้นอู๋ซูหังก็พูดอีกครั้งว่า: "ถ้าข้าทำดีผู้มีพระคุณชื่นชมข้าจะยอมรับ ถ้าข้าทำไม่ดีและผู้มีพระคุณลงโทษข้าจะยอมรับโทษ แต่ข้าจะไม่มีวันโกหกผู้มีพระคุณเพื่อเลี่ยงการลงโทษ!”
อู๋ซูหังมองอู๋ซูถงแล้วพูดด้วยท่าทางประชดประชันเล็กน้อย: "พี่ชาย ความผิดของเจ้าคือเจ้าไม่มีความคิดเช่นนี้เหมือนข้า เจ้าเป็นผู้ว่าบัญชาการมาเป็นเวลานานโดยคิดว่าเจ้ามีทุกอย่าง แค่มือและตาเล็กๆของเจ้าคิดว่าจะปิดบังผู้มีพระคุณได้จริงหรือ ผู้มีพระคุณรู้ทุกอย่างที่เจ้าทำแม้ว่าข้าจะไม่ได้บอกก็ตาม อาจมีตัวสำรองที่สองที่สามบอกความลับแก่ผู้มีพระคุณ ถึงข้าจะไม่ฆ่าเจ้า พวกเขาก็จะหาโอกาสฆ่าเจ้าและข้าอยู่ดี!"
อู๋ซูถงตกใจจากนั้นยิ้มแห้งๆพยักหน้าแล้วพูดว่า "ดีมาก เจ้าฉลาดกว่าข้า เด็ดขาดกว่าข้าและร้ายกาจกว่าข้า ให้ข้าถามเจ้าจากใจจริง ถ้าข้ารู้ว่าเจ้าหักหลังผู้มีพระคุณข้าจะจะหาทางปกป้องเจ้า ฉะนั้นวันนี้ข้าจึงตายในน้ำมือของเจ้าด้วยความเต็มใจ! ข้าไม่ขอให้เจ้าปล่อยข้าไปแต่ขอแค่ให้เจ้าดูแลพี่สะใภ้ และหลานชายของเจ้าแทนข้าให้ดี!”
อู๋ซูหังหัวเราะ: "พี่ชาย เจ้าขอเรื่องอื่นจากข้าเถอะ..."
ทันใดนั้นน้ำตาของเขาไหลอาบแก้มแล้วอ้อนวอนว่า: "ซูหัง โปรดไว้ชีวิตสายเลือดของข้าสักคน จะไว้ชีวิตลูกชายข้าคนหนึ่งก็ได้!"
อู๋ซูหังส่ายหัวและพูดอย่างเย็นชา: "พี่ชาย ข้าไว้ชีวิตสายเลือดของเจ้า หลังจากนั้นข้าจะขอให้ใครไว้ชีวิตสายของข้า"
อู๋ซูถงแตกสลายร้องไห้อย่างขมขื่นแล้วพูดว่า: "ข้าต้องการคุยกับผู้มีพระคุณ! เขามีสายเลือดของตระกูลอู๋ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเขา ในฐานะคนในตระกูลเดียวกันทำไมถึงต้องการฆ่าล้างตระกูลของข้าเช่นนี้!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...