ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5424
อู๋ซูถงรู้สึกเคียดแค้นในใจมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าน้องชายคนนี้ที่เขาดูแลมาตั้งแต่ยังเด็กและเลี้ยงดูอย่างสุดหัวใจ จะหักหลังเขาในช่วงเวลาสำคัญ
ขณะนี้เขาต้องการต่อสู้กลับและหลบหนี แต่เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาชาไปทั้งตัว เขาทรุดตัวลงที่นั่งและไม่มีแรงแม้แต่จะยกแขนขึ้น ขณะนี้ ไม่ต้องพูดเรื่องหลบหนีแม้แต่จะเปิดประตูรถก็เหมือนเป็นเรื่องเพ้อเจ้อ
เขาน้ำตาคลอเบ้าและพูดกับอู๋ซูหังว่า: "ซูหังหากข้าตาย ผู้มีพระคุณจะหาคนแทนที่เจ้า วันหนึ่งจุดจบของเจ้าก็จะเหมือนกับข้า และข้าจะคือบทเรียนของเจ้า!"
“ไม่มีทาง” อู๋ซูหังส่ายหัวแล้วพูดอย่างใจเย็น “ข้าต่างจากเจ้า ข้าจะไม่มีวันทรยศผู้มีพระคุณ!”
ขณะที่พูดนั้นอู๋ซูหังก็พูดอีกครั้งว่า: "ถ้าข้าทำดีผู้มีพระคุณชื่นชมข้าจะยอมรับ ถ้าข้าทำไม่ดีและผู้มีพระคุณลงโทษข้าจะยอมรับโทษ แต่ข้าจะไม่มีวันโกหกผู้มีพระคุณเพื่อเลี่ยงการลงโทษ!”
อู๋ซูหังมองอู๋ซูถงแล้วพูดด้วยท่าทางประชดประชันเล็กน้อย: "พี่ชาย ความผิดของเจ้าคือเจ้าไม่มีความคิดเช่นนี้เหมือนข้า เจ้าเป็นผู้ว่าบัญชาการมาเป็นเวลานานโดยคิดว่าเจ้ามีทุกอย่าง แค่มือและตาเล็กๆของเจ้าคิดว่าจะปิดบังผู้มีพระคุณได้จริงหรือ ผู้มีพระคุณรู้ทุกอย่างที่เจ้าทำแม้ว่าข้าจะไม่ได้บอกก็ตาม อาจมีตัวสำรองที่สองที่สามบอกความลับแก่ผู้มีพระคุณ ถึงข้าจะไม่ฆ่าเจ้า พวกเขาก็จะหาโอกาสฆ่าเจ้าและข้าอยู่ดี!"
อู๋ซูถงตกใจจากนั้นยิ้มแห้งๆพยักหน้าแล้วพูดว่า "ดีมาก เจ้าฉลาดกว่าข้า เด็ดขาดกว่าข้าและร้ายกาจกว่าข้า ให้ข้าถามเจ้าจากใจจริง ถ้าข้ารู้ว่าเจ้าหักหลังผู้มีพระคุณข้าจะจะหาทางปกป้องเจ้า ฉะนั้นวันนี้ข้าจึงตายในน้ำมือของเจ้าด้วยความเต็มใจ! ข้าไม่ขอให้เจ้าปล่อยข้าไปแต่ขอแค่ให้เจ้าดูแลพี่สะใภ้ และหลานชายของเจ้าแทนข้าให้ดี!”
อู๋ซูหังหัวเราะ: "พี่ชาย เจ้าขอเรื่องอื่นจากข้าเถอะ..."
ทันใดนั้นน้ำตาของเขาไหลอาบแก้มแล้วอ้อนวอนว่า: "ซูหัง โปรดไว้ชีวิตสายเลือดของข้าสักคน จะไว้ชีวิตลูกชายข้าคนหนึ่งก็ได้!"
อู๋ซูหังส่ายหัวและพูดอย่างเย็นชา: "พี่ชาย ข้าไว้ชีวิตสายเลือดของเจ้า หลังจากนั้นข้าจะขอให้ใครไว้ชีวิตสายของข้า"
อู๋ซูถงแตกสลายร้องไห้อย่างขมขื่นแล้วพูดว่า: "ข้าต้องการคุยกับผู้มีพระคุณ! เขามีสายเลือดของตระกูลอู๋ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเขา ในฐานะคนในตระกูลเดียวกันทำไมถึงต้องการฆ่าล้างตระกูลของข้าเช่นนี้!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...