เมื่อได้ยินคำถามของพี่ชายอู๋ซูหังหันไปมองเขาอย่างเย้ยหยันแล้วพูดว่า "พี่ชาย พี่ชายที่แสนดีของข้า อย่าว่าข้าใจดำ ข้าแค่ทำตามคำสั่งของผู้มีพระคุณ บอกตามตรงว่าข้าคือคนที่จะมาแทนเจ้า"
“อะไรนะ?!” อู๋ซูถงตะลึง
เขาไม่เคยคิดเลยว่าในฐานะหนึ่งในผู้บัญชาการหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้าและในฐานะคนสนิทที่ผู้มีพระคุณไว้วางใจมากที่สุดจะมีคนมาแทนเขา!
ยิ่งไปกว่านั้นเขานึกไม่ถึงเลยว่าคนที่มาแทนคนนั้นคือน้องชายท้องเดียวกันของเขา!
เขาถามว่า "เจ้ามาเป็นตัวแทนของข้าตั้งแต่เมื่อไหร่!"
อู๋ซูหังหัวเราะ: "ข้าเป็นตัวแทนของเจ้าก่อนที่เจ้าจะได้เป็นผู้บัญชาการหน่วยบัญชาการกองทัพขวาแล้ว จริงๆแล้วข้ารู้เรื่องที่เจ้าจะได้เป็นผู้บัญชาการก่อนหน้าเจ้าอีก"
“ไอ้สารเลว!” อู๋ซูถงตะโกนด้วยความโกรธ “เจ้าเป็นน้องของข้า! ข้าเฝ้าดูเขาเติบโต! แต่เจ้ากลับเป็นตัวแทนของข้าแต่หลายปีมานี้เจ้าไม่เคยบอกข้าเลย?!”
อู๋ซูหังถามกลับว่า: "ทำไมข้าต้องบอกเจ้าด้วย นี่เป็นภารกิจลับสุดยอดที่ผู้มีพระคุณมอบให้ข้า เจ้าและข้าต่างเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาที่ภักดีต่อผู้มีพระคุณมาก่อนและอีกอย่างก็เป็นพี่น้องกัน ถ้าเจ้าไม่พยายามหลอกลวงเจ้ผู้มีพระคุณ ท่านก็คงไม่ให้ข้าแทนที่เจ้า หากจะผิดก็ผิดที่เจ้าคิดไม่ซื่อกับพระเจ้า!”
อู๋ซูถงมองเขาและกัดฟันถาม "เจ้าก็รู้ว่าพี่โกหกผู้มีพระคุณ เจ้าไม่ช่วยพี่ปกปิดพี่ไม่ว่าแต่เจ้ายังรายงานเรื่องนี้กับผู้มีพระคุณ?!"
อู๋ซูหังหัวเราะอย่างเหยียดหยามแล้วพูดว่า "พี่ชาย อย่างที่ข้าพูดไปเมื่อกี้ ความจงรักภักดีต่อผู้มีพระคุณเป็นสิ่งสำคัญที่สุด รากฐานความสัมพันธ์ระหว่างเจ้ากับข้าก็ขึ้นอยู่กับหน้าที่และความภักดีต่อผู้มีพระคุณ เหนือสิ่งอื่นใดหากเจ้าทรยศต่อผู้มีพระคุณ ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับเจ้าก็จบไปโดยธรรมชาติและเจ้าจะไม่ใช่พี่ใหญ่ของข้าอีกต่อไป แต่เป็นศัตรูของข้าและทั้งองค์กรพั่วชิง! "
ขณะที่พูดนั้นอู๋ซูหังก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า: "เห้อ พี่ชายที่รักของข้า เจ้ารู้ไหมว่าตลอด20กว่าปีที่เจ้าเป็นผู้บัญชาการ ข้าหวังว่าวันนี้จะมาถึงโดยเร็วเมื่อข้าได้เป็นผู้บัญชาการ ไม่เพียงแต่จะสามารถกุมอำนาจหน่วยบัญชาการ แต่ยังจะได้รับยาอายุวัฒนะที่ผู้มีพระคุณมอบให้เป็นประจำ ระหว่างนั้นหากจงรักภักดีต่อผู้มีพระคุณ ไม่แน่วันหนึ่งอาจจะสามารถเรียนรู้ปราณทิพย์ สิ่งล่อตาล่อใจที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ใครจะไม่หวั่นไหว ยิ่งกว่านั้ข้าคือตัวสำรองของเจ้า ในฐานะตัวสำรองการที่ข้าจะเป็นผู้บัญชาการไม่ไกลเกินเอื้อม แค่กำจัดเจ้าคนรับตำแหน่งก็คือข้า!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...