คำพูดของผู้มีพระคุณทำให้เอิร์ลทั้งสามตกใจ
ตอนนี้เมื่อพวกเขาได้ยินผู้มีพระคุณพูดว่าเอิร์ลเจี้ยนกงตายแล้ว พวกเขาคิดว่าเอิร์ลเจี้ยนกงพบกับปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งกว่า แต่ตอนนี้พวกเขารู้ว่าลุงเอิร์ลเจี้ยนกงเสียชีวิตจากปืนใหญ่ระยะประชิด
เดิมทีพวกเขาคิดว่าเหลือเพียงไม่กี่คนในโลกที่สามารถทำร้ายพวกเขาได้ โดยเบื้องต้นพวกเขาสามารถวางอำนาจบาดใหญ่ได้ แต่วันนี้พวกเขาเพิ่งเข้าใจว่าสิ่งที่เรียกว่าผลการฝึกฝนนั้นใช้ไม่ได้กับอาวุธหนักเลย
เอิร์ลจงหย่งซึ่งอยู่ในนิวยอร์กถามอย่างกระวนกระวาย: "ผู้มีพระคุณ... ใครใช้ปืนใหญ่ระยะประชิดจัดการเอิร์ลเจี้ยนกง! หรือเป็นกองทัพทางการของไซปรัส"
"ไม่" ผู้มีพระคุณพูดเสียงต่ำ: "ศพของเอิร์ลเจี้ยนกงตลอดจนหัวรบและปลอกกระสุนปืนใหญ่ระยะประชิดต่างอยู่ในบริเวณโดยรอบของฐานทัพหน่วยกล้าตายไซปรัส ซึ่งหมายความว่า ศัตรูได้ติดตั้งปืนใหญ่ระยะประชิดไว้ภายในฐานทัพล่วงหน้าแล้ว จากนั้นรอเอิร์ลเจี้ยนกงมา เมื่อเขามาถึงฐานทัพก็ถูกยิงตายด้วยปืนใหญ่ระยะประชิด "
"ห๊ะ?!" จู่ๆเอิร์ลจงหย่งก็ตื่นตระหนกและพูดออกมา "ผู้มีพระคุณ ถ้าเป็นไปตามที่ท่านพูด นั่นไม่ได้หมายความว่าฐานทัพทหารหน่วยกล้าตายนั้นถูกศัตรูครอบงำอย่างลับๆหรือ"
“ใช่” ผู้มีพระคุณพูดอย่างเย็นชา: “อีกฝ่ายต้องยึดครองฐานทัพทหารหน่วยกล้าตายก่อน แล้วจากนั้นจึงวางกับดักมรณะที่นี่”
"อะไรนะ!" เอิร์ลฉางเซิ่งพูดด้วยความตกใจ "ในฐานทัพหน่วยกล้าตายแค่ทหาหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้าก็มีอย่างน้อยสองถึงสามพันนาย อีกฝ่ายจะฆ่าคนจำนวนมากเช่นนี้อย่างเงียบๆแล้วย้ายศพออกไปได้อย่างไร?”
เอิร์ลจงหย่งกล่าวว่า "เอิร์ลฉางเซิ่ง เป็นไปได้อีกไหมที่อีกฝ่ายจะปลดปล่อยคนเหล่านี้"
“ปลดปล่อย?” เอิร์ลฉางเซิ่งถามกลับ: “ไม่ว่าอย่างไร หากพวกเขาต้องการอยู่รอด พวกเขาจะต้องได้รับยาถอนพิษจากผู้มีพระคุณอย่างต่อเนื่อง จะมีประโยชน์อะไรที่พวกเขาถูกศัตรูปลดปล่อย หากยาถอนพิษในคลังยาของขุนพลหัวเมืองหมดทุกคนก็ต้องตาย คนนับพันคนเหล่านี้ยินดีที่จะตายเพื่อตอบโต้องค์กรพั่วชิงของเราหรือ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...